Το θαύμα της πλατείας Ζαμπελίων

Δεν ξέρω αν είναι συμπτωματικό ή αν οφείλεται στο πνεύμα των ημερών, πάντως το θαύμα στην πλατεία Ζαμπελίων είναι γεγονός και κάτι που ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει!

Όσο κι αν φάνταζε απίθανο, μετά την δίχρονη κωλυσιεργία του, ο νότιος περιμετρικός δρόμος της πλατείας, αφού πρώτα σκάφτηκε κακήν κακώς και μετά έγινε λίμνη για υδρόβια πτηνά, στην συνέχεια βρωμερός λασπότοπος και εφιάλτης των περαστικών κάθε φορά που έβρεχε και μετά εργοτάξιο για καιρό που συναγωνίστηκε την άργητα του Γεφυριού της Άρτας, τελικά κατέληξε σε Πασχαλιάτικο θαύμα, σχεδόν τελειωμένο,  που θα σκορπίσει χαρά και ευτυχία στην ταλαίπωρη εκείνη περιοχή!

Βέβαια και για να λέμε όλη την αλήθεια, έχουν απομείνει κάποια μικροπραγματάκια που πρέπει  να γίνουν, αλλά είμαστε σίγουροι πως οσονούπω θα γίνουν κι αυτά!

Όμως ας δούμε στο φωτορεπορτάζ που ακολουθεί την κατάσταση με εικόνες:

Καινούργιο και αστραφτερό το νέο οδόστρωμα, θα είναι απόλαυση από δω κι εμπρός για τους περαστικούς!

Τα απομεινάρια βέβαια που απέμειναν είναι παραπάνω από βέβαιο πως όπου να είναι θα φύγουν…

Μια πολύ σοβαρή εκκρεμότητα όμως είναι το ανοιχτό φρεάτιο που απειλεί τον κάθε απρόσεχτο περαστικό…

Καθώς είναι τόσο βαθύ, που μάλλον θα αφήσει το πόδι του μέσα, ο κάθε άτυχος που δεν θα το προσέξει!…

Όμως να και μια ακόμη εκκρεμότητα που πρέπει να αποκατασταθεί άμεσα, παρότι φοβάμαι πως οι αρμόδιοι  θεώρησαν αυτό το κομμάτι του οδοστρώματος εκτός έργου, λόγω του ότι είναι στην πάνω πλευρά της πλατείας! Όμως επειδή ήταν κοινή και συνεχόμενη η τεχνική παθογένεια του οδοστρώματος με το διπλανό του (που επισκευάστηκε), είναι κρίμα να παραμείνει αυτό το κομμάτι έτσι, ακυρώνοντας ολόκληρη την καλή δουλειά που έγινε…

Άλλωστε εκεί είναι (ακόμη) η μπετονιέρα, εκεί η άμμος, εκεί το βαρέλι με το νερό και λίγο πιο δίπλα οι πλάκες που απέμειναν. Συνεπώς, δεν είναι και σπουδαίο πράγμα να επισκευαστούν κι αυτά τα δυο-τρία τετραγωνικά μέτρα, σαν τελευταία πινελιά, ώστε να μην ακυρώνεται ολόκληρο το έργο!

Ακόμα κι οι σχετικές πινακίδες είναι εκεί, ώστε η δουλειά να συνεχιστεί νοικοκυρεμένα κι όπως πρέπει. Γι αυτό και δηλώνω αισιόδοξος…

***