Της Αγοράς…

(Ένα παρ’ ολίγον ατύχημα ή μήπως απόπειρα;)
*** Η Μεγάλη Εβδομάδα και ιδιαίτερα στο δεύτερο μισό της, είναι η πιο κατάλληλη περίοδος για τους πάσης φύσεως πολιτικούς και πολιτικάντηδες προκειμένου να βγουν στην αγορά και να κάνουν τις «επαφές» τους. Αγαπημένη τους ώρα το διάστημα μεταξύ δέκα και μία, δηλαδή τότε που όλα τα μαγαζιά είναι ανοιχτά και οι συμπατριώτες μας ή κάνουν τα ψώνια τους ή πίνουν το καφεδάκι τους στα καφέ της αγοράς και της πλατείας ή χαζεύουν τα μαγαζιά και τους περαστικούς!
Δεν ξέρω γιατί, αλλά οι “πολιτικοί” μας θεωρούν πολύ σπουδαία και κρίσιμη αυτή την διαδικασία της αγοράς. Και μάλιστα θεωρούν πως οι χειραψίες κι οι ευχές που ανταλλάσσονται σε τέτοιες περιόδους αποτελούν άφαλτσο πρόκριμα της εκλογής τους ή μη στις επόμενες εκλογές! Γι αυτό και κάνουν ότι μπορούν προκειμένου να αυξήσουν τον αριθμό τους.
Ενίοτε βέβαια η πρεμούρα τους αυτή προκαλεί κωμικοτραγικές καταστάσεις. Γιατί πολύ συχνά, έχοντας προσανατολιστεί και «κλειδώσει» τον στόχο, ούτε βλέπουν ούτε ακούν τι συμβαίνει δίπλα τους. Κι αυτό καμιά φορά μπορεί να τους κάνει πρωταγωνιστές ή θύματα  δυσάρεστων  ατυχημάτων.
Όπως κόντεψε να συμβεί προχθές, που πρωτοκλασάτος τοπικός πολιτικός παράγοντας, γνωστός για τον παρορμητικό και ασυγκράτητο χαρακτήρα του, ανέβαινε την αγορά κατά τις έντεκα η ώρα. Ξαφνικά, εντοπίζει κάποιον στην απέναντι πλευρά του πεζόδρομου, στον οποίο προφανώς έχει επενδύσει σημαντικά πράγματα που αφορούν το πολιτικό του μέλλον, και χωρίς δεύτερη σκέψη, αλλάζει απότομα πορεία στρίβοντας σχεδόν ενενήντα μοίρες και σπεύδει μ’ ένα χαμόγελο μέχρι τα’ αυτιά να τον χαιρετίσει.
Έλα όμως που στην περιοχή ανέρχονταν αμέριμνος με το ποδήλατό του εκδότης τοπικού μέσου, με τον οποίον ο πολιτικός βρίσκεται μονίμως σε διαρκή κόντρα, ενώ δεν πάει και πολύς καιρός από τότε που τον είχε καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου για τελευταία φορά! Αιφνιδιασμένος ο εκδότης, είδε κι έπαθε να αποφύγει την τελευταία στιγμή τη σύγκρουση με τον πολιτικό, ο οποίος πρέπει να σημειωθεί, είναι και υπέρβαρος!
«Θα με σκοτώσεις ρε», του είπε ξέπνοος αυτός, αφού θα ήταν έκπληξη μεγάλη να αντιληφθεί ότι εκείνος ήταν που κόντεψε να σκοτώσει τον άλλον.
«Εσύ κόντεψες να με σκοτώσεις» του απάντησε ο άλλος και το επεισόδιο ευτυχώς αναίμακτο, έληξε εκεί…
Και μεταξύ μας, ευτυχώς που δεν υπήρξε χειρότερη εξέλιξη, γιατί αν συνέβαινε κάτι, άντε να πείσει μετά ο φουκαράς ο εκδότης ότι δεν είναι ελέφαντας και πως δεν είχε πρόθεση να πέσει πάνω στον αιρετό…
Τελικά τέλος καλό, όλα καλά και οι μόνοι που μου φάνηκε πως απογοητεύτηκαν ήταν οι παρακαθήμενοι στα καφέ, που μάλλον απ’ ότι έδειξαν, επιθυμούσαν διαφορετική την κατάληξη!
Τι σου είναι τελικά αυτοί οι αργόσχολοι  καφενόβιοι…