Ο ξυλόφουρνος άναψε και ήδη βρίσκεται “ετοιμοπόλεμος” με τον σχετικό του εξοπλισμό!
***
Τεράστια επιτυχία είχε η δράση “φουρνίσματα” του Συλλόγου “Μελάνυδρος¨ που έγινε χθες (Κυριακή 21-11) το μεσημέρι στο προαύλιο του Δημοτικού σχολείου Νεοχωρίου, όπου υπάρχει ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος, έργο κι αυτό των μελών του Συλλόγου. Με σύμμαχο τον υπέροχο καιρό, που ενθάρρυνε όσους είχαν εκκλησιαστεί λίγο νωρίτερα στην Παναγία την Μισοσπορίτισσα να μην φύγουν μετά την απόλυση και να κάνουν τη βόλτα τους μέχρις εκεί, αλλά και πολλούς ακόμη να έρθουν στο χωριό επί τούτου, η ανταπόκριση και η συμμετοχή του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία, γεμίζοντας με ικανοποίηση τους οργανωτές.
Τελικά όλοι όσοι βρέθηκαν στην εκδήλωση, έμαθαν -και οι περισσότεροι μάλιστα συμμετείχαν- στην ενδιαφέρουσα διαδικασία της δημιουργίας φουρνιστών εδεσμάτων, ενώ στο τέλος γεύτηκαν τα χειροποίητα καλούδια, από λαχταριστό χωριάτικο καρβέλι μέχρι κάθε λογής πίττα και κουλουράκι!
Δείτε το πλούσιο φωτορεπορτάζ του ΦΟΡΤΣΑ ΛΕΥΚΑΔΑ για μια εκδήλωση που θα θυμούνται για καιρό όσοι την έζησαν:
Ιδανικός καιρός και αρκετός ο κόσμος (ο οποίος σταδιακά εναλλάσσονταν μέχρι το τέλος της εκδήλωσης…)
Μέλη του Συλλόγου ανασκουμπώθηκαν και ορεξάτοι βούτηξαν στα βαθιά, υπό την καθοδήγηση του επαγγελματία (στη μέση με την λευκή μπλούζα), από τον “Φούρνο του Σάκη”!
Τα πρώτα χωριάτικα καρβέλια ψωμιού ψήθηκαν…
Πανευτυχής τα παραλαμβάνει ο Αλέκος, ενώ η μυρωδιά τους γεμίζει την ατμόσφαιρα…
Η πρόεδρος Μαρία αναλαμβάνει το …”σκούπισμά” τους. (Και πάνω που αναρωτιόμουν βλέποντας το σκουπάκι, τι δουλειά είχε τέτοιο πράγμα στον πάγκο…)
Το πρώτο ζεστοφούρνι κόπηκε φέτες και τοποθετήθηκε στον πάγκο του σερβιρίσματος στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου, ενώ σαν συνοδευτικά υπήρχαν λάδι, βιτάμ και η κατσαρόλα με τα πολυσπόρια! Εν τω μεταξύ το “συνεργείο” προχωρά στις επόμενες δημιουργίες, ανοίγοντας φύλλο!
Τα κουλουράκια δεν γίνεται να λείπουν από κανέναν αναμμένο φούρνο που σέβεται τον εαυτό του…
Ενώ τα χέρια της προέδρου ανοίγουν με μεγάλη άνεση το φύλλο! Μπράβο προεδρίνα, ο βήχας και η γνώση δεν κρύβονται τελικά!..
Εδώ είναι η δημιουργία της πίττας: Αριστερά το άνοιγμα φύλλου και δεξιά η γέμιση… Σπουδαίο προοϊωνίζεται το αποτέλεσμα…
Εδώ η μακαρονόπιττα περιμένει την σειρά της για το φούρνο!…
Απ΄ το πολύ “άνοιξε-κλείσε” όμως, η θερμοκρασία του φούρνου έχει πέσει κι ο Αλέκος προστρέχει σε εξωτερική βοήθεια…
Το “δάνειο” (σε κάρβουνα) έφερε αποτέλεσμα κι η μακαρονόπιττα ψήθηκε μια χαρά!
Οπότε και αρχίζει η διανομή της…
Μόνο που τελειώνει η Μετσοβίτικη πίττα!
Της οποίας τα ταψιά είχαν πέσει θύματα του άνοιξε-κλείσε του φούρνου αλλά και της εξωτερικής βοήθειας, δεδομένου πως ο φούρνος είναι εντελώς παραδοσιακός χωρίς θερμόμετρα και άλλα τεχνολογικά βοηθήματα. Πάντως μην ανησυχείτε. Το “κάψιμο” που φαίνεται είχε μόνο οπτικές συνέπειες. Η γεύση ήταν άψογη, ίσως και καλύτερη!…
Δεν ασχολούνταν όλοι όμως με τα φύλλα και τις πίττες…
Μουσική είναι η γλώσσα της ψυχής, μας έλεγε κάποτε η καθηγήτριά μας της μουσικής και μάλλον είχε δίκιο! Στην μουσική μάλιστα το μέγεθος δεν μετράει… Που σημαίνει πως ακόμα και με μικρό όργανο, παραμένει πάντα μια καλλιτεχνική και ευχάριστη ενασχόληση…
Η Τία πάλι μέσα στην αίθουσα, ξεναγεί στην Έκθεσή της (που θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι το τέλος του Νοέμβρη, ) τους επισκέπτες της…
Οι καλλιτέχνες κατασκευαστές του Συλλόγου έχουν στήσει παραδίπλα απ΄ τα “ζυμώματα το “συνεργείο” τους και καταπιάστηκαν με την κατασκευή του απολύτως οικολογικού Χριστουγεννιάτικου δένδρου τους. Περιμένω με αγωνία το αποτέλεσμα..
Το οποίο είναι όντως εκπληκτικό! Όμορφο, πρωτότυπο και όπως είπαμε απολύτως οικολογικό. Μπράβο παιδιά…
Δεν παίρνω όρκο, αλλά σαν να μου φάνηκε πως το ξύλινο ελαφάκι βιάζεται να μετακομίσει -με κάποιο ταίρι του ενδεχομένως- κοντά στο στολισμένο δένδρο. Προς τα εκεί κοιτάζει άλλωστε…
Εν τω μεταξύ η ομάδα “υποστήριξης” ή εφοδιασμού αν προτιμάτε, εντοπίζει τις ελλείψεις σε πίττες και προσπαθεί να καλύψει την ζήτηση…
Κι εδώ το συνεργείο του πλυντηρίου πιάτων. Υπαίθριο βέβαια, αλλά η δουλειά δεν είναι ντροπή. Και μην ξεχνάμε πως αυτή ακριβώς τη δουλειά έκαναν στο ξεκίνημά τους και οι πρώτοι συμπατριώτες μας στην Αμερική, πριν εξελιχθούν σε ευυπόληπτους μπίζνεσμαν με πλέντυ ντάλαρς…
Άλλωστε τα πιάτα δεν είναι ανεξάντλητα και περιμένουν κι άλλοι να σερβιριστούν…
Τελικά ήταν πολύ εποικοδομητική η συνεργασία των ειδικών επαγγελματιών του “Φούρνου του Σάκη” με τους ερασιτέχνες φουρνάρηδες του Συλλόγου…
Όπως αποδεικνύεται κι από τούτη τη φωτογραφία: Κάπως έτσι άδειασε το ταψί!…
Και μια πιο οικογενειακή αναμνηστική φωτογραφία, μετά πολλών-πολλών ευχαριστιών για την βοήθεια…
***