Αρκετά είναι τα σαπίσματα του ξύλου…
Είτε το θέλουμε είτε όχι η ξύλινη Γέφυρα της Λευκάδας στο καναλάκι της Σικελιανού, έχει καταλήξει να είναι το πιο χαρακτηριστικό σημείο της πόλης, πάνω στο οποίο φωτογραφίζονται σχεδόν όλοι οι επισκέπτες μας! Αυτό το ξεχωριστό “αξιοθέατο” λοιπόν, δεν είναι πρώτη φορά που έχει περιέλθει σε εμφανέστατη εγκατάλειψη και μάλιστα σε βαθμό που να φωνάζει “βοήθεια”.
Η έλλειψη συντήρησης και μπογιάς είναι εμφανέστατη τόσο στα παραπέτα όσο και στο κατάστρωμα…
Κι αυτό είναι απολύτως φυσικό, αφού η δύσμοιρη η Γέφυρα έχει εγκαταλειφθεί στη τύχη της, μετά το καλοκαίρι του 2016, που με μια εμπνευσμένη απόφαση της προηγούμενης δημοτικής Αρχής, την είχε κλείσει στο κατακαλόκαιρο (τον Ιούλιο μήνα!) προκειμένου να επισκευαστεί, να ανακαινισθεί και να βαφεί! Ανακαίνιση που τότε μας είχε κοστίσει, ούτε λίγο ούτε πολύ, σχεδόν 25 χιλιάδες ευρώ (στο άνω όριο δηλαδή της απ΄ ευθείας ανάθεσης…) Έκτοτε ουδέν, παρότι είναι γνωστό σε όλους όσους έχουν κάποια ιδέα από συντήρηση ξύλων κι από την βαφή τους, πως αν μια ξύλινη κατασκευή δεν συντηρείται και κυρίως αν δεν βάφεται, μοιραία καταστρέφεται! Πόσω μάλλον όταν βρίσκεται πάνω στην θάλασσα και μάλιστα σε μια πόλη με την υγρασία της Λευκάδας….
Ψιλά γράμματα όμως αυτά θα μου πείτε για τους προηγούμενους δημοτικούς μας άρχοντες, που άφησαν να περάσουν τέσσερα (και κάτι) χρόνια αφήνοντάς την (ξανά) σε πλήρη εγκατάλειψη, μέχρι που έχασαν και παρέδωσαν την εξουσία.
Η εικόνα μιλάει από μόνη της…
Η σημερινή δημοτική Αρχή φέτος διάγει τον δεύτερο χρόνο της θητείας της. Κι αν την περασμένη άνοιξη είχε την δικαιολογία πως έψαχνε τον βηματισμό της, τώρα οφείλει να επιληφθεί του προβλήματος από αύριο! Όχι μεθαύριο!! Γιατί έχουμε ήδη Απρίλη και στα μέσα Μαΐου που κορωνοϊού επιτρέποντος αρχίζει η σεζόν, η Γέφυρα πρέπει να είναι εντελώς τελειωμένη. Για να μην ξαναγίνει το λάθος του 2016, να πρέπει να συντηρηθεί μέσα στο κατακαλόκαιρο ή να χαθεί ακόμα ένας πολύτιμος χρόνος, που θα της προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή…
***
Στο φωτορεπορτάζ αποτυπώνεται ανάγλυφη η εγκατάλειψη, η φθορά και η ανάγκη επείγουσας συντήρησής της…