Αναταράξεις απ΄ την παραίτηση του βουλευτή (άρθρο του Ν. ΓΑΖΗ)

Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος Λευκαδίτης που να παίρνει τοις μετρητοίς τα γραφόμενα στην επιστολή παραίτησης  του βουλευτή Λευκάδας Θ. Καββαδά απ΄ το Δημοτικό Συμβούλιο. Εμείς πάντως,  που διαβάσαμε και ξαναδιαβάσαμε με πολλή προσοχή την επιστολή, βρήκαμε μιάμιση μόλις γραμμή απ΄ το κείμενό της που θεωρούμε πως όντως, έχουν κάτι να πουν!  Όλες οι υπόλοιπες, είτε αποτελούν δικαιολογίες που δεν πείθουν κανένα, είτε είναι οι συνήθεις κοινότυπες ευγένειες που δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθεί κανείς μαζί τους.

Επειδή όμως δεν θέλουμε να αδικήσουμε κανέναν, ας τις ξαναδούμε:  Σαν πρώτο λόγο της παραίτησής του ο αιρετός προβάλλει τις κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις του, δίνοντας μάλιστα έμφαση στην συμμετοχή του σε διάφορες επιτροπές, κάτι που είναι βέβαια σύνηθες και σύμφυτο με την κοινοβουλευτική ιδιότητα κάθε βουλευτή. Δεν  έχει τον χρόνο, υποστηρίζει ο βουλευτής, να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο στο Δημοτικό Συμβούλιο «με την προσήλωση και την συνέπεια που θα ήθελε, κάτι όμως …που θα μπορεί να προσφέρει ο αντικαταστάτης του». Πάντως θα συνεχίσει να είναι σ΄ επαφή με τα μέλη της δημοτικής του παράταξης, όπως διαβεβαιώνει, τα οποία θα στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις….

Το υπόλοιπο μισό της επιστολής δεν περιέχει τίποτε που να μην είναι κοινοτυπία, ευχολόγιο ή ευχαριστήριο της ευγενείας προς φίλους και αντιπάλους στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ιδιαίτερα δε εκείνα τα ευχαριστήρια προς τον Δήμαρχο και προς τον Πρόεδρο του Σώματος, ήταν που ανέβασαν στα κεραμίδια κάποιους απ΄ τους πιο διακεκριμένους κομματικούς, αφού (κι αυτά) τα χαρακτήρισαν  σαν ξεκάθαρα κομματικά φάουλ του αιρετού…

Καθόλου δεν συμφωνούν όμως με τον βουλευτή,  όσοι Λευκαδίτες μας εξέφρασαν άποψη, τόσο για την ενέργειά του να παραιτηθεί, όσο και για τις δικαιολογίες  που γράφει στην παραίτησή του. Αντίθετα όλοι τους θεωρούν  πως η παραίτησή του απ΄ το Δημοτικό Συμβούλιο, δεν είναι παρά η εκπλήρωση κάποιας  (μάλλον προεκλογικής) συμφωνίας μεταξύ του αιρετού και κάποιων απ΄ το περιβάλλον ανθρώπων, που περιμένουν να ξαναμπούν στο πολιτικό γίγνεσθαι, απ΄ το οποίο τους άφησε έξω το εκλογικό αποτέλεσμα των τελευταίων δημοτικών εκλογών…

Το αδιαμφισβήτητο γεγονός πάντως είναι  πως η παραίτηση  του βουλευτή απ΄ το Δημοτικό Συμβούλιο προκάλεσε εκρηκτικές αλυσιδωτές αντιδράσεις σε δυο κατηγορίες  ψηφοφόρων  του στις τελευταίες Εθνικές εκλογές.  Η μια κατηγορία είναι ομοϊδεάτες του (κομματικοί ή απλοί) Νεοδημοκράτες, οι οποίοι δεν αισθάνονται καθόλου άνετα με την νέα εκπροσώπηση που θα έχει πλέον το κόμμα τους στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αρκετοί απ΄ αυτούς μάλιστα, είχαν στηλιτεύσει εξ αρχής τον ρόλο και την ενεργή συμμετοχή του (μετέπειτα)  βουλευτή, διαφωνώντας τόσο με την αρχική δημιουργία όσο και με τις εκλογικές επιλογές του δήθεν «κομματικού» αυτού συνδυασμού, τον οποίο εξ αρχής θεώρησαν δημιούργημα προσωπικών σκοπιμοτήτων και αντιπαραθέσεων. Κι επειδή  η εξέλιξη των πραγμάτων τους δικαίωσε, αφού είχε σαν αποτέλεσμα να οδηγήσει την παράταξη σε ντροπιαστική ήττα και για πρώτη φορά στην ιστορία της εκτός του Β΄ γύρου των δημοτικών εκλογών, κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια για να ξεπεράσουν τον θυμό τους και να τον στηρίξουν στις εθνικές εκλογές. Το έκαναν δε μόνο όταν ο (υποψήφιος τότε) βουλευτής τους υποσχέθηκε, ότι εφόσον εκλεγεί, δεν πρόκειται ποτέ να παραιτηθεί, αν πρόκειται να αντικατασταθεί από άτομο που βρίσκεται σε μακροχρόνια  ιδεολογική αντιπαράθεση  και πολιτική και αντιπαλότητα με την Νέα Δημοκρατία!  Την ίδια ακριβώς υπόσχεση σαν προϋπόθεση ψήφου έδωσε ο βουλευτής και σε ανένταχτους πολιτικά ψηφοφόρους του, οι οποίοι για προσωπικούς τους λόγους, με κανένα τρόπο δεν συμφωνούσαν να βρεθεί η σημερινή αντικαταστάτριά του στο Δημοτικό Συμβούλιο, εξ αιτίας της δικής τους ψήφου!

Όλοι αυτοί λοιπόν σήμερα, μετά την παραίτηση του βουλευτή, αισθάνονται εξαπατημένοι απ΄ αυτή την ενέργειά του.  Και σκεπτόμενοι λογικά, συμπεραίνουν πως θα πρέπει να  υπήρξε και κάποια άλλη υπόσχεση προς την άλλη κατεύθυνση, αντίθετου περιεχομένου, κόντρα στην δική τους, την οποία και  επέλεξε να τηρήσει ο αιρετός, πουλώντας βέβαια τους ίδιους.

 Το γεγονός πως ενώ γνώριζε τις σοβαρές συνέπειες που θα είχε γι αυτή του την απόφαση απ΄ τους πρώτους, επέλεξε να ικανοποιήσει την απέναντι πλευρά,  σημαίνει πως είχε πολύ σοβαρούς λόγους για να το κάνει… Και ο καθένας μπορεί να φανταστεί ποιοι είναι αυτοί οι λόγοι…

Ίσως η αίσθηση πολιτικής παντοδυναμίας απ΄ την οποία πιθανότατα να διακατέχεται αυτή την περίοδο ο βουλευτής, να έπαιξε καταλυτικό ρόλο σ΄ αυτή του την επιλογή. Γιατί για κάποιον που στερείται σοβαρής πολιτικής εμπειρίας και ενδεχομένως πολιτικού ενστίκτου, είναι πολύ φυσικό κάτι τέτοιο. Ας μην ξεχνάμε πως ο αιρετός εκλέχτηκε, παρά την αρνητική πολιτική συγκυρία για το κόμμα του πανελλαδικά κι ότι είναι ο μοναδικός βουλευτής της Ν.Δ. στα επτάνησα.  Έτσι έχοντας μια σχετική κινητικότητα στην Βουλή και στα υπουργεία, η οποία προβάλλεται κατά κόρον από ένα δραστήριο γραφείο τύπου, που όμως επειδή ακριβώς υπερβάλλει, έχει αρχίσει να κουράζει, μάλλον νιώθει άτρωτος και παντοδύναμος.

Πρόκειται για την παιδική αλλά και την πιο επικίνδυνη ασθένεια του πολιτικού. Γιατί τον κάνει να αγνοεί και μην προφυλάσσεται απ΄ την ανεξέλεγκτη πτώση που πάντα καιροφυλακτεί.  Δηλαδή του κρύβει πόσο εύκολο είναι, από κει που πετά στ΄ αστέρια να δώσει μια και να βρεθεί στα τάρταρα.  Πάρτε σαν παράδειγμα το αντίστοιχο πάθημα του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος στις εκλογές του 2009 σάρωσε στις εκλογές παίρνοντας αυτοδυναμία με 11 μονάδες διαφορά απ΄ τον δεύτερο! Χρειάστηκαν όμως μόλις δυο χρόνια, όχι απλά για να χάσει την εξουσία και να καταποντιστεί αλλά και να χάσει το ίδιο το κόμμα του…

Το βασικότερο ατού στην εκλογή του σημερινού βουλευτή, ήταν πως θεωρούνταν «καλό, καταδεκτικό  και τίμιο παιδί» που δεν είχε αντιπάθειες και επειδή ήταν κοινωνικός, είχε μια καλή διείσδυση και στους άλλους πολιτικούς χώρους. Αυτός ακριβώς ο λόγος ήταν που έκανε τη διαφορά στην εκλογή του, σε συνδυασμό βέβαια με την πανθομολογούμενη αποτυχία του προκατόχου του…

Με τούτη την απόφασή του λοιπόν ο αιρετός, δεν έχασε απλά ένα πολύ υπολογίσιμο αριθμό ψηφοφόρων. Έχασε κυρίως το βασικότερο χαρακτηριστικό και το πιο πολύτιμο πλεονέκτημά του. Και είναι βέβαιο πως αυτό το λάθος τον έθεσε σε κατηφορική πορεία. Το πόσο κατηφορική θα φανεί στην συνέχεια.