Η “ειρηνοποιός” κάλπη και τα ρεντίκολα των εκλογών!

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

Τούτες οι εκλογές τελικά δεν μοιάζουν με καμιά απ΄ τις προηγούμενες,  αφού δεν περνάει μέρα που να μην μας εκπλήξουν με κάτι καινούργιο και εξόχως περίεργο:  Θυμηθείτε  για παράδειγμα τις εντάσεις, τις αντιπαραθέσεις και τους τσακωμούς που συχνά εμφιλοχωρούσαν και χρωμάτιζαν τις προεκλογικές περιόδους άλλων, προηγούμενων  εκλογών.  Σε τούτες τις εκλογές όμως αντίθετα -και μέχρι στιγμής τουλάχιστον- είδαμε τον πολιτισμό να περισσεύει, είδαμε την ευγένεια και τον σεβασμό μεταξύ των αντιπάλων να κυριαρχούν,  για να μην πούμε για τις  αβρότητες που διακόπτονται  μόνο από κάποια ευγενέστατα υπονοούμενα  που μπορεί μεν να “σφάζουν με το μπαμπάκι”, αλλά  δίχως βαρβαρότητα και χωρίς να τρέξει καθόλου αίμα !

Τα “καλά” όμως τούτης της κάλπης δεν περιορίστηκαν μόνο σ΄ αυτά, αλλά  επεκτάθηκαν μέχρι και στον χώρο των …θαυμάτων:  Γιατί μόνο σαν θαύμα μπορούμε  να δούμε την ειρηνοποιό  επίδρασή της σε βαθιές και προαιώνιες έχθρες,  επίδραση τέτοια, που θα την ζήλευαν ακόμη και οι ικανότεροι διαμεσολαβητές  και ειρηνοποιοί του ΟΗΕ μεταξύ εμπολέμων,  των τραπεζών με τους οφειλέτες τους και οι πάσης φύσεως  ενδιάμεσοι “πυροσβέστες” καλής θέλησης  σε κάθε  εστία διένεξης και μίσους.  Έτσι συχνά βλέπουμε γύρω μας την αρμονική ανοχή, την συνύπαρξη και  την αγαστή συνεργασία για τον κοινό σκοπό, μεταξύ ατόμων που μέχρι πριν απ΄ αυτές τις εκλογές θα ορκίζονταν χωρίς δισταγμό πως αυτοί αποκλείονταν ποτέ να συνδιαλλαγούν ή ακόμα και να ανεχθούν την παρουσία συγκεκριμένων ορκισμένων εχθρών τους, ούτε καν σε ανοιχτή κοινωνική εκδήλωση! Και τώρα τους βλέπουμε είτε να συντάσσονται σιωπηλά πλην με σαφήνεια υποστηρικτές τους, είτε πολύ χειρότερα, να φωτογραφίζονται αγκαλιασμένοι και χαμογελαστοί ενεργοί “συμπολεμιστές” για τον κοινό σκοπό και μάλιστα από φακό απεχθέστερο του ίδιου του  “συμπολεμιστή”!

Κι επειδή η δράση γεννά αντίδραση, αντίστοιχα φαινόμενα εμφανίζονται και στο αντίπαλο δέος (διάβαζε χώρο). Γιατί βλέποντας ο ένας  φανατικός εχθρός τον αντίπαλό του να προσχωρεί ή να υποστηρίζει τους  απέναντι, δεν θέλει πολύ να ξεχάσει τα προηγούμενα διακηρυγμένα αισθήματά του και -με κάποιο τρόπο- να προσχωρήσει  κι αυτός στον μέχρι πρότινος εχθρό του…

Όμως δεν είναι μόνο οι προσωπικές πρώην αντιπαλότητες που παραμερίζονται στο όνομα της “σωτηρίας του τόπου” και προκειμένου να πιαστεί μια καλή καρέκλα στο πλούσιο -όπως πολλοί προσδοκούν- μετεκλογικό τραπέζι. Είναι και οι ιδεολογικές διαφορές που πλέον ισοπεδώθηκαν περισσότερο από κάθε άλλη φορά! Έτσι βλέπουμε κατά δήλωσή τους “αριστερούς” και “αριστερούληδες” να στριμώχνονται και να διαγκωνίζονται στο δεξιότερο των ψηφοδελτίων και δεξιούς να υπομειδιούν χαιρέκακα και με σημασία, περιμένοντας να δώσουν την δική τους απάντηση στην κάλπη…

“Μύλος του καφέ” δηλαδή  η κατάσταση, που θα αποδίδονταν μόνο με την τοπική λέξη  ρεντίκολα… Κι επειδή ακούγονται πολλά, για εισαγόμενες  κακές συνήθειες των γειτόνων μας,  που μέχρι τώρα ευτυχώς έλειπαν απ΄ τα προεκλογικά “μενού” του μικρού  μας τόπου, ας μην εφησυχάζουμε, γιατί το κλίμα μπορεί να γίνει ακόμα πιο τοξικό.  Και καθήκον όλων ημών των απλών Λευκαδίων είναι να αποτρέψουμε και να αποβάλουμε αυτή την τοξικότητα…