Σουλεημάν ο Μικροπρεπής (Επεισ. 50)

Χαλιφάτο 1-6 (του Ανταποκριτού μας)

Το κόλπο γκρόσο!  

Μ’ αυτά και μ’ αυτά που σας περιγράψαμε στην χθεσινή μας ανταπόκριση, δημιουργήθηκαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να στηθεί το μεγάλο κόλπο, που θα μείνει στην ιστορία του Χαλιφάτου σαν κορυφαίο δείγμα χειραγώγησης των τοπικών εξελίξεων και που μάλιστα έφερε διπλό αποτέλεσμα: Αφενός προκάλεσε την μεγάλη ανατροπή και αφετέρου αποδιάλυσε τους ήδη μισο-διαλυμένους τοπικούς γαλαζιοσκούφηδες!

Το σύνθημα

 Το σύνθημα για την ενεργοποίηση του κόλπου δόθηκε απ’ την Κιτρίν- πατσιαβούρ, αφού όμως πρώτα προλειάνθηκε το έδαφος με δυο στημένα επεισόδια: Το πρώτο με την τρικολόρε ιστο-πατσαβούρ που υποχρέωσε τον έναν δημογέροντα να δηλώσει το αυτονόητο, πως δηλαδή στην τελική φάση της πολιορκίας υποστηρίζει τον Σπύρογλου πασά και το δεύτερο με την Φώφογλου χατούν περί «εχθρών» και φίλων…

Το κόλπο σε πλήρη εξέλιξη

Κατά τις δυο τελευταίες μέρες πριν την τελική επίθεση λοιπόν, όλοι του Σουλεημάνειου κυκλώματος, προεξάρχοντος του ορφανοτροφείου, εξαπολύθηκαν προς πάσα κατεύθυνση για να διασπείρουν την άποψη πως οι δημογέροντες δήθεν τα είχαν κάνει εξ αρχής πλακάκια με τον Σπύρογλου πασά, προδίδοντας τάχα τον γαλάζιο τους σκούφο!

Οι διακριθέντες…

Εκείνοι που διακρίθηκαν ιδιαίτερα σ’ αυτό το σπορ της παραπληροφόρησης ήταν η Χουρέμ-Ζουζού σουλτάνα κι ο …Τσιγαρανάφτης! Η πρώτη βέβαια παρέμεινε κυρίως στον οντά κι έστελνε ραβασάκια δι αγγελιαφόρου, ο κακομοίρης ο Τσιγαρανάφτης όμως έβγαλε κάλους απ’ τον ποδαρόδρομο…

Απτόητος!

Δεν άφησε γειτονιά για γειτονιά και ρούγα για ρούγα του Χαλιφάτου που να μην την περπατήσει. Κι επειδή μπουνταλοφέρνει και κομμάτι, χώνονταν σε όποια πόρτα εύρισκε μπροστά του και ξεκίναγε να τους λέει το ποίημα! Οπότε καταλαβαίνετε πως δεν ήταν λίγες οι φορές που τον ξελάκιζαν στολίζοντάς τον με τα σχετικά γαλλικά κοσμητικά επίθετα. Όμως απτόητος αυτός, πήγαινε παρακάτω για να επαναληφθεί συνήθως η ίδια ιστορία…

Η καίρια παρανόηση…

Σ’ αυτού του είδους την Σουλεημάνεια παραπληροφόρηση, καλλιεργήθηκε σκόπιμα η εξής σύγχυση: Όταν λίγο πριν την τελική επίθεση, οι μπλε δημογέροντες συνιστούσαν σε γνωστούς και φίλους τους γαλαζιοσκούφηδες το αυτονόητο, δηλαδή να μην βοηθήσουν τον Δράκογλου-πασά (που ήταν δηλωμένος εχθρός τους) παρά να βοηθήσουν τον μακρινό έστω  συγγενή τους Σπύρογλου, οι μεν εξυπνότεροι αντιλαμβάνονταν και κατανοούσαν πως η προτροπή τους αφορούσε μόνο την τελική επίθεση και βέβαια ήταν απολύτως λογική κι αναμενόμενη.

Αϊ-κιου …ραδικιού!

 Οι υπόλοιποι όμως, που είχαν ένα κάποιο έλλειμμα σε άι-κιού, τσίμπησαν κι έγιναν (κι αυτοί) βαπόρια απ’ την έντεχνη προπαγάνδα. Γιατί μη αντιλαμβανόμενοι πως πλέον τους μιλούσαν για την δεύτερη μόνο πολιορκία, σκέφτηκαν: «Α, να λοιπόν που έχει δίκιο ο ταξίαρχος να φωνάζει, πως τον πούλησαν! Οπότε κι εγώ θα του κάνω το χατίρι και θα βοηθήσω τον Δράκογλου»…

Μπάχαλο!

Υπ’ αυτές τις συνθήκες λοιπόν, φτάσαμε στην τελική φάση της πολιορκίας. Κι εκεί ήταν που έγινε γενικότερα το μπάχαλο: Οι περισσότεροι απ’ το στράτευμα του Σπύρογλου που είχαν φτωχή συγκομιδή από λάφυρα κατά την πρώτη πολιορκία, θεώρησαν εαυτούς ριγμένους γενικώς και αορίστως απ’ την κακούργα «κενωνία» (που δεν αναγνώρισε τη μεγαλοσύνη τους) κι έτσι στην τελική πολιορκία, είτε αυτομόλησαν μετά συγγενών και φίλων στο στράτευμα του Δράκoγλου πασά, ή πήγανε για …μπάνιο!

Την πάτησαν!

Οι πεζικάριοι απ’ την άλλη μεριά, στους οποίους αναφερθήκαμε παραπάνω και οι οποίοι πήραν μεν αρκετά λάφυρα όμως θεώρησαν πως άξιζαν πολύ περισσότερα, κατά την (δεύτερη) πολιορκία, βέβαιοι όντες για τη νίκη, ξέμειναν απρόθυμοι και χαλαροί στα μετόπισθεν. Κι όταν κανένας τους ρώταγε γιατί αδρανούν, του έλεγαν «ας πάνε στην πρώτη γραμμή αυτοί που πρώτευσαν στα λάφυρα». Και κάπως έτσι, στο τέλος την πάτησαν τόσο ο Σπύρογλου όσο κι οι ίδιοι…

Σκοπιμότητες…

Οι ξεφλουδισμένοι πάλι, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, συντάχτηκαν μαζικά με το στράτευμα του Δράκογλου, γιατί πέρα απ’ τις προσωπικές πικρίες των υποκινητών τους προς τον Σπύρογλου, προτιμούσαν έναν αδύνατο χάνο που προσδοκούν να αποτύχει για να έχουν καλύτερες προϋποθέσεις οι ίδιοι στην επόμενη πολιορκία, απ΄ αυτές που θα είχαν μ’ ένα δυνατό κι επιτυχημένο Σπύρογλου…

Βίοι παράλληλοι…

Ακριβώς το ίδιο σκεπτικό (και την ίδια σκοπιμότητα) είχαν και κάποιοι φιλόδοξοι «υποδεκανείς» των γαλαζιοσκούφηδων, οι οποίοι μπορεί μεν να δείλιασαν σε τούτη την πολιορκία, όμως ονειρεύονται πως στην επόμενη θα επανέλθουν σαν φιλόδοξοι αρχηγοί, εμπειρότεροι και δριμύτεροι κι ελπίζουν να τα πάνε καλύτερα…

Κι αυτοί στο κόλπο!

Οι κοκκινοσκουφίτσες πάλι, παρότι παραδοσιακά ήταν σταθερά απέναντι από στρατεύματα τύπου τρικολόρε, σε τούτη την πολιορκία φαίνεται να τσίμπησαν το δόλωμα του «ναι στα πάντα» και ξεπερνώντας τα στερεότυπα σύνδρομά τους οι μισοί περίπου απ’ αυτούς, πιαστήκανε χέρι-χέρι με τους μαύρους κι άραχλους του άλλου άκρου, κι έσπευσαν όλοι μαζί να συνταχθούν και να βοηθήσουν τον Δράκογλου! Αμ έχουν δίκιο μερικοί που λένε πως τα άκρα είναι πάντα δίπλα-δίπλα… Κι ύστερα αναρωτιούνται για πιο λόγο, όλο και κονταίνουν περισσότερο…

Βαπόρι!

Τον καθοριστικότερο ρόλο όμως τον έπαιξαν οι γαλαζιοσκούφηδες: Και για να κατανοήσετε (και να ερμηνεύσετε) τα γεγονότα προσέξτε κάποιες καθοριστικές κινήσεις τους: Έχοντας γίνει βαπόρι, όπως είπαμε, ο ταξίαρχος απ’ τον Σουλεημάν, έβαλε τον τελάλη του να γνωστοποιήσει μια ανακοίνωσή του στον κόσμο, γεμάτη χολή και υπονοούμενα.

Ενεργοποίηση!

Την παραμονή της τελικής επίθεσης όμως, ήταν που συνέβησαν τα απίστευτα: Αφού προηγουμένως έκπληκτοι οι Χαλιφατιανοί είδαν τον ταξίαρχο στον πιο κεντρικό καφενέ, να πίνει το (σκέτο) καφεδάκι του και να καπνίζει το ναργιλέ του καθισμένος παρέα με τον ίδιο τον …Δράκογλου(!) συγκάλεσε στον γαλάζιο πύργο τους περισσότερους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς του, τους είπε ότι τους πρόδωσαν(!) και τους ζήτησε, όχι μόνο να συνταχθούν ομαδικά οι ίδιοι με τον Δράκογλου πασά, αλλά και να εξαπολυθούν προς κάθε κατεύθυνση στέλνοντας αυτό το μήνυμα και δίνοντας αυτή τη γραμμή σε συγγενείς, φίλους  και όπου αλλού μπορούν…

Ναι μεν αλλά!

Την ίδια περίπου ώρα, ο ένας γαλαζιοσκούφης δημογέροντας απολογούνταν στην κιτρίν πατσαβούρ(!) και κάποιος άλλος έπινε ρακές (κι αυτός) δημοσίως, με την επίδοξη σουλτάνα του Δράκογλου! Παράλληλα μια τρίτη και πολύ επώνυμη γαλαζοσκούφα συνόδευε τον Δράκογλου στη βόλτα του στο παζάρι και τελικά όλοι τους, ο καθένας με τον τρόπο του, έστελνε το μήνυμα περί του πρακτέου…

Ανησυχίες…

Κάποιοι απ’ τους γαλαζιοσκούφηδες δημογέροντες, συνιστούσαν και προωθούσαν -υποτίθεται- μια ελεγχόμενη και με το σταγονόμετρο στήριξη στον Σπύρογλου πασά, ώστε αυτός να φέρει μεν μια οριακή και πολύ αναιμική νίκη, χωρίς όμως να σαρώσει και να  προκύψει πολύ δυνατός και απειλητικός(;) για τους ίδιους στο …μέλλον!  

Μαζικότητα…

Όμως η στήριξη δεν είναι πιπέρι για να ζυγίζεται και να δίδεται με το γραμμάριο! Και το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών των ανεκδιήγητων καταστάσεων και μεθοδεύσεων, ήταν ένα ολόκληρο σύνταγμα της ορεινής ταξιαρχίας, ευρισκόμενο στην «άϊ-κιου» σύγχυση που προαναφέραμε, να πεισθεί κυρίως απ’ τις προτροπές του αρχηγού, οπότε ακολουθώντας τον «λόχο των ορφανών» και το «τάγμα των ανεπιθύμητων και των αζήτητων» που πρωτοστάτησαν, να αυτομολήσουν ομαδικά στο ξεκίνημα της τελικής πολιορκίας και να συνταχθούν με το στρατό του Δράκογλου.

Παρακαταθήκη της συμφοράς!

Ήταν αυτοί που τελικά έγειραν αποφασιστικά την πλάστιγγα υπέρ του πασά της μισής αλογοουράς και που ταυτόχρονα ενέγραψαν την πιο καταστροφική υποθήκη για τον χώρο τον γαλαζιοσκούφηδων! Γιατί μετά απ’ αυτό, οι προερχόμενοι από τα πράσινα μπερέ του Χαλιφάτου, τα πήραν χοντρά στο κρανίο κι απειλούν θεούς και δαίμονες, λέγοντας πως θα τους ξεπληρώσουν με το ίδιο νόμισμα στο προσεχές μέλλον!

Στον ίδιο δρόμο!

Και ξεκαθαρίζουν πως στην άλλη πολιορκία τη μεγάλη, αυτή για τον θρόνο  του κεντρικού πύργου του Μεγάλου Σουλτανάτου που οσονούπω θα ακολουθήσει, θα βαδίσουν κι εκείνοι στο δρόμο που τους έδειξαν οι αυτόμολοι γαλαζιοσκούφηδες και θα συνταχθούν (κι εκείνοι τότε) με τους τρικολόρε…

Η εξαίρεση…

Μοναδική περίπτωση ν’ ακυρωθεί και να μην εκδηλωθεί τελικά αυτό το εκδικητικό μένος των πρασινογενών μπερέδων, είναι να γίνει όντως η φημολογούμενη πατάτα εκ μέρους των τρικολόρ και να συμπεριλάβουν στους υποψήφιους τους για το Κεντρικό Μεγάλο Σουλτανάτο τον …Σουλεημάν! Δεν γνωρίζω τι άλλο μέτρο αντεκδίκησης θα σκεφθούν τότε, όμως αντιλαμβάνεσθε πως αποκλείεται να επιβραβεύσουν κι από πάνω τον μισητό τους Μικροπρεπή…

Στο υπόγειο!

Παρά τις συνωμοσίες κι όλες τις απίθανες αλλαξο…πιστίες που καταγράφηκαν πάντως, το ορφανοτροφείο παραμένει στο περιθώριο και στα αζήτητα, εκεί που καθώς φαίνεται θα τερματίσει οριστικά και την δημόσια παρουσία του. Στα πρόθυρα της κατάθλιψης λοιπόν η Χουρέμ-Ζουζού σουλτάνα, με μαύρους κύκλους στα μάτια και με μια χούφτα χαπάκια καθημερινά, προσπαθεί να καταλάβει τι πήγε στραβά κι από κει που κοίταζε τον κόσμο αφ’ υψηλού, βρέθηκε να κρυφοκοιτάζει απ’ το υπόγειο…

Πάντα δικός σας και πάντα έγκυρος

Ο Κουτσομπόλ χαμπέρ εφέντης

(Σημαντική σημείωση σύνταξης: Τα πρόσωπα και τα γεγονότα του σίριαλ είναι απολύτως φανταστικά. Συνεπώς κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή γεγονότα είναι εντελώς συμπτωματική).