Tag Archives: Λησμονημενα κι Αξεχαστα

Λησμονημένα κι αξέχαστα: Ο Σωτήρης κι η Σουσού

Λησμονημένα κι αξέχαστα: Ο Σωτήρης κι η Σουσού

του Ανδρέα Ι. Σταύρακα Το  «ΚΤΕΛ » της Λευκάδας στην Αθήνα  ήταν την εποχή εκείνη στην οδός Ζήνωνος, εκεί συνήθως συχνάζαμε  όλοι οι Λευκαδίτες. Εκεί κοντά σε κάποια πάροδο ήταν η ταβέρνα ενός Λευκαδίτη του Βερύκιου.  Ήταν στο ημιυπόγειο μιας πολυκατοικίας και πηγαίναμε ή να φάμε ή να περιμένουμε κάποιον γνωστό μας . Το απόγευμα εκείνο, μου είπε ο χωριανός …

Ο Φώτης, εγώ και τα παθήματά μας…

Ο Φώτης, εγώ και τα παθήματά μας…

Απ΄ τα “ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ ΚΙ ΑΞΕΧΑΣΤΑ” του Ανδρέα Σταύρακα Με το Φώτη είμαστε από το ίδιο χωριό. Σαν παιδιά δεν κάναμε παρέα γιατί ο Φώτης ήταν παλαιότερης κοπής, ήταν  της δεκαετίας του είκοσι και εγώ της δεκαετίας του τριάντα και στα παιδιά η διαφορά ηλικίας είναι αισθητή. Ο Φώτης έπαιζε με τα παιδιά της ηλικίας του και εγώ με τα παιδιά …

ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ ΚΙ ΑΞΕΧΑΣΤΑ: “Ο Νικολός στο πηγάδι”

ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ ΚΙ ΑΞΕΧΑΣΤΑ: «Ο Νικολός στο πηγάδι»

του Ανδρέα Σταύρακα Ένα μέρος από αυτή την ιστορία την έζησα ο ίδιος κι ένα μέρος την άκουσα από παλιούς χωριανούς μου, που τα ξεστόμιζαν με μαστοριά κάτω από τα πλατύφυλλα πλατάνια του ωραίου χωριού μου. Οι Λευκαδίτες ήταν και είναι οι πιο καλοί καλλιεργητές της γης, και ιδίως των αμπελιών. Όπου πήγαιναν για δουλειά τους προτιμούσαν, ιδίως στην Πελοπόννησο …

“Ο Τάσος και οι τριανταφυλλιές της γιατρίνας”

«Ο Τάσος και οι τριανταφυλλιές της γιατρίνας»

  του ΑΝΔΡΕΑ Ι. ΣΤΑΥΡΑΚΑ Εδώ και κάμποσες δεκαετίες οι νέοι σπάνια παντρεύονταν από έρωτα . Συνήθως παντρεύονταν  από προξενιό . Έτσι και η ξαδέλφη μου η Λούλα που ήταν τότε είκοσι έξι χρονών περίπου, ήταν η ώρα της να παντρευτεί . Οι γονείς και προπαντός οι συγγενείς που ενδιαφέρονταν τότε, άρχιζαν να ψάχνουν για τον κατάλληλο γαμπρό.  Έψαχναν μάλιστα …

ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ ΚΙ ΑΞΕΧΑΣΤΑ: “Ο μπάρμπας μου ο Τάκης”

ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ ΚΙ ΑΞΕΧΑΣΤΑ: «Ο μπάρμπας μου ο Τάκης»

του ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΥΡΑΚΑ (Κόκορου) Είναι κανόνας κατά τη γνώμη μου, άνθρωποι που πάλεψαν στη ζωή καλλιεργώντας τη γη, τρώγοντας ξερό ψωμί και που με τα αγαθά της πλούτιζαν και πλουτίζουν τα τραπέζια όλων μας, μένουν άγνωστοι και ασήμαντοι . Ένας απ’ αυτούς ήταν ο μπάρμπας μου ο Τάκης ο Σταύρακας-Κόκορος, που ήταν πρώτος ξάδερφος του πατέρα μου, δυο αδελφών παιδιά. …