Συνεχίζει ακάθεκτο τους αγώνες του το “Αμπαλί” στη Λευκάδα, κόντρα στο κρύο του χιονιά και στον κορωνοϊό!
Το παιγνίδι “Αμπαλί” είναι ένα παιγνίδι της αρχαιότητας, κι όχι μόνο της ελληνικής, που έλκει την καταγωγή του από την Μεσοποταμία, την Κίνα και άλλες πανάρχαιες χώρες και πολιτισμούς. Στην Λευκάδα ήρθε από τους Ενετούς. Αγαπήθηκε και από τους ντόπιους και ρίζωσε, ενώ παρέμεινε ενεργό και μετά το τέλος της Ενετοκρατείας, (το 1797). Στα μέσα του προηγούμενου αιώνα μάλιστα ήταν εξαιρετικά δημοφιλές και παίζονταν στου “Πάλλα”, έξω απ΄ το Δημοτικό στάδιο της πόλης μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’70, οπότε ατόνησε και τελικά διακόπηκε για σαράντα περίπου χρόνια.
Σχετικά πρόσφατα αναβίωσε από τον “Σύλλογο Εδαφοσφαιριστών Λευκάδας” που συστήθηκε ακριβώς γι αυτό τον σκοπό. Σήμερα συνεχίζει να παίζεται, απτόητο -όπως είπαμε- απ΄ το κρύο του χιονιά (των ημερών) αλλά και τον κορωνοϊό, μόλο που εξ αιτίας του τελευταίου ο Σύλλογος έχασε πρόσφατα τον Ταμία του…
Δείτε στο φωτορεπορτάζ που ακολουθεί τα τεκταινόμενα μιας καθημερινής μέρας με δυο συναντήσεις μελών του:
Ο Σύλλογος κατασκεύασε τέσσερα “γήπεδα” εκ των οποίων χρησιμοποιούνται τα δυο που είναι εντελώς έτοιμα, Αυτά είναι φτιαγμένα με σκληρό επίπεδο δάπεδο, πασπαλισμένο με άμμο, που σημαίνει πως δεν έχουν και μεγάλη σχέση με τα πιο παραδοσιακά στου Πάλλα, τα οποία ήταν χωμάτινα και ελαφρώς “σκαφοειδή”, ώστε να γίνεται εκμεταλλεύσιμη η ελαφρά κλίση τους προς τα μέσα, από τους σπεσιαλίστες παίκτες εκείνης της εποχής, οι οποίοι έστελναν με μαεστρία τις τότε περίτεχνες “μπάλες” (που δεν ήταν μεταλλικές, ούτε ακριβώς σφαίρα αλλά θύμιζαν κάτι από παχύ κύλινδρο), ώστε να εκμεταλλεύονται την κλίση του εδάφους, να παίρνουν τα φάλτσα τους και να βρίσκουν τον στόχο τους με εκπληκτική ακρίβεια! Όμως όπως είπαμε, όλα εξελίσσονται κι όλα αλλάζουν! Το ίδιο έγινε και με τ΄ αμπαλί, το γήπεδο και τις μπάλες του…
Όπως φαίνεται και στην φωτογραφία…
Η άμμος βέβαια χρειάζεται συχνά σιάξιμο…
Οι γραμμές του αγωνιστικού χώρου ορίζονται με χοντρό σπάγκο…
Ο κύκλος -που είναι ένα μεταφερόμενο στεφάνι- ορίζει την ακριβή θέση για όλους τους ρίχνοντες…
Απορίες ή διαφωνίες ως προς την εγγύτητα της μπάλας -και τον νικητή- λύνονται με την μεζούρα…
Ακόμα ένας τεχνολογικός νεωτερισμός: Η μεταλλική βέργα (με λαβή) που κρατάει ο παίκτης δεξιά, έχει στην άκρη της μαγνήτη στον οποίο κολλάνε οι μεταλλικές μπάλες κι έτσι ο παίχτης γλιτώνει το σκύψιμο για να τις μαζέψει!..
Η αποθέωση της τεχνολογίας και του εκμοντερνισμού: Μέχρι και πίνακας αναγραφής του σκορ έχει καθιερωθεί!…
Η αναμνηστική φωτογραφία της ημέρας κάτω απ΄ τον ιστό της σημαίας…
και δίπλα στην αναμνηστική πλάκα εις μνήμην του εκλιπόντα Ταμία του Συλλόγου…