FortsaLefkada.gr 
Η θύελλα “Ξενοφών” πέρασε κι ευτυχώς, ο Μεσογειακός κυκλώνας “Ζορμπάς” που τον ακολούθησε δεν μας έκανε την τιμή να μας επισκεφθεί. Προτίμησε να πάει νοτιότερα και να προβληματίσει τους Πελοπονήσιους και στη συνέχεια την Ανατολική Στερεά, την Εύβοια, τους Σποράδες κι ένας Θεός ξέρει που αλλού θα καταλήξει.
Το ναυαγισμένο κουφάρι του ιστιοπλοϊκού, νωχελικά ξαπλωμένο στον βυθό της διώρυγας, μένει εκεί -μέχρι την ανέλκυσή του- για να μας θυμίζει τα ανθρώπινη αδυναμία απέναντι στο μεγαλείο και την παντοδυναμία της Φύσης…
Εμείς σταθήκαμε τυχεροί και μείναμε με το βουλιαγμένο κότερο απέναντι απ΄ το Κάστρο σαν μοναδικό σουβενίρ απ΄ την επίσκεψη του Ξενοφώντα κι αυτό μολονότι η επίσκεψή του στα μέρη μας είχε προβλεφθεί με ακρίβεια. Αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να μας απασχολήσει: Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν σκάφη-θύματα από μια προβλεφθείσα μέτρια θύελλα; Γιατί μπορεί εμείς -και κυρίως οι άρχοντές μας- για ευνόητους λόγους να χαρακτηρίζουμε με ευκολία σαν ακραία καιρικά φαινόμενα ένα συνηθισμένο και φυσιολογικό καιρικό φαινόμενο, όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Τέτοιες θύελλες (των 8 -9 μποφώρ) υπήρχαν ανέκαθεν και είναι σίγουρο πως θα υπάρχουν και στο μέλλον. Καθήκον όλων μας λοιπόν είναι να μάθουμε να ζούμε μ΄ αυτές, αλλά κι οι άρχοντές μας να τις αντιμετωπίζουν καλύτερα…
Το ναυαγισμένο σκαρί του ιστιοφόρου διαγράφεται με σαφήνεια ακουμπισμένο (και με αριστερή κλίση) στον βυθό της διώρυγας, λίγο μετά την Βόρεια είσοδό της. Το πάνω μέρος του άρμπουρου και των ξαρτιών βγαίνοντας έξω απ΄ το νερό, προσδιορίζουν και από μακριά με ακρίβεια τη θέση του…
Κι εδώ ένα μισοβουλιαγμένο λαστιχένιο τέντερ (μικρό βαρκάκι για την μεταφορά στο και από το αγκυροβολημένο σκάφος των επιβαινόντων), συγκρατείται στην προκυμαία με σχοινιά, επειδή προφανώς κάποιος πρόφθασε και το έδεσε…
