Από τον Σπύρο Βρεττό
Κατευόδιο για ένα φίλο
Πολλαί μορφαί των δαιμονίων,/πολλά δ’αέλπτως κραίνουσι θεοί./και τα δοκηθέντ’ουκ ετελέσθη, των δ’αδοκήτων πόρον ηύρε θεός.
(Ευριπίδου, Άλκηστις, στ. 1159-1162)
Πολλές είναι οι μορφές των πεπρωμένων / κι ανέλπιστα πολλά οι θεοί τελούνε. Όσα προσμένονταν έτσι δεν γίναν/κι ηύρε στ’ αναπάνταχα δρόμο ο θεός.
Σήμερα το πρωί (Παρασκευή, 27-5-2022), πέθανε ο Διονύσιος Κατωπόδης/Νιόνιος Κατωπόδης – Κουτσούριας, κατά τη λαϊκή έκφραση.
Καλός μου φίλος.
Άνθρωπος εξαιρετικής ευφυΐας ως επιχειρηματίας, και απεριόριστα ηρωικός αντιπαλευτής των πολύ σκληρών ημερών και στιγμών της ανθρώπινης ζωής.
Μπορούσε να βιώσει τη χαρά της ζωής και την ευαισθησία της ποίησης. Και το απεριόριστο της φιλοσοφίας να κατανοήσει.
Τίποτα δεν είχε σπουδάσει σε ανώτερη και ανώτατη σχολή.
Μας δίδαξε τους ευφυέστερους σχεδιασμούς και το ηρωικό αντιπάλεμα των δεινών, «έως θανάτου».
«Καλό σου ταξίδι, αγαπητέ και αξέχαστε φίλε Νιόνιο».