Οι σημαίες των χωρών των συγκροτημάτων -εκτός βέβαια της ελληνικής- βρίσκονται επί σκηνής και ανάμεσά τους κάπου ξεχωρίζουν δυο κουπιά των κωπηλατών…
*****
Δεν μπορούμε να πούμε πως η φετινή τελετή έναρξης θύμιζε τις αντίστοιχες τελετές προηγούμενων χρόνων. Μάλλον υποτονική και χωρίς καμιά φρεσκάδα θα την χαρακτηρίζαμε, στην οποία το μόνο που περίσσεψε ήταν βέβαια οι κοινότυπες και κενές περιεχομένου ομιλίες των πολιτικών του τόπου!
Ομολογώ πως δεν κατανοώ την αναγκαιότητα -και την σκοπιμότητα- να μιλάει ο αντιπεριφερειάρχης κι ο βουλευτής σ ένα τέτοιο πολιτιστικό (υποτίθεται) γεγονός, πέρα βέβαια απ΄την ανάγκη των ίδιων των ομιλητών να προβάλλουν (όπως πιθανόν νομίζουν) εαυτούς. Προσωπική μας εκτίμηση είναι πως ο δήμαρχος -σαν οικοδεσπότης και σαν πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου περισσότερο- έφθανε και περίσσευε για το επιβαλλόμενο καλωσόρισμα…
Ας επανέλθουμε όμως στα γενόμενα και να πούμε πως την Κυριακή μίλησαν ο αντιπεριφερειάρχης, ο βουλευτής κι ο δήμαρχος, ενώ τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο παρουσιαστής Αλέξης Κωστάλας, που ευτυχώς, μας κάνει την τιμή να συμμετέχει στα Φεστιβάλ της Λευκάδας για πολλά χρόνια τώρα, κι ο οποίος, εκτός των άλλων, μας παρουσίασε τους πρέσβεις της Κίνας και της Βραζιλίας, καθώς και τον μορφωτικό ακόλουθο της Ιρανικής πρεσβείας στη χώρα μας…
Ακολούθησε ο χορός της Ειρήνης και της συναδέλφωσης με εκπροσώπηση επί σκηνής όλων των χορευτικών και των σημαιών των χωρών τους, ενώ μαζί τους ήταν και οι κωπηλάτες που είπαμε, που συμβολικά τράβαγαν το κουπί!
Στην ομιλία του ο βουλευτής δεν ξέχασε τη Βαρκελώνη…
Ο δήμαρχος είχε το προνόμιο να μεταφράζεται στα αγγλικά (απ΄ τον Αλέξη Κωστάλα) ολόκληρη η ομιλία του…
Παρουσίαση και λίγη κουβεντούλα με τον Κινέζο πρέσβη…
Ο νυν (και μαζί του ο πρώην) αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου…
Μια εικόνα που πρέπει να μας προβληματίσει…
Θεωρούμε πως κάτι πρέπει να αλλάξει στο Φεστιβάλ, ώστε να μπορούν να το παρακολουθήσουν όλοι όσοι το επιθυμούν, αποδεσμεύοντάς το από εισιτήρια και εισπράξεις… Ο πολιτισμός δεν μπορεί να είναι προνόμιο μόνο για τους έχοντες, στις δύσκολες εποχές που ζούμε…