Και το όνομα αυτού: Χρήστος!

Το Σάββατο ήταν μια όμορφη καλοκαιριάτικη μέρα στο Βαθύ του Μεγανησίου Λευκάδας.

Προς το μεσημεράκι, δεν κυριαρχεί στο λιμάνι μόνο ο Καλλινικαίικος στόλος, αλλά κι ολόκληρο το Καλλινικαίικο σόι βρίσκεται λίγο παραπέρα, στην εκκλησία του Αγίου Βησσαρίωνος.

Ο λόγος της μάζωξης είναι η βάπτιση του νεότερου γόνου του σογιού. Ας την παρακολουθήσουμε:

Ενώ ο πατήρ Ευάγγελος προετοιμάζει τα δέοντα, ο μικρός αβάπτιστος περιμένει αμέριμνος υπό την επίβλεψη της μαμάς Σοφίας και της γιαγιάς Χριστίνας…

Λίγο κλάμα και λίγο παιχνίδι με την γιαγιά, μέχρι ο πατήρ Ευάγγελος να πετύχει την ιδανική θερμοκρασία της κολυμβήθρας…

Βαπτίζεται ο δούλος του Θεού Χρήστος… (το όνομα προς τιμήν της γιαγιάς -από μητέρα- Χριστίνας).  

Το κλάμα του μικρού που ακούγεται, δεν είναι κάτι ασυνήθιστο στις βαπτίσεις…

Το νεοφώτιστο στην αγκαλιά της (μιας) νονάς, ενώ δίπλα στέκεται και η δεύτερη νονά…

Το ντύσιμο από συνεργασία της μαμάς με τις νονές -κι η σχετική πιπίλα- φέρνουν την ηρεμία σιγά-σιγά…

Ακολουθεί το προβλεπόμενο κούρεμα απ΄τον πατέρα Ευάγγελο και τα …δύσκολα μάλλον περάσανε…

Ο νεαρός Χρηστάκης, βαπτισμένος πλέον, φαίνεται μάλλον ανακουφισμένος στην αγκαλιά των εξαδέλφων του…

Άγρυπνη η γιαγιά Βασιλική επιθεωρεί την μεγάλη ποικιλία μπομπονιερών, πίτας, κουραμπιέδων και λοιπών γλυκών εξαρτημάτων της βάπτισης!

Και το σκηνικό μεταφέρεται στο πανέμορφο και φημισμένο ρεστωράν Πόρτο Βαθύ δίπλα στο κύμα, του πασίγνωστου Ρίκου (Καλλίνικος κι αυτός), για τα περεταίρω…

Οπότε ήρθε η ώρα για ένα απολαυστικό τσιγαράκι, απ΄ τον πανευτυχή μπαμπά καπτα-Ανδρέα…

Πανευτυχείς ο παπούς καπτα-Σταύρος κι ο θείος του νεοφώτιστου καπτα-Γιώργος, ξεκινάνε την κραιπάλη με λίγο κοκκινέλι…

Ευχόμαστε στον νεοφώτιστο Χρήστο να είναι πολύχρονος υγιής και τυχερός στη ζωή του και να χαίρεται το όνομά του…