Κουτοπονηριές!

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

Διαβάζοντας το δελτίο τύπου του Δήμου Λευκάδας για την κατολίσθηση στο νταμάρι της Απόλπαινας, εντυπωσιάστηκα κυρίως από δυο πράγματα: Το πρώτο ήταν η σπουδή του δημάρχου να σπεύσει ν΄ αναλάβει πρωτοβουλίες που μάλλον δεν του ανήκουν, αφού ο δρόμος φαίνεται επαρχιακός, οπότε πρέπει να είναι στην  αρμοδιότητα του αντιπεριφερειάρχη. Το δεύτερο ήταν η βεβαιότητα που δημιουργούσε η ανακοίνωση, ότι η κατολίσθηση κατέληξε (και) πάνω στο οδόστρωμα, γι αυτό και ο δρόμος έπρεπε υποχρεωτικά να κλείσει και άρα η αποφυγή του με χρήση του δρόμου του Φρυνίου ήταν απολύτως απαραίτητη.

Ομολογώ πάντως πως κάτι δεν μου πήγαινε καλά. Πρώτα απ΄ όλα η φωτογραφία που συνόδευε το δελτίο τύπου, η οποία με πολλή επιμέλεια απέφευγε να δείξει το οδόστρωμα στο σημείο της κατολίσθησης και περιορίζονταν να δείχνει  αποκλειστικά την κατάσταση στον βράχο και τα χώματα στον εσωτερικό χώρο του νταμαριού.  Και μετά το γεγονός πως, ενώ το άφηνε να εννοηθεί, πουθενά δεν έγραφε με σαφήνεια πως τα χώματα της κατολίσθησης έπεσαν πάνω στο δρόμο και τον απέκλεισαν.

Επειδή όμως είναι εμφανές το άγχος επανεκλογής του δημάρχου τελευταία και επειδή από τότε που δήλωσε πως σκοπεύει να είναι ξανά υποψήφιος, έχει αποδυθεί σ΄ ένα μάλλον αστείο παιχνίδι με συνεχόμενες “κουτοπονηριές” επικοινωνιακού χαρακτήρα, που προφανώς θεωρεί πως τον βοηθούν για το στόχο του,  αποφάσισα να πάω και να δω από κοντά ο ίδιος πως έχει η κατάσταση.

Φθάνοντας έξω απ΄ το νταμάρι, με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα πως σχεδόν όλα τα βράχια και τα χώματα της κατολίσθησης είχαν πέσει μέσα στον περιφραγμένο χώρο του νταμαριού και όχι στο δρόμο! Και όχι μόνο δεν ήρθαν σε σοβαρή επαφή με το οδόστρωμα, αλλά άφησαν και ανέπαφα, τόσο το τσιμεντένιο τοιχίο όσο και το μεγαλύτερο του φράχτη με πασσάλους και δικτυωτό μεταλλικό πλέγμα που αποτελούν την περίφραξη του χώρου, όπως και την σειρά των κυπαρισσιών που είναι φυτεμένα στη γραμμή πιο μέσα απ΄ τον φράχτη! Επιπλέον είδα οργασμό με φορτηγά αυτοκίνητα σε κίνηση, που έμπαιναν στο χώρο, φορτώνονταν με τα αδρανή υλικά της κατολίσθησης και αναχωρούσαν προς άγνωστη κατεύθυνση.

Κατανοούμε βέβαια και συμμεριζόμαστε απολύτως την αγωνία και τον δικαιολογημένη προσπάθεια της τεχνικής εταιρείας που χρησιμοποιεί τον χώρο, η οποία αναμφίβολα θα πρέπει να έχει πάθει ζημιά απ΄ την κατολίσθηση, όμως το καταγράφουμε γιατί προφανώς η εικόνα αυτή δεν συνάδει με την εκτίμηση της δημοτικής (και όποιας άλλης) Αρχής, ότι επειδή υπάρχει σοβαρός κίνδυνος νέας κατολίσθησης απαγορεύεται η απλή διέλευση  έξω στο δρόμο…

Χωρίς να θέλω να επέμβω στο έργο των αρχόντων, θα τους συστήσω ψυχραιμία και θα τους πω ότι αυτό δεν είναι το μοναδικό σημείο στη γη ή στην πατρίδα μας όπου εμφανίστηκε το φαινόμενο της κατολίσθησης. Κατολισθήσεις και πτώσεις λίθων συμβαίνουν σε πάρα πολλές (ορεινές κυρίως διαδρομές) και συνήθως δεν θρηνούμε θύματα, πέρα από κάποιους σπάνιους τραυματισμούς των διερχομένων. Οι οποίοι τραυματισμοί θεωρούνται πως εμπεριέχονται στα γενικότερα ρίσκα που αναλαμβάνει ο αυτοκινητιστής, γιαυτό και πολύ σπάνια αποφασίζεται να κλείσει ένας δρόμος γι αυτό το λόγο. Ενδεικτικά αναφέρω αρκετά σημεία του επαρχιακού δρόμου που οδηγεί από Αμφιλοχία στο Καρπενήσι, ή από το Καρπενήσι προς το Μεσολόγγι (μέσω Προυσσού), ακόμα και της “εθνικής οδού Καρπενησίου-Αγρινίου, όπου συμβαίνουν συχνά τέτοια φαινόμενα, αλλά οι δρόμοι κλείνουν μόνο προσωρινά, όσο δηλαδή χρειάζεται για να απομακρυνθούν τα αδρανή και να καθαριστούν, κάτι που γίνεται αμέσως…

Θεωρώ ακόμη πως μάλλον δεν χρειάζονται -κι ούτε βοηθούν- οι υπερβολές του κ. αντιπεριφερειάρχη, όταν μιλά για ακραία καιρικά φαινόμενα και για τις (δήθεν) πρωτοφανείς βροχοπτώσεις που προκάλεσαν τη ζημιά. Θα του θυμίσουμε πως συνεχής βροχόπτωση δυο- τριών ημερών ούτε ακραίο ούτε ασυνήθιστο φαινόμενο είναι. Και βέβαια δεν είναι έχει καν σύγκριση με τα μερόνυχτα βροχής του Σαραντάημερου που εμείς οι μεγαλύτεροι βιώναμε παλαιότερα, όταν έβρεχε περίπου συνεχώς για 40 μέρες εκεί πριν τα Χριστούγεννα, με αποτέλεσμα να τρέχουν οι χείμαρροι, οι σούδες και κάθε μέρα να εμφανίζονται στην ύπαιθρο νέες βρυσούλες! Όμως τότε δεν είχαν γίνει ακόμη τα περισσότερα  νταμάρια βέβαια, για να έχουμε τέτοιες κατολισθήσεις…

Δεν είμαι ειδικός για να εκτιμήσω αν υπάρχει ή όχι κίνδυνος να γίνει και νέα κατολίσθηση στο σημείο εκείνο και να προβλέψω αν η ενδεχόμενη νέα κατολίσθηση θα απειλήσει το οδόστρωμα και τους περαστικούς ή αν θα περιοριστεί κι αυτή μέσα στο νταμάρι που φαντάζει σαν πιθανότερο.

Εφόσον όμως εσείς άρχοντές μου εκτιμάτε πως υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, τότε κλείνετε και ασφαλίζετε χωρίς δεύτερη κουβέντα το χώρο, τουλάχιστον  μέχρι να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι και μέχρι να υπάρξουν τεκμηριωμένα πορίσματα από τους αρμόδιους ειδικούς επιστήμονες. Και βέβαια επειδή η ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής (πρέπει να) είναι η πρώτη προτεραιότητα, απαγορεύετε τόσο την διέλευση όσο και κάθε άλλη δραστηριότητα στην επικίνδυνη περιοχή…