FortsaLefkada.gr 
Πληθωρικός!
Είναι γνωστός βέβαια για την πληθωρικότητα του, μεταξύ των άλλων, ο απελθών δήμαρχος. Αυτή τη φορά όμως, με την πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα Λευκαδίτικος Λόγος (το μέσο που σταθερά και περίπου κατ΄ αποκλειστικότητα απηχούσε τις απόψεις του καθ΄ όλη τη διάρκεια της θητείας του), ξεπέρασε κάθε όριο αφού χρειάστηκαν οχτώ (ναι καλά διαβάσατε, αριθμός 8) σελίδες για να μας εκθέσει ο αιρετός τις απόψεις του και να μας …κουνήσει επιτέλους το μαντήλι!
Οι καταρράκτες του …Νιαγάρα!
Αμ αυτή δεν ήταν συνέντευξη. Ο ποταμός Νιαγάρας με τους καταρράκτες του ήτανε! Και λέω ο Νιαγάρας, γιατί όπως ακριβώς και το μεγάλο ποτάμι αυτό, στο μεγαλύτερο μέρος της η συνέντευξη κυλούσε γλυκανάλατα και νανουριστικά. Ώσπου έφθανε σε κάποια σημεία αιχμής που άφριζε, βροντούσε και …κατάβρεχε όσους ήταν γύρω του, ακριβώς όπως συμβαίνει στους φοβερούς καταρράκτες!
Βολικότητες!
Μην φανταστείτε πάντως πως επειδή ήταν μεγάλη η συνέντευξη, ο πρώην απάντησε σε όλα όσα θα ήθελαν να τον ρωτήσουν οι πολίτες. Το αντίθετο μάλιστα: Οι δύσκολες ερωτήσεις ήταν εντελώς ανύπαρκτες κι αυτές που του έγιναν ήταν τόσο βολικές που άρχιζες ν΄ αναρωτιέσαι: Βρε μήπως τις είχε γράψει ο …ίδιος!
Όλα εν κρυπτώ...
Έτσι δεν ρωτήθηκε -και φυσικά δεν μας εξήγησε- γιατί επί τέσσερα χρόνια που ήταν δήμαρχος δεν έκανε ούτε τον έναν απ΄ τους τέσσερις απολογισμούς δημάρχου που προβλέπει ο νόμος! Και καλά που δεν έκανε τους προβλεπόμενους απολογισμούς, μα πρέπει να είναι και ο μοναδικός δήμαρχος της επικράτειας, που καθ΄ όλη την διάρκεια της θητείας του δεν έδωσε ούτε μια (αριθμός 1) ανοιχτή συνέντευξη τύπου προς (όλα) τα τοπικά μέσα…
Οι απ΄ ευθείας…
Δεν ρωτήθηκε -και δεν μας απάντησε φυσικά- αν είναι περήφανος που μάλλον κατέχει το πανελλήνιο ρεκόρ των απ΄ ευθείας αναθέσεων, τόσο σε αγορές υλικών όσο και κυρίως σε εργολαβίες, η μερίδα του λέοντος των οποίων μάλιστα πήγαινε στον ίδιο εργολάβο…
Ο κουφός, νικάει τον μπαμπαλιάρη! (τον πολυλογά)
Δεν ρωτήθηκε -και βέβαια δεν απάντησε- γιατί ποτέ δεν ένοιωσε την ανάγκη ή δεν θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει σε συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες κατηγορίες που δημοσιεύτηκαν, ούτε σε ερωτήματα δημοσίου ενδιαφέροντος που ετίθετο δια του τύπου!
Περηφάνειες…
Δεν ρωτήθηκε -και δεν απάντησε- αν είναι υπερήφανος που επί θητείας του το Δημοτικό Συμβούλιο συχνά λειτουργούσε με τρόπο παράτυπο και πλημμελή, που η δημοκρατικές διαδικασίες εφαρμόζονταν αλα-καρτ και που ο ίδιος συνεχώς υπερκέραζε ή υποκαθιστούσε αυθαίρετα τον εκάστοτε πρόεδρό του…
Κάτου στου Βάλτου τα χωριά…
Δεν ρωτήθηκε και δεν μας εξήγησε γιατί ο τόπος επί των ημερών του βάλτωσε, γιατί τίποτε το σημαντικό δεν έγινε και γιατί κανένα χρόνιο πρόβλημα δεν λύθηκε. Γιατί είχαμε την χειρότερη καθαριότητα, την πιο προβληματική ύδρευση, την χειρότερη οδική σήμανση που είχαμε ποτέ και γιατί όλα τα χωριά του δήμου έχουν εγκαταλειφθεί στη μοίρα τους και πνιγμένα στα προβλήματά τους…
Ντροπές!
Δεν ρωτήθηκε -και δεν μας εξήγησε- αν εκ των υστέρων το μετάνιωσε και αν τελικά ντράπηκε που δήμαρχος Λευκάδας αυτός, συντάχθηκε με το υπηρετικό προσωπικό του Σκορπιού προκειμένου να υποδεχθεί τον Ρώσο μεγιστάνα-ένοικό του, στην επίσημη πρώτη του εκεί. Κι ούτε αν ένοιωσε άνετα που αμέσως μετά ήρθε η πρόσληψη του γιού του απ΄ τον ίδιο μεγιστάνα…
Αναψυχή…!
Δεν ρωτήθηκε -και δεν μας πληροφόρησε- για το πόσα τσάμπα ταξιδάκια αναψυχής έκανε ο ίδιος κι οι κολλητοί του στο διάστημα της θητείας του, τι …αποτέλεσμα έφεραν και πόσο ακριβώς μας κόστισαν αυτά, σε μια εποχή που ο λαός στενάζει απ΄ την κρίση κι ο δήμος έχει άδεια ταμεία και πορεύεται με δανεικά…
Η εξουσία και τα ρεζιλίκια μας…
Δεν ρωτήθηκε -κι έτσι δεν μας είπε- αν νοιώθει υπερήφανος για το γνωστό επεισόδιο που δημιούργησε μετά της αντιδημάρχου στην τουρίστρια επισκέπτριά μας στο χώρο του φεστιβάλ για τις καρέκλες της …εξουσίας, για το οποίο μας (τους) έκραξαν χοντρά απ΄ το διαδίκτυο και γίναμε διεθνώς ρεζίλι..
Κάτω απ΄ το χαλί!
Αναρίθμητα είναι τα αυτονόητα υποθετικά καυτά ερωτήματα των δημοτών που δεν απαντήθηκαν απ΄ το πρώην δήμαρχο, γιατί τεχνηέντως χώθηκαν κάτω απ΄ το χαλί σ΄ αυτή συνέντευξη. Αντί γι αυτά όμως, είδαμε τη γνωστή αμετροέπεια του αιρετού σ΄ όλο της το μεγαλείο και μια χοντροκομμένη όσο και αφελή κοινή προσπάθεια εξωραϊσμού των πραγμάτων, που απωθούσε αν δεν αγανακτούσε κιόλας τον αναγνώστη. Αμφιβάλλω μάλιστα αν υπήρξαν και άλλοι που άντεξαν να διαβάσουν τη «συνέντευξη» ως το τέλος, πέρα από μας βέβαια, που υποστήκαμε αυτό το μαρτύριο από δημοσιογραφική περιέργεια και μόνο…
Και …ευχαριστίες!
Παρόλα αυτά, υπάρχουν και κάποια σημεία της συνέντευξης που παρότι ακούγονται σαν …ανέκδοτα, αξίζει να μνημονευτούν: Όπως είναι για παράδειγμα οι ευχαριστίες της δημοσιογράφου (αναφερόμενης στον τέως δήμαρχο) «που μας επέλεξε για την τελευταία αυτή σημαντική συζήτηση ως δήμαρχος»! Ωραίο δεν ακούγεται;
Να γιατί έγινε καλύτερος!
Το «μπάσιμο» όμως που κάνει στην συνέντευξη ο τότε (ακόμη) δήμαρχος, είναι όλα τα λεφτά, εκτός που διδάσκει και ποια είναι η δημοσιογραφία που τον …βελτιώνει! Απολαύστε τον: «Δεν είναι υπερβολή, είναι ακριβώς αυτό που νιώθω, να ευχαριστήσω εσένα και το μέσον που εκπροσωπείς, αλλά και την ηλεκτρονική εφημερίδα lefkadapress (σ.σ. κοινής ιδιοκτησίας, ύλης και …γραμμής), γιατί όλα αυτά τα χρόνια στάθηκες κριτικά απέναντι σε πράγματα και αποφάσεις μας, αλλά καλοπροαίρετα και εποικοδομητικά. Μια τέτοια δημοσιογραφία δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις σε αυτόν που διαχειρίζεται τα κοινά, κυρίως για να γίνεται καλύτερος»!…
Νέα ήθη…
Καταλάβατε τώρα που οφείλονταν η δημαρχιακή βελτίωση που απολαύσαμε όλοι μας τελευταία;
Και λίγο παρακάτω: «Και αυτή την αναφορά την κάνω, όχι γκρινιάζοντας, αλλά γιατί ορισμένοι, με γνωστό παρελθόν, (σ.σ. κάπως σαν ασφαλίτικο μου ακούγεται αυτό), αυτοαποκαλούμενοι «δημοσιογράφοι» για τους δικούς τους λόγους, προσπαθούν να δημιουργήσουν νέα ήθη στον τόπο μας, έχοντας μια πένα κι ένα μέσον μα προπάντων κακοήθεια».
Αυτοαποκαλούμενοι!
Παρότι εμφανώς και δεν με αφορά ο υπαινιγμός, καθότι μόνο «αυτοαποκαλούμενο δημοσιογράφο» δεν θα μπορούσε να με χαρακτηρίσει, ούτε καν ο συγκεκριμένος, μετά από εννιά χρόνων συνεχούς παρουσίας στα τοπικά μέσα, με δημοσιευμένα 1.072 άρθρα και 7. 834 σχόλια, όλα τοπικού ενδιαφέροντος, θεώρησα σκόπιμο να τον σχολιάσω, έτσι για να καταλάβει ο κόσμος πως τοποθετείται ο αιρετός απέναντι στην πραγματική και αδέσμευτη δημοσιογραφία…
Κατινιές της γειτονιάς…
Και λίγο μετά: «Η κοινωνία όμως της Λευκάδας τους γνωρίζει (σ.σ. τους αυτοαποκαλούμενους δημοσιογράφους) για την προσωπική αλλά και για την οικογενειακή τους στάση». Η γνωστή κατινιά δηλαδή του αιρετού εδώ, σ΄ όλο της το μεγαλείο. Και παρότι επίσης δεν θα μπορούσε να με αφορά, καθότι και η προσωπική μου διαδρομή είναι αψεγάδιαστη αλλά και υπόδειγμα σωστού οικογενειάρχη είμαι, επειδή όμως ζω εδώ και γνωρίζω καλά τον «ανθρωποχώρο» των μέσων, δεν γίνεται να μην αγανακτήσω με τις εμφανώς άδικες βολές που δέχεται ένας (άγνωστος έστω) συνάδελφος από έναν αποχωρούντα (και μάλιστα νύχτα) εκ της εξουσίας…
Η καρδούλα του το ξέρει…
Ήταν επιλογή του λέει ο τ. δήμαρχος «να μπει μια άνω τελεία σε αυτή τη φάση της ενασχόλησής μου με τα κοινά…» Κατ’ αρχήν αν πρόκειται για άνω τελεία ή για τελεία και παύλα, απομένει ν’ αποδειχθεί στο μέλλον… ‘Οσο για το κατά πόσο είναι στ΄ αλήθεια «επιλογή του», κάποιου που παρότι είναι εν ενεργεία, έρχεται στις δημοσκοπήσεις τέταρτος στους πέντε και με μονοψήφιο ποσοστό στις προτιμήσεις των συμπατριωτών του, αυτό όντως είναι ένα ζήτημα…
Κατάθλιψη γιοκ!
Πάντως κάπου εκεί λίγο πριν τις …εκβολές του Νιαγάρα, ο τέως ήταν απολύτως καθησυχαστικός όταν ρωτήθηκε πως θα καλύψει τις (πολλές) ελεύθερες ώρες που θα έχει τώρα. «Να είστε σίγουρη πάντως πως δεν θα πάθω κατάθλιψη…» ήταν η κατάληξη της απάντησης του αιρετού και ομολογώ πως μου ‘φυγε ένα βάρος! Γιατί είχα μια αγωνία…
Ο κατακίτρινος σχολιαστής
