Το αποκριάτικο έθιμο ¨η κηδεία του Μακαρούνα” παρουσίασε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νικιάνας “Οι Σκάροι” στην εκδήλωση της Τσικνοπέμπτης του Απόλλωνα Καρυάς. Το έθιμο που είναι μια σκωπτική θεατροχορευτική παράσταση, ξεκινά με την είσοδο στην αίθουσα του φέρετρου του νεκρού “Μακαρούνα” μεταφερόμενο και ακολουθούμενο απ΄ολόκληρο το χορευτικό του Συλλόγου, αλλά κι απ΄τον γυναικείο πληθυσμό του χωριού που θρηνεί γοερά! Το φέρετρο είναι και παραμένει εξ ανάγκης ανοιχτό, καθώς είναι φανερό πως ο μακαρίτης, εκτός από …υπερπροικισμένος απ΄την φύση έπασχε κι από έντονο πριαπισμό, με αποτέλεσμα ο ορθωμένος τεράστιος φαλλός του ν΄αποκλείει κάθε σκέψη για χρήση καπακιού…
Στην άκρη του φέρετρου μετά τα παπούτσια του νεκρού, υπάρχει μια κατσαρόλα ξεχειλισμένη με άβραστα μακαρόνια, (προφανώς τα μακαρόνια ήταν η αδυναμία του μακαρίτη, εξ ου και το παράνομά του), που θα τον συντροφεύουν στο μεγάλο ταξίδι. Αφού λοιπόν το φέρετρο κάνει τον γύρο της αίθουσας, εναποτίθεται στο πάτωμα μπροστά στον “ιερέα” και τον βοηθό του, ενώ το χορευτικό του Συλλόγου κάνει έναν κύκλο γύρω τους.
Τέσσερις γυναίκες αντιπροσωπευτικές του γυναικείου πληθυσμού του χωριού, μια χήρα, μια ζωντοχήρα, μια παντρεμμένη και μια λεύτερη, πλαντάζουν στο κλάμμα για την απώλεια του Μακαρούνα και με προφανή πλέον το λόγο του θρήνου και του κοπετού τους… Ταυτόχρονα ο ιερωμένος δεν σταματά να τον “ψέλνει” με πιπεράτες ατάκες που αναφέρονται στον βίο και την σεξουαλική πολιτεία του… Κάθε τόσο οι τέσσερις γυναίκες, εκεί που θρηνούν όλες μαζί, αρχίζουν τα μαλλιοτραβήγματα και τα ¨γαλλικά” μεταξύ τους, προφανώς απ΄τα κατάλοιπα της εν ζωή αντιζηλίας τους…
Κι ενώ συμβαίνουν αυτά, το χορευτικό χορεύει σε κύκλο γύρω του τον χορό του Μακαρούνα.
Μετά οι πομποί τον ξανασηκώνουν κι η πένθιμη(;) πομπή βγαίνει απ΄την αίθουσα για τα …υπόλοιπα!
Το φωτορεπορτάζ είναι του Νίκου Γαζή: