Το δώρο του Νοτιά…

<Φωτο: www.aromalefkadas.gr>

Το δώρο του Νοτιά

Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

Όταν στις αρχές του Οκτώβρη του 1980 το μότορσιπ «Παναγιώτης» φορτωμένο με λαθραία τσιγάρα εξόκειλε στα αβαθή του διάσημου πλέον όρμου ΒΔ της Ζακύνθου κι εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμά του, δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς πως η ωφέλεια των Ζακυνθινών δεν θα περιορίζονταν στο γεγονός, πως εκτός ότι για μια ολόκληρη τετραετία δεν πουλήθηκε ούτε ένα νόμιμο (διάβαζε φορολογημένο) πακέτο τσιγάρα στο νησί, πως το συγκεκριμένο ναυάγιο θα κατέληγε να γίνει ο πιο διάσημος (παγκοσμίου φήμης) τουριστικός «κράχτης» του…

***

Έχοντας αυτό το προηγούμενο  υπ΄ όψη μας, νομίζω πως πρέπει να δούμε με ξεχωριστό ενδιαφέρον και με πολλή προσοχή πως θα μπορούσαμε να διαχειριστούμε με τον καλύτερο τρόπο το Χριστουγεννιάτικο δώρο που μας έκανε ο Νοτιάς, για την ακρίβεια το  Οστριογάρπι (ΝΝΔ καιρός), λίγες μόλις μέρες μετά τις καταστροφές που προκάλεσε  στο πολύπαθο αγκυροβόλιο της Βασιλικής. Θα μου πείτε πως ο καημένος ο Γαρμπής (ΝΔ καιρός) δεν φταίει σε τίποτε. Αυτός εκεί είναι κάθε χειμώνα και εκεί θα παραμείνει στον αιώνα τον άπαντα, που σημαίνει πως θα έχουμε ξανά και ξανά ίδιες καταστροφές,  μέχρι να διορθώσουμε τα ανθρώπινα σφάλματα που τις προκαλούν! Γιατί αυτά είναι η αιτία του κακού και δεν φταίει ούτε ο Γαρμπής ούτε οποιοσδήποτε άλλος καιρός… Και όπως έχουμε ξαναπεί, ο μοναδικός καιρός που φταίει, είναι ο κακός μας ο καιρός…

Με τη λέξη «δώρο» όπως θα καταλάβατε, αναφέρομαι στο αλιευτικό (ανεμότρατα) ναυάγιο άγνωστης προέλευσης και ιστορικού, το οποίο εκ πρώτης όψεως προέρχεται από κάποια αραβική χώρα -πιθανότατα την Τυνησία ή την Λιβύη- και το οποίο προφανώς παρέλαβε ο Νοτιάς από κάποια ακτή της Β. Αφρικής και αφού το «ταξίδεψε» σαν έρμαιο των κυμάτων του για πολλές εκατοντάδες μίλια, μας το έφερε και το εναπόθεσε στην πλαζ «Γάιδαρος» της περιοχής Καλαμιτσίου».

Αυτό το ναυάγιο μπορεί να μην έχει βέβαια ούτε το μέγεθος, ούτε την ένδοξη δράση του λαθρεμπορικού της Ζακύνθου, όμως δεν παύει να είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και άνετα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν σημείο αναφοράς, ονοματοθεσίας και διαφήμισης της συγκεκριμένης παραλίας, γιατί μην ξεχνάμε πως τα περίεργα ευρήματα που μάλιστα συνοδεύονται από αδιευκρίνιστες συνθήκες προέλευσης ή μύθους, ασκούν μια ιδιαίτερη γοητεία στους επισκέπτες τους.

Συνεπώς το πρώτο που πρέπει να γίνει, είναι να κατοχυρωθεί νομικά και επισήμως σαν ιδιοκτησία ενός θεσμικού φορέα του τόπου μας (του Δήμου ή της Περιφερειακής Ενότητας). Στην συνέχεια πρέπει να εξεταστεί αν τεχνικά είναι δυνατόν να τραβηχτεί πιο έξω και όσο πιο μακριά απ΄ τα κύματα γίνεται.  Και τέλος πρέπει να  εκπονηθεί ένα πρόγραμμα συντήρησής του τέτοιο, που να επιμηκύνει όσο περισσότερο γίνεται το προσδόκιμο της διατήρησής του σε ακέραια μορφή.

Με άλλα λόγια, να μια καλή ευκαιρία για την Λευκάδα! Θα την αρπάξουμε?

(*Ο Νίκος Γαζής είναι δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Λευκάδας).