Νώντας Γαζής: Λευκάδα η Ομηρική Ιθάκη (Μέρος Β΄)

Ο Χάρτης αυτός είναι του Γουλιέλμου Νταίρπφελντ και καταδεικνύει τον προσανατολισμό της Αρχαιότητας μέχρι και τον 4ο αιώνα μ.Χ. Σύμφωνα με τον τότε προσανατολισμό η σημερινή Λευκάδα ήταν ΠΑΝΥΠΕΡΤΑΤΗ ΠΡΟΣ ΖΟΦΟΝ, ακριβώς όπως ήταν στην Ομηρική εποχή η Ιθάκη του Οδυσσέα! Είναι κι αυτή μία ισχυρότατη ένδειξη της ταύτισης της Ομ. Ιθάκης με την σημερινή Λευκάδα!!!

—————————————————————————————————————————————

(Σ.Σ: Συνεχίζουμε σήμερα με το Β΄και το Γ΄Μέρος της ομιλίας του Νώντα Γαζή στα “Βαλαωρίτεια 2017” στο Βλυχό με θέμα “Λευκάδα η Ομηρική Ιθάκη”)

*****

ΜΕΡΟΣ 2ο:

7ο Ερώτημα: Είναι δυνατό να αμφισβητούμε τις Γεωγραφικές γνώσεις του Όμηρου, όταν όλες οι περιγραφές του έχουν επιβεβαιωθεί πλήρως;
8ο Ερώτημα: Αν ο Όμηρος γνώριζε και περιέγραψε τόσο άριστα την Είσοδο στον Κάτω Κόσμο και τόσες απίστευτες λεπτομέρειες για τον Αχέροντα, και τη συμβολή των άλλων δύο ποταμών μαζί του στο ίδιο σημείο, του Κωκυτού δηλ. και του Πυριφλεγέθοντα, καθώς επίσης και το σημείο προσάραξης των πλοίων σε έναν υπέροχο και ασφαλέστατο Κόλπο, ο οποίος έχει πολύ μικρό στόμιο στη σύνδεσή του με το Ιόνιο Πέλαγος, οπότε πέφτοντας εκεί μέσα οι τρεις ποταμοί ο Κόλπος έχει σχεδόν γλυκό νερό, γι’ αυτό και λέγονταν «Γλυκύς Λιμήν», περιοχές της Δυτικής Ελλάδας έχει κανείς το δικαίωμα να αμφισβητεί τις γνώσεις του Όμηρου για την Δυτική Ελλάδα; Όταν μας προσφέρει 70 και πλέον απίστευτες περιγραφές των Ανακτόρων του Οδυσσέα και όλοι ψάχνουν να βρουν το Ανάκτορο στηριζόμενοι στις περιγραφές του Όμηρου, έχουμε το δικαίωμα να απορρίπτουμε τις περιγραφές των τεσσάρων νησιών, τα οποία και στον Ύμνο στον Απόλλωνα και στην Αινειάδα του Βιργίλιου και στις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου είναι τοποθετημένα με ακριβώς την ίδια Γεωγραφική περιγραφή και διάταξη! Δηλ. από Νοτιοανατολικά προς Βορειοδυτικά μας βεβαιώνουν για την Ζάκυνθο πρώτη, αμέσως μετά προς τα ΒΔ μας δίνουν κι αυτοί όπως και ο Ύμνος στον Απόλλωνα ένα ζεύγος νησιών με τα ονόματα Δουλίχιο και Σάμη και μάλιστα κι αυτοί τα θεωρούν απόλυτα κοντινά με την φράση «Doulichiumque Sameque», όπου το –que ταυτίζεται απόλυτα με το Ελληνικό …τε…, και τελευταίο όλων την «πανυπερτάτη προς ζόφον» Ιθάκη του Οδυσσέα και μάλιστα το μοναδικό νησί με Ναό του Απόλλωνα! Είναι δυνατόν μετά απ’ αυτές τις 4 απόλυτες ταυτίσεις να υπάρχουν Επιστήμονες οι οποίοι συνεχίζουν να ακολουθούν τον Στράβωνα και να ταυτίζουν ένα σκόπελο απίστευτα κοντά στον πολύ στενό Πορθμό μεταξύ Κεφαλονιάς και Θιάκι, ταυτίζουν την μεν Κεφαλονιά με τη Σάμη το δε Θιάκι με την Ομ. Ιθάκη και μάλιστα όταν οι πάντες γνωρίζουμε ότι η Κάθοδος των Δωριέων μετακίνησε πληθυσμούς προς τα Νότια και μεταφορές ονομάτων από την παλιά εγκατάσταση στην νέα θέση και εγκατάσταση! Αυτή η επισήμανση πρέπει να απευθυνθεί πρωταρχικά στον Στράβωνα (και όλους όσους τον ακολουθούν και τον αντιγράφουν άκριτα), ο οποίος θεωρεί ότι ο Όμηρος δεν γνώριζε καθόλου τα Ιόνια Νησιά, με αποτέλεσμα να έχει οδηγήσει την Παγκόσμια Επιστημονική Κοινότητα σε λάθος δρόμους, μιας και ο Στράβων είναι ο ιδρυτής της Γεωγραφικής Επιστήμης! Και η ειρωνεία: οι πάντες βασίζονται στον Όμηρο για να ταυτοποιήσουν την Ομ. Ιθάκη, αλλά κυρίως θεωρούν ότι ο Στράβων ερμηνεύει σωστά και μόνο αυτός τον Όμηρο και παθητικά αποδέχονται τον Στράβωνα ο οποίος κλεισμένος μέσα σε ένα γραφείο στη Ρώμη περιγράφει ή ταυτοποιεί τα 4 νησιά, τα οποία ο ίδιος ποτέ του δεν τα συνάντησε, δεν τα περπάτησε και δεν τα περιεργάστηκε! Και κανείς από τους μετέπειτα ασχολούμενους δεν προσπαθεί να ερμηνεύσει σωστά ο ίδιος τον Όμηρο!
9ο Ερώτημα: Είναι δυνατόν ο Όμηρος να μην γνώριζε την περιοχή, όταν για αρκετούς αιώνες πριν τον Όμηρο η ναυτιλία ήταν σε τεράστιο βαθμό αναπτυγμένη και μάλιστα ήταν πολύ συχνή η επικοινωνία με την Νότιο Ιταλία και την Σικελία, που σημαίνει ότι το πέρασμα των ναυτικών από το Βασίλειο του Οδυσσέα ήταν πάρα πολύ συχνό, άρα οι γνώσεις της περιοχής ήταν πολύ λεπτομερειακές για τους ναυτικούς; Κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει το ναυτικό παρελθόν αυτού του Λαού, το γεγονός ότι περίπου γύρω στο 7.000 π.Χ. πριν ακόμη αναπτυχθεί ούτε η Ελληνική ούτε η Φοινικική Ναυτιλία μεταφέρθηκε από την Μήλο Οψιδιανός ή Οψιανός στο Σπήλαιο Φράγχθι, (ένα είδος σκληρού γυαλιού με το οποίο έφτιαχναν εργαλεία) μια θαλάσσια απόσταση 80 ν. μιλίων από ανθρώπους των Σπηλαίων! Το Φράγχθι είναι ένα σπήλαιο στον Κόλπο της Αργοναυπλίας, όπου κατοικούσαν τότε οι Άνθρωποι των Σπηλαίων! Και κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει την Αργοναυτική Εκστρατεία, καθώς επίσης και τον ίδιο τον Τρωικό Πόλεμο, όπου εκστράτευσαν 1.186 πλοία! Το Ναυτικό παρελθόν αυτής της Χώρας το γνωρίζει και η κουτσή Μαρία! Και μάλιστα υπάρχουν κάποιοι Φωστήρες που προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι Φοίνικες ήταν οι πρώτοι θαλασσοπόροι στην Μεσόγειο?
10ο Ερώτημα: Είναι δυνατό να μην γνώριζε την περιοχή και για έναν επί πλέον βασικότατο λόγο, ότι στην περιοχή ζούσαν και δρούσαν οι Τάφιοι Ληστές, που λυμαίνονταν και έλεγχαν τα περάσματα με τους αιφνιδιασμούς τους; Θα ήταν αυτοκαταστροφικοί οι Ναυτικοί αν δεν γνώριζαν τα περισσότερα σημεία των κρησφύγετων των Τάφιων Ληστών, που σημαίνει ότι και ο Όμηρος είχε λεπτομερέστατη πληροφόρηση και γνώση από τους Ναυτικούς της εποχής του, ακόμη κι αν ο ίδιος πιθανόν να μην είχε επισκεφθεί την περιοχή του Βασιλείου του Οδυσσέα! Και το γεγονός ότι ο δίαυλος των Πλοίων μεταξύ της Ακαρνανίας και της Λευκάδας προϋπήρχε, για να αποφεύγουν το δύσκολο πέρασμα του Λευκάτα, που για τα πλοία της εποχής ήταν κίνδυνος θάνατος γιατί άλλαζαν απότομα οι καιρικές συνθήκες, αλλά και γιατί επιπλέον από την απώτερη Μυκηναϊκή εποχή εκεί και στις Εχινάδες κυρίως δρούσαν οι Τάφιοι Ληστές που ήταν ο φόβος και ο τρόμος των Ναυτικών!
11ο Ερώτημα. Είναι δυνατό να αμφισβητούμε σήμερα την ακριβέστατη τοποθέτηση από τον Όμηρο της Ιθάκης του Οδυσσέα με εκπληκτική ακρίβεια, ως «πανυπερτάτη πρός ζόφον», (πάντων υπερτάτη προς την Δύση), δηλ. το πιο απόμακρο από τα υπόλοιπα προς τη Δύση; Ο Όμηρος το λέγει καθαρά και ξάστερα: Η Ιθάκη ήταν “πανυπερτάτη προς ζόφον”, τελευταία προς δυσμάς, μετά την Ζάκυνθο, την Σάμην και το Δουλίχιον. Η Λευκάδα είναι πράγματι η τελευταία σε μια ανερχόμενη πορεία και η πρώτη σε μια κατερχόμενη! Και μόνη αυτή η τοποθέτηση της Ιθάκης ως «πάντων υπερτάτης» νήσου προς τα δυτικά, από τα νησιά του Βασιλείου του Οδυσσέα, με τον τότε προσανατολισμό ασφαλώς, αποκλείει με κάθετο και οριστικό τρόπο την τοποθέτηση της Ιθάκης του Οδυσσέα από τον οποιονδήποτε, στα δύο νησιά που αποτελούν ένα αιώνιο ζεύγος απίστευτα κοντινών νησιών, όπως είναι τα σημερινά Κεφαλονιά και Θιάκι, τα οποία απέχουν μόλις 1,8 ν. μίλια μεταξύ τους, που αποδεικνύει ότι κανένα από τα δύο αυτά απίστευτα κοντινά νησιά μεταξύ τους δεν δικαιούται να χαρακτηριστεί ως «πανυπερτάτη» νήσος ως προς το άλλο! Είναι εντελώς απαράδεκτος όποιος δώσει χαρακτηρισμό είτε στο Δουλίχιο, σημερινή Κεφαλονιά, είτε στη Σάμη, σημερινή Ιθάκη τον χαρακτηρισμό «πανυπερτάτη»! Όποιος το τολμήσει είναι επιεικώς αστοιχείωτος! Το «πρός ζόφον» είναι παραδεκτό από όλους τους Γεωγράφους από την αρχαιότητα μέχρι και τον 4ο μ.Χ. αιώνα τουλάχιστον, ότι η διαδρομή Κόρινθος, Ναύπακτος, Στόμιο Κορινθιακού, Αστακός, Στόμιο Αμβρακικού, Θεσπρωτία, Ιλλυρία, ήταν μία ευθεία με καθαρό προσανατολισμό Ανατολή προς Δύση και ακριβώς τον ίδιο προσανατολισμό είχαν και τα νησιά που βρίσκονταν παράλληλα προς αυτήν την ακτογραμμή. Το πιο απόμακρο προς τη Δύση όλων των νησιών του βασιλείου του Οδυσσέα, σύμφωνα με τον Ποιητή, ήταν η Ιθάκη. Στο άλλο άκρο προς τα Νοτιοανατολικά της τετράδας των νησιών αυτών ο Ποιητής τοποθετεί τη Ζάκυνθο. Στο ενδιάμεσο αυτών των δύο ακραίων τοποθετεί ένα ζεύγος νησιών πολύ κοντινών μεταξύ τους, ενός μικρού κι ενός μεγαλύτερου όλων των άλλων, δηλ. της μικρής Σάμης και του πολύ μεγάλου και με μεγάλο Ναυτικό Δουλίχιου. Απόλυτα σύμφωνη με την «πανυπερτάτη προς ζόφον» Ιθάκη είναι και η επόμενη φράση του Όμηρου «Δουλίχιόν τε Σάμη τε», η οποία μας διδάσκει ότι μεταξύ Ιθάκης ΒΔ και Ζακύνθου ΝΑ υπάρχει ένα ζεύγος νησιών πολύ κοντινών μεταξύ τους. Στο Ιόνιο υπάρχουν δύο ζεύγη νησιών πολύ κοντινών μεταξύ τους οι Παξοί και οι Αντίπαξοι και η Κεφαλονιά με το Θιάκι. Αναμφισβήτητα αποκλείεται το ζεύγος Παξοί – Αντίπαξοι, απλά γιατί δεν είναι απέναντι από την Ηλεία, ούτε καν οπτική επαφή δεν έχουν με την Ηλεία. Συνεπώς το αιώνιο ζεύγος Κεφαλονιά και Θιάκι πρέπει να μας οδηγεί με μεγάλη βεβαιότητα προς το ζεύγος «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» μιας και είναι και πολύ κοντά και απέναντι από την Ηλεία (Ήλιδος άντα) σε αντίθεση με την Ομ. Ιθάκη που δεν την περιλαμβάνει στα κοντινά προς την Ηλεία, αλλά ακριβώς επισημαίνει ότι δεν είναι ούτε κοντά ούτε απέναντι. Και δεν περιορίζεται μόνο σ’ αυτές τις περιγραφές ο Ποιητής, αλλά μας βεβαιώνει ότι η Ιθάκη ήταν πολύ – πολύ κοντά στην ηπειρωτική χώρα με τις παρακάτω καθαρές και σαφείς επισημάνσεις:
α. Ο Φιλοίτιος περνούσε καθημερινά επί τρία χρόνια μεταφέροντας ζώα για σφαγή με Πορθμείο και Πορθμείς κι όχι με Πλοίο και Ναύτες, με μία χειροποίητη Σχεδία δηλαδή, που σημαίνει με βεβαιότητα απίστευτα κοντινή απόσταση απ’ τη στεριά! Και σαφώς υπάρχει τέτοιο νησί, και το γνωρίζουν όλοι αλλά ελάχιστοι μέχρι σήμερα το έχουν αντιληφθεί, γιατί ο Στράβων είναι ο ιδρυτής της Γεωγραφικής Επιστήμης κι ας έκανε ένα τόσο μεγάλο λάθος Γεωγραφικής απεικόνισης!
β. Τέσσαρες φορές επαναλαμβάνεται η ερώτηση «Δεν πιστεύω να ήρθες με τα πόδια», που κατά κανένα τρόπο δεν υπήρχε καν η υποψία χιούμορ. Αυτό ξεκάθαρα καταδεικνύει την δυνατότητα πρόσβασης και με τα πόδια, υπονοώντας βέβαια και το Πορθμείο με το οποίο έμπαιναν στην Ιθάκη του Οδυσσέα, κάτι που δεν ισχύει σε κανένα από τα τρία άλλα νησιά Δουλίχιο, Σάμη και Ζάκυνθο, δηλ. τα σημερινά Κεφαλονιά, Ιθάκη και Ζάκυνθο τα οποία είναι πάρα πολύ μακριά και απαγορευτικά για χρήση Πορθμείου και συνεπώς και απαγορευτικό στο να κάνεις μια τέτοια ερώτηση! Στο μόνο που υπήρχε Πορθμείο από το 3.000 π.Χ. όταν το κατοικούσαν Λέλεγες ήταν η σημερινή Λευκάδα!
γ. Ο Λαέρτης, όταν βασίλευε, ακριβώς επειδή ήταν πολύ κοντινή η απόσταση προς την απέναντι στεριανή ακτή και επειδή υπήρχε εύκολη πρόσβαση, με πολύ οξυδέρκεια και στρατηγική εκστράτευσε απέναντι στην ηπειρωτική ακτή και κατέλαβε την πόλη Νήρικο με το ωριόχτιστο Κάστρο, για να έχει φυλαγμένα τα νώτα του από τις διάφορες φυλές που ζούσαν ή περνούσαν από την απέναντι στεριανή χώρα κατερχόμενοι προς τα Νότια, όπως αργότερα έγινε η Κάθοδος των Δωριέων, μιας και στην ευρύτερη περιοχή του Πορθμού της Ιθάκης με την ηπειρωτική ακτή, δηλ. στο βόρειο τμήμα της τότε Ιθάκης δεν είχε πόλη ή οχυρό για να προστατεύει το νησί του! (Σημειώνουμε πως στη σημερινή Λευκάδα – πρώην Ομ. Ιθάκη, πριν την έλευση των Κορινθίων υπήρχαν δύο πόλεις, το Ελλόμενον στο κέντρο και ανατολικά του νησιού, στην περιοχή μεταξύ Νυδριού και Βλυχού και οι Φαρές στο νότιο μέρος του, μεταξύ Σύβρου και Βασιλικής). Έτσι ο σοφός Λαέρτης δημιούργησε ένα ισχυρό προπύργιο στην απέναντι ηπειρωτική ακτή με την κατάληψη της Νηρίκου, την οποία είχε σαν προπύργιο για να προστατέψει κατά το μέγιστο δυνατό το νησί του από την κοντινή Ακαρνανία. Αργότερα όταν οι Κορίνθιοι καθάρισαν τα σημεία του Πορθμού για να γίνεται ευχερής η διέλευση των πλοίων τους, που ασφαλώς ήταν και μεγαλύτερα και βαθύτερα, αλλά και επειδή ο Δίαυλος των πλοίων πάντοτε από την εποχή του 3.000 π.Χ. που τον καθάρισαν οι αυτόχθονες Λέλεγες, αλλά και αρκετά προηγούμενα, χρειάζονταν και συνεχίζει να χρειάζεται περιοδικά καθαρισμό και εκβάθυνση, άλλοτε κάθε 200 χρόνια κι άλλοτε κάθε 30, 40 ή 50. Για να έχουν δε τον έλεγχο της διέλευσης του Πορθμού και τα πλεονεκτήματα που τους πρόσφερε, μετέφεραν την πόλη Νήρικο από την ηπειρωτική πλευρά της Ακαρνανίας στην πλευρά της Λευκάδας, η οποία σε σύντομο χρόνο μετά έγινε μια πολύ μεγάλη πόλη που ξεπέρασε αργότερα τις 20.000 πληθυσμό, κάτι που ασφαλώς είχε σχέση με τη στρατηγική της θέση της άμεσης επικοινωνίας με την ηπειρωτική χώρα, αλλά και του απόλυτου ελέγχου, που είχε με το πέρασμα όλων των πλοίων προς και από την Κάτω Ιταλία, Σικελία, σημερινή Κέρκυρα και Θεσπρωτία (σημερινή Ήπειρο με την Δωδώνη, με την Είσοδο στον Άδη, με τον Αμβρακικό κλπ.) μιας και το πέρασμα του Ακρωτηρίου του Λευκάτα ήταν ο φόβος και ο τρόμος των ναυτικών και από καιρικές συνθήκες και από τους Τάφιους Ληστές που κυριαρχούσαν από τις Εχινάδες μέχρι και τις εκβολές του Αχέροντα!
12 Ερώτημα. Και μόνο η ύπαρξη και σήμερα ενός αιώνιου ζεύγους νησιών (Κεφαλονιάς και Θιάκι) στην εν λόγω περιοχή και μάλιστα στο ίδιο ακριβώς σημείο, βορειοδυτικότερα δηλ. της Ζακύνθου, (με τον τότε προσανατολισμό) όχι απλά πρέπει να μας προβληματίσει αλλά είναι πλέον ή βέβαιο ότι αν δεν επισκέφθηκε ο ίδιος την περιοχή αυτή, τουλάχιστον οι πληροφορίες που είχε συλλέξει πρέπει να ήταν πρωτογενείς, από ανθρώπους, οι οποίοι γνώριζαν με πληρότητα την Ιθάκη του Οδυσσέα και σαφώς είχαν και μεγάλη γνώση των άλλων νησιών του Βασιλείου του Οδυσσέα. Άλλωστε και οι 70 περιγραφές του Παλατιού του Οδυσσέα, αλλά και της πόλης και των λιμανιών και των βουνών και των κλιματικών συνθηκών που επικρατούν στο νησί, και το γεγονός ότι δεν ήταν γης για άλογα και ότι χρειάζονταν μπαστούνι για να περπατήσεις, μας οδηγούν να αποδεχτούμε σχεδόν με βεβαιότητα την προσωπική γνώση της περιοχής από τον Όμηρο.
13 Ερώτημα. Ένα άλλο επίσης στοιχείο της ακριβούς τοποθέτησης στον ευρύτερο χώρο του Βασιλείου του νησιού της Ομ. Ιθάκης, είναι το γεγονός ότι την τοποθετεί στο πρώτο νησί που συναντάει ο Ναυτικός, που έρχεται από την Θεσπρωτία για το Δουλίχιο. Το πρώτο νησί που συναντάει κανείς ερχόμενος προς Δουλίχιο είναι η Ιθάκη! Στην Ιθάκη λοιπόν σταματάει το πλοίο που μεταφέρει τον Οδυσσέα (που εμφανίζεται ως Κρητικός) και τον έστειλε ο Φείδων στον Άκαστο, τον Αρχηγό του Δουλίχιου, που είχε μεγάλες παραγωγές και μεγάλη Ναυτική δύναμη και έφτανε σε πολλά μέρη της Μεσογείου για να μεταφέρει τα προϊόντα του, με σκοπό να τον μεταφέρουν με δικό τους πλοίο στην πατρίδα του την Κρήτη. Ποιο νησί κατά την άποψη των πάντων είναι το πρώτο που συναντάει κανείς ερχόμενος από την Ήπειρο (Θεσπρωτία); Ασφαλέστατα είναι η Λευκάδα; Και επειδή τότε το πρώτο νησί ονομάζονταν Ομ. Ιθάκη, ασφαλώς συνειρμικά ταυτίζεται η Ομ. Ιθάκη με τη Λευκάδα!
14 Ερώτημα. Το πιο σημαντικό στοιχείο για την ακριβή τοποθέτηση της Ομηρικής Ιθάκης στον χώρο είναι η περιγραφή που κάνει ο απόλυτος γνώστης της περιοχής Όμηρος: Επιστρέφοντας από την Πύλο και την Σπάρτη ο Τηλέμαχος κι αφού πέρασε από τις Φαιές ο Τηλέμαχος, αφήνει αριστερά του την Ζάκυνθο, στρίβει δεξιά προς τις Οξειές, όχι για να συναντήσει τους Τάφιους Ληστές που πιθανόν να καιροφυλακτούσαν εκεί, αλλά με σκοπό να πάρει καλύτερα τον νοτιοανατολικό άνεμο Σιρόκο, που του έστειλε η Αθηνά, και μάλιστα πολύ ισχυρότερο την νύχτα, ώστε να του εξασφαλίσει χωρίς (ή ελάχιστο) ζιγκ ζαγκ να φθάσει στην Ιθάκη του, που ήταν η πιο απόμακρη από την Ηλεία, όπως ο ίδιος μας βεβαιώνει με το «πανυπερτάτη», αλλά και με τη διαβεβαίωση που μας δίνει σε αρκετά χωρία όπως και στο παρακάτω εδάφιο:
Οδ. (13),ν,234-235
τῷ τοι, ξεῖν᾽, Ἰθάκης γε καὶ ἐς Τροίην ὄνομ᾽ ἵκει,
τήν περι τηλοῦ φασὶν Ἀχαιΐδος ἔμμεναι αἴης.
Κι ἔτσι τὸ Θιάκι ἀκούστηκε κι ὡς τὴν Τρωάδα ἀκόμα,
ποὺ λένε ἀπ’ τὴν Ἀχαϊκὴ τὴ γῆς μακριὰ πὼς εἶναι.
Τα μεγάλα ατού της Λευκάδας είναι:
1. Η ύπαρξη Ναού του Απόλλωνα στη Λευκάδα κατά την εποχή του Τρωικού πολέμου, ενώ δεν έχει ανευρεθεί σε κανένα άλλο Ιόνιο νησί Ναός του Απόλλωνα πριν από τον 8ο π.Χ. αιώνα! Μάλιστα επειδή έπεσε από εκεί και ο Κέφαλος χρονολογείται πριν το 1300 π.Χ.
2. Το νησί Αστερίς, που η απόλυτη ταύτισή του με το νησί Αρκούδι, καταπλήσσει όχι μόνο τον ερευνητή ή τον μελετητή, αλλά και τον τελευταίο καπετάνιο ή ψαρά, που περιπλέει την περιοχή! Έχει δύο απίστευτα όμοια λιμάνια με δεξιόστροφη πορεία εισόδου, τα οποία ο Όμηρος τα περιγράφει ως αμφίδυμα! Έχει ανεμοδαρμένα ύψη για μακρινή παρατήρηση (130μ. ύψος), βρίσκεται στο διάμεσο της σημερινής Λευκάδας (Ομ. Ιθάκης) και σημερινής Ιθάκης (Ομ. Σάμης), όπως ακριβώς το περιγράφει ο Όμηρος, και πάντως είναι στη διαδρομή από την Πύλο και πριν την Ομ. Ιθάκη – Λευκάδα και μεταξύ των δύο λιμανιών υπάρχει αρκετά μεγάλος χώρος, ώστε να έχει φιλοξενήσει την εποχή την Ομηρική τον Οικισμό των Αλαλκομενών, ο οποίος αργότερα βρέθηκε στον Πισαετό, όπου από λάθος ο Σλήμαν θεώρησε ως την Ομηρική Ιθάκη του Οδυσσέα, αλλά σήμερα διαπιστώθηκε ότι το Κάστρο της περιοχής ήταν του 850-800 π.Χ περίπου, πολύ υστερότερα της Ομ. Ιθάκης. Αυτό μας βεβαιώνει για την μετακίνηση των Λαών προς τα νότια, που παρατηρούνταν συχνά εκείνη την εποχή, 2-3 αιώνες μετά τον Οδυσσέα και τον Τρωικό Πόλεμο!
3. Ασφαλώς ο σοφός Λαέρτης έκανε μια πολύ σοβαρή στρατηγική ενέργεια καταλαμβάνοντας στην απέναντι Ηπειρωτική ακτή, που ήταν κοντινή προς το νησί του το Κάστρο της Αρχαίας Νηρίκου, το οποίο κατείχαν οι Κεφαλλήνες για τον απλούστατο λόγο ότι το βασίλειό του ήταν στην μέση του νησιού και ίσως και στο Νότιο μέρος του και κανένας οικισμός στο Βόρειο τμήμα του, ώστε να υπάρχει ένα ανάχωμα, κάτι που απέκτησε με την κατάληψη της Αρχαίας Νηρίκου, που βρίσκονταν στην Ηπειρωτική Ακτή. Αυτό ήταν ένα μεγαλοφυές σχέδιο του Λαέρτη, ο οποίος σταδιακά τους ενσωμάτωσε με το Λαό του! Σαφώς και δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να βεβαιώνει ότι κάποιες φυλές πέρασαν κι εγκαταστάθηκαν στο νησί της Λευκάδας κάτι που αποκλείει παντελώς τον χαρακτήρα της Χερσονήσου, αλλά και προβάλει την ευφυή στρατηγική του Λαέρτη. Το γεγονός ότι ήταν το Βασίλειο του Κέφαλου ή του Αρκείσιου ή του Λαέρτη ή του Οδυσσέα πιθανόν να έπαιξε κάποιο ρόλο, όμως και η ύπαρξη του Πορθμού των 25.000 στρ. θα πρέπει να ήταν ικανή και αναγκαία συνθήκη, που δεν τους ευνοούσε σ’ αυτό το πέρασμα, και μάλιστα Λαούς που δεν είχαν απολύτως καμία επαφή με θάλασσα! Δεν ήταν ασφαλώς εύκολο το πέρασμα αλλά σαφώς και δεν ήταν και πολύ δύσκολο. Άλλωστε στα κοντινά με την Ακαρνανία νησιά (Κάλαμο και Μεγανήσι), που βρίσκονται στο διάμεσο Ακαρνανίας και Λευκάδας, πέρασαν κι εγκαταστάθηκαν οι Τάφιοι και οι Τηλεβόες, αλλά πουθενά δεν αναφέρονται ότι κατοίκησαν το Νησί της Λευκάδας. Είναι δεδομένο ότι σίγουρα θα ήταν απόλυτα γνωστή Ιστορικά η τυχόν κατοίκηση από τις προαναφερόμενες φυλές και του νησιού της Λευκάδας. Δεν είναι αποδεκτό να γνωρίζουμε ότι εποίκησαν τα ενδιάμεσα μικρά νησιά και να μην υπάρχει ουδεμία ένδειξη εποίκησης της Λευκάδας. Ο μόνος χαρακτηρισμός που της δόθηκε πρόσφατα από κάποιους Μελετητές «Ακτή ηπείροιος» δεν προέρχεται από κανένα Ιστορικό ή άλλο δεδομένο. Απλά προέρχεται από μελετητές οι οποίοι αντέγραψαν τον Στράβωνα χωρίς κριτικό πνεύμα (αυτοί δεν πρέπει να θεωρούνται μελετητές αλλά αντιγραφείς) για να στηρίξουν την αντιγραφή που έκαναν της άποψης του Στράβωνα, αφού δεν ερεύνησαν οι ίδιοι αν ήταν ή όχι νησί!
4. Και το ερώτημα παραμένει και είναι ισχυρό: Γιατί κανείς Ιστορικός, Γεωγράφος, Περιηγητής ή οτιδήποτε άλλο δεν αναφέρει πουθενά ότι η Λευκάδα κατά την προδωρική εποχή ήταν χερσόνησος ή ότι κατοικούνταν από τις φυλές της Ακαρνανίας και γιατί κανείς δεν αναρωτήθηκε γι’ αυτό; Είναι δεδομένο ότι σίγουρα θα ήταν απόλυτα γνωστό Ιστορικά η τυχόν κατοίκηση από τις προαναφερόμενες φυλές και της Λευκάδας. Δεν είναι αποδεκτό να γνωρίζουμε ότι εποίκησαν τα ενδιάμεσα μικρά νησιά, (όπως οι Τάφιοι τον Κάλαμο ή το Μεγανήσι) και να μην υπάρχει ουδεμία ένδειξη εποίκησης της Λευκάδας.
5. Απόδειξη και αποτέλεσμα αυτής της εγγύτητας ήταν ότι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ νησί των Επτανήσων που καταλήφθηκε από τους Τούρκους με τα άλογα μέσω Ξηράς και ενδιάμεσου Πορθμού κατά πάσα πιθανότητα σε μεγάλη άμπωτη, ήταν η Λευκάδα! Αυτό όμως δεν οδηγεί στο ακραίο αποτέλεσμα ότι δεν ήταν νησί και η απόδειξη είναι ότι κανείς από τους Λαούς που κατοίκησαν την Ακαρνανία δεν άφησε το παραμικρό τους αποτύπωμα και στοιχείο στη Λευκάδα!
6. Η Ομ. Ιθάκη, έχει ένα βουνό που το λένε Νήριτον. Το Νήριτον όρος είναι «εινοσίφυλλον και αριπρεπές» δασωμένο και μεγαλοπρεπές.
Το σημερινό Θιάκι έχει ένα βουνό στο Νότιο τμήμα του και δύο στο Βόρειο τμήμα του.
Η Κεφαλονιά έχει πάρα πολλά βουνά και με μεγάλο ύψος ξέχωρα το ένα από το άλλο με πεδιάδες χαμηλές ανάμεσά τους.
Η Λευκάδα έχει μόνο ένα βουνό το οποίο έχει πολλές κορυφές και καταλαμβάνει όλο το νησί. Είναι βέβαια ένα νησί με τρεις πεδιάδες ισομεγέθεις σήμερα, από 7.000 στρ. η κάθε μία! Τα υπόλοιπα 280.000 στρ. είναι βουνά και λόφοι μιας Κεντρικής Οροσειράς των Σταυρωτών, η οποία αποτελείται από πολλές άλλες ισουψείς αλλά και χαμηλότερες βουνοκορφές.

ΜΕΡΟΣ 3ο:

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΕΝΕΔΡΑΣ
Οδ. ο, 33-38
Αλλά εκάς νήσων απέχει ευεργέα νήα,
νυκτί δ’ όμως πλείειν· πέμψει δε τοι ούρον όπισθεν
αθανάτων ος τις σε φυλλάσσει τε ρύεταί τε.
Αυτάρ επήν πρώτην ακτήν Ιθάκης αφίκηαι,
νήα μεν ες πόλιν οτρύναι και πάντας εταίρους,
ούτος δε πρώτιστα συβώτην εισαφικέσθαι.
(Αλλά μακριά των νησιών να ταξιδεύει το καλόφτιαχτο πλοίο,
όμως να ταξιδεύεις νύχτα και θα σου στείλει
όπισθεν ούριο άνεμο, όποιος από τους αθανάτους σε
φυλάει και σε προστατεύει. Μόλις όμως φτάσεις
στην πρώτη ακτή της Ιθάκης, το πλοίο στην πόλη
να στείλεις και όλους τους συντρόφους
και συ ο ίδιος πρώτα-πρώτα να πας στον χοιροβοσκό).
Η γεωγραφική περιγραφή του Όμηρου είναι μέγιστης ακριβείας (φτάνει στην τελειότητα). Πρόκειται για νησί που δεν είναι μεγάλο, αλλά πάντως είναι νησί (δεν είναι σκόπελος, ούτε βραχονήσι) που διαθέτει μάλιστα και ανεμοδαρμένες κορυφές (επ’ άκριας ηνεμοέσσας, Οδ. π, 365). Βρίσκεται μεταξύ Ιθάκης και Σάμης και μάλιστα ακριβώς στο μέσον (μεσσηγύς) στον πορθμό των δυό αυτών νησιών (εν πορθμώ Ιθάκης τε Σάμοιό τε) όπως μας πληροφορεί συμπληρωματικά ο ποιητής στην ραψωδία Οδ. δ, 671.
Στο νησί αυτό, και μάλιστα στα αμφίδυμα λιμάνια του και στα ανεμοδαρμένα ύψη του στήνεται η ενέδρα των μνηστήρων και πρέπει υποχρεωτικά να βρίσκεται νότια της Ιθάκης, αφού οι μνηστήρες θέλουν να τον δολοφονήσουν τον Τηλέμαχο πριν φτάσει στην πατρίδα του (οικάδε νισσόμενον Οδ. δ, 701).
Με τα δεδομένα αυτά πρέπει να αναζητήσουμε νότια της Ομ. Ιθάκης ένα νησί όχι μεγάλο με αμφίδυμα λιμάνια και με ανεμοδαρμένα ύψη. Τέτοιο όμως νησί νοτίως της Ιθάκης δεν υπάρχει. Αλλά δεν υπάρχει σε όλο το Ιόνιο με εξαίρεση μόνο το νησί Αρκούδι που και νότια της Λευκάδος-Ιθάκης κείται, και διαθέτει δίδυμα λιμάνια, και ανεμοδαρμένα ύψη και βρίσκεται στο μέσον της Λευκάδας – Ομ. Ιθάκης και σημερινής Ιθάκης – Ομ. Σάμης.
Αλλά τότε πως συνέβησαν αυτές οι μετονομασίες; – Εξηγείται ευκολότατα από τις σημερινές περιπέτειες του ελληνικού λαού. Οι πρόσφυγες της Μ. Ασίας όταν εγκαταστάθηκαν στην ελεύθερη Ελλάδα έφεραν και τα ονόματα των προηγούμενων οικισμών τους. Τώρα έχουμε στην Αθήνα Νέα Σμύρνη, Νέα Ιωνία, αλλού Πέργαμο, αλλού Νέα Σαμψούντα κλπ. Οι Κεφαλλήνες ήταν αρχικά κάτοικοι της Ηπείρου που εκδιώχθηκαν από τους Δωριείς και αφού τελικά εγκαταστάθηκαν στο Δουλίχιο, το μετονόμασαν σε Κεφαλονιά και όσοι εγκαταστάθηκαν στην Ομ. Ιθάκη, την μετονόμασαν σε Λευκάδα από το Ακρωτήριο του Λευκάτα, που τότε λέγονταν Λευκάς Πέτρη. Οι κάτοικοι της παλαιάς Ιθάκης (δηλ. Λευκάδας) εγκαταστάθηκαν στην σημερινή Ιθάκη, την τότε Σάμη, και έδιωξαν τους Σάμιους οι οποίοι μετακόμισαν ακριβώς απέναντι και εγκαταστάθηκαν στην σημερινή Σάμη της Κεφαλονιάς. Η σημερινή Κεφαλονιά ήταν το τότε Ομηρικό Δουλίχιο, που ήταν το μεγαλύτερο νησί του Βασιλείου. Η απόδειξη είναι ότι μέχρι το 1900 το Δημαρχείο στο Φισκάρδο ονομάζονταν Δήμος Δουλίχιου και λίγο νοτιότερα υπήρχε χωριό Δόλιχα και Κόλπος Δόλιχα. Περιέργως όταν άρχισαν οι περιηγητές, οι Ιστορικοί, οι Ερευνητές οι Αρχαιολόγοι κλπ. καταργήθηκε ως δια μαγείας το όνομα Δουλίχιο για ευνόητους λόγους, με αποτέλεσμα κι αυτοί σήμερα να διεκδικούν το μεγαλείο της Ομ. Ιθάκης.
Ο Νίκος Καββαδίας μάλιστα τους εκθέτει γιατί το αναφέρει σε δύο του ποιήματα
Στο Νανούρισμα γράφει:
Μὰ ἕνας Κεφαλλονίτης,
κειοπίσω ἀπ᾿ τὴ Δολίχα,
τραμπάκουλο ἀρματώνει
καὶ τὸ βαφτίζει Τρίχα.
Στο δε Παιδεία γράφει:
Γιὰ τὴ ναυτοσύνη δάσκαλο εἶχα
ἕνα γεμιτζῆ ἀπὸ τὴ Δολίχα.
Ερευνώντας επιστημονικά σε ποιο νησί από τα τέσσερα του Βασιλείου του Οδυσσέα, θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε το νησί Αστερίς νοτιότερά του στη διαδρομή από την Πύλο, διαπιστώνουμε τα εξής:
Α. Οι μνηστήρες έστησαν ενέδρα σε νησί νότια της Ιθάκης.
Β. Το πλοίο του Τηλέμαχου οφείλει να ταξιδεύει νύχτα και να απέχει μακριά από τα νησιά τα οποία υποχρεωτικά είναι η Ζάκυνθος, το Δουλίχιον (Κεφαλληνία) και η Σάμη (Ιθάκη) από τη μια και οι Εχινάδες από την άλλη.
Γ. Το νησί της ενέδρας πρέπει να διαθέτει βουνοκορφές και αμφίδυμους λιμένες, διότι την ημέρα οι Αχαιοί ελλοχεύουν ασφαλώς εκεί και ανιχνεύουν τον ορίζοντα από τις βουνοκορφές της νήσου μήπως αντιληφθούν τον Τηλέμαχο «οίκαδε νισσόμενον», πράγμα βέβαια που δεν συμβαίνει, διότι η Αθηνά τον έχει συμβουλεύσει να ταξιδεύει νύχτα ενώ κατά την διάρκεια της νυκτός οι μνηστήρες πραγματοποιούν περιπολίες.
1. Δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ νησί μεταξύ Ζακύνθου και Πύλου.
2. Δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ νησί μεταξύ Κεφαλονιάς και Πύλου.
3. Δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ νησί μεταξύ σημερινής Ιθάκης και Πύλου.
4. Υπάρχει μόνο ένα νησί μεταξύ Λευκάδας και σημερινής Ιθάκης, άρα και Πύλου, και μάλιστα ακριβές αντίγραφο της περιγραφής του νησιού Αστερίς, νοτιότερα της σημερινής Λευκάδας και βορειότερα της σημερινής Ιθάκης, ακριβώς στο διάμεσο αυτών των δύο νησιών και το οποίο είναι ακριβές αντίγραφο, όπως το περιγράφει και ο Όμηρος αλλά και ο Απολλόδωρος.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι:
Κανείς από τους δεκάδες και εκατοντάδες Περιηγητές, Ερευνητές, Ιστορικούς και πάμπολλους άλλους που ασχολήθηκαν με αυτή την έρευνα δεν μπόρεσαν να το διαπιστώσουν; Δυστυχώς η επίδραση του Στράβωνα ήταν καταλυτική. Κανείς δεν τόλμησε όταν ο Στράβων χαρακτήρισε τη Λευκάδα χερσόνησο, να αντιταχθεί σ’ αυτόν εκτός από τον Νταίρπφελντ.!!!!!
Πέρα όμως από τον Στράβωνα και τον οποιονδήποτε άλλον Ερευνητή, Μελετητή κλπ. υπάρχει η πραγματικότητα, την οποία υποχρεούμαστε να την ερευνήσουμε! Τίθενται λοιπόν ορισμένα ερωτήματα που απαιτούν καίριες απαντήσεις.
Στην υπόθεση σημερινή Ιθάκη ή Θιάκι, που δεν βρέθηκε νότιά της κανένα νησί στη διαδρομή από Πύλο, αλλά το τοποθετούν (κορυφαίο λάθος εσκεμμένο και εκτροπή από το Ομ. Κείμενο), σε εντελώς λάθος θέση)
1. Πως εξηγείται το πλοίο της ενέδρας να βρίσκεται μέσα στον στενό Πορθμό μεταξύ της Κεφαλονιάς και του Θιάκι, πίσω από το πλοίο του Τηλέμαχου κατά την είσοδο και των δύο στο λιμάνι, ενώ υποχρεωτικά φύλαγε καρτέρι μέσα στον στενό πορθμό από την πλευρά του λιμανιού;
2. Που συναντήθηκαν τα δύο πλοία και πως τους ξεπέρασε το πλοίο του Τηλέμαχου;
3. Έγινε μάχη και το πλοίο του Τηλέμαχου υπερίσχυσε και τους προσπέρασε;
4. Δεν έγινε μάχη επειδή δεν τους εντόπισαν έγκαιρα και τους ξέφυγαν;
5. Γιατί δεν έγινε η επίθεση στο σημείο συνάντησης και η δολοφονία του Τηλέμαχου, που ήταν ο βασικός τους στόχος;
6. Είναι δυνατόν οι κουρασμένοι και πεινασμένοι από ένα τεράστιο ταξίδι από την Πύλο να ξεπεράσουν τους ξεκούραστους, που έπλεαν ήρεμα μέσα στον Πορθμό απλά περιμένοντας;
7. Σ’ αυτήν την περίεργη πραγματικά τοποθέτηση της Αστερίδας σ’ ένα βραχονήσι, σε μία περιοχή εντελώς αντίθετη από την Ομηρική περιγραφή, δεν μας στοιχειοθέτησαν ποτέ οι υποστηρικτές της, που βρίσκονταν ο Εύμαιος, μιας και ο Ποιητής εκεί αποβίβασε τον Τηλέμαχο και το πλοίο του πήγε στην Πόλη χωρίς τον Τηλέμαχο!
8. Μ’ αυτή την τοποθέτηση της Αστερίδας ο Εύμαιος τοποθετείται στο βόρειο μέρος του Θιάκι, συνεπώς κοντά στο Ομηρικό Άστυ και τα Ανάκτορα, κάτι που είναι σε πλήρη αντίθεση με τις περιγραφές της περιοχής του Εύμαιου, «πρώτην ἀκτὴν Ἰθάκης», ο οποίος απείχε μερικές ώρες από το Ομ. Άστυ και μάλιστα το νησάκι αυτό κατά κανένα τρόπο δεν ήταν και δεν είναι «πρὶν πατρίδα γαῖαν ἱκέσθαι», που σημαίνει ότι έπρεπε να αναζητηθεί Ανατολικά και Νότια της Ιθάκης κατά τον Ποιητή!
9. Γιατί η άποψη Δασκαλιό ξεπερνάει, αβρόχοις ποσί, την αποβίβαση του Τηλέμαχου στην περιοχή που διέμενε ο Εύμαιος? Πρώτη ακτή της Ιθάκης στον ερχόμενο από Πύλο είναι το επίνειο του Ομηρικού Άστυ? Καίριο ερώτημα προς όλους όσους υποστηρίζουν αυτήν την ανεδαφική και εκτός Ομηρικού κειμένου άποψη! Προκαλούνται, λοιπόν, όλοι οι εν ζωή υποστηρικτές αυτής της άποψης να αιτιολογήσουν την άποψή τους!
10. Σύμφωνα με τους περισσότερους, που ασχολούνται με την διερεύνηση του Ανάκτορου και συνεπώς και του Άστεως της Ομ. Ιθάκης, στην περιοχή Σταυρός – Πηλικάτα – Σχολή Ομήρου, είναι απορίας άξιο πως αποδέχονται ως Αστερίδα το Δασκαλιό, που σαφώς η περιοχή αυτή δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την περιοχή του Εύμαιου, την οποία οι ίδιοι τοποθετούν στο Νότιο Θιάκι! Κανείς μέχρι σήμερα από τον Στράβωνα και όλους όσους τον ακολουθούν και όσους τον αντιγράφουν, δεν έχει δώσει καμία αιτιολογημένη και ρεαλιστική δικαιολογία ή αιτιολογία για την αναζήτηση και τοποθέτηση της Αστερίδας μπροστά στο Ομηρικό Άστυ κι όχι νοτιοανατολικότερα από την περιοχή του Εύμαιου! Κάποιοι, πιο σωστοί τουλάχιστον απ’ αυτούς που αποδέχονται το Δασκαλιό, θεώρησαν ότι υπήρχε κάποιο νησί Νοτιοανατολικά του σημερινού Θιάκι, το οποίο επειδή δεν το βρίσκουν, το … καταπόντισαν! Κάτι όμως που η Επιστήμη απορρίπτει!
11. Η προσπάθειά τους να βρουν ένα νησί για να ταυτιστούν δήθεν με το Ομηρικό κείμενο καταντάει σε χρήση ευτελών επιχειρημάτων που δεν αντέχουν σε καμία κριτική! Η τοποθέτηση όμως μέσα στον Πορθμό του νησιού Αστερίς, δεν είναι απλά ένα λάθος, αλλά είναι ένα εγκληματικό εσκεμμένο λάθος, για το λόγο ότι βρίσκονταν στο οπτικό πεδίο του Ομηρικού Άστεως και το σπουδαιότερο και του Παλατιού, που σημαίνει ότι, αν γίνονταν η ναυμαχία και η δολοφονία του Τηλέμαχου, θα ήταν εμφανής και στο Ανάκτορο, οπότε την άλλη μέρα η Βασίλισσα Πηνελόπη θα τους έδιωχνε κακείν κακώς όχι μόνο από το Παλάτι αλλά κι από την Ιθάκη, ως δολοφόνους του γιού της όλους τους Μνηστήρες!!!
Η μοναδική άποψη που είναι σύμφωνη απόλυτα με το Ομηρικό κείμενο, είναι η τοποθέτηση της Αστερίδας στο Αρκούδι νοτιότερα της σημερινής Λευκάδας, η οποία όντως με τον τότε προσανατολισμό ήταν μονοσήμαντα η «πανυπερτάτη προς ζόφον» νήσος! Έτσι όλες οι Ομηρικές περιγραφές ταυτίζονται με την Ομηρική πραγματικότητα! Το Ομηρικό ζεύγος νησιών «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» έρχεται και ταυτίζεται με το ζεύγος νησιών Κεφαλονιάς και Θιάκι, νοτιοανατολικότερα της Ομ. Ιθάκης =Λευκάδας και ακόμη νοτιοανατολικότερα η Ζάκυνθος, που είναι το μοναδικό νησί που διατηρεί αενάως (διαρκώς) το όνομά της! Η δε τοποθέτηση του νησιού Αστερίς, που βρίσκεται νοτιότερα της Ομ. Ιθάκης – Λευκάδας και βορειότερα της Ομ. Σάμης – Θιάκι, και ακριβώς στο μέσον αυτής της απόστασης και έχει όλα τα χαρακτηριστικά που της προσδίδει ο Όμηρος, είναι η ταύτιση μοναδική!
Όσον αφορά τον χαρακτηρισμό της Λευκάδας ως χερσόνησο: Κάνουν λάθος αυτοί που θεωρούν την Λευκάδα χερσόνησο και την αποκλείουν από την τετράδα των Ομηρικών νησιών, για αρκετούς λόγους:
1. Που είναι το 4ο νησί? Μερικοί ερευνητές αναζητούν το Δουλίχιο, θεωρώντας το Θιάκι σαν την Ομηρική Ιθάκη και την Κεφαλονιά σαν την Ομηρική Σάμη.
2. Ποιο νησί είναι η Σάμη και ποιο το Δουλίχιο? Και με ποιο τρόπο προσδιορίζουν εύκολα τη Σάμη και όλοι αναζητούν το Δουλίχιο, τη στιγμή που για την Σάμη υπάρχουν 4 αναφορές μαζί με Δουλίχιο και Ζάκυνθο («Δουλίχιόν τε Σάμη τε και υλήεσσα Ζάκυνθος») και 3 μεμονωμένες χωρίς γεωγραφικούς προσδιορισμούς, ενώ για το Δουλίχιο πέραν από τις 4 προαναφερόμενες υπάρχουν πολύ περισσότερες και με γεωγραφικά και φυσικά στοιχεία?
3. Πως εξηγείται η λεκτική σύνδεση, κατ’ επανάληψη, των δύο νησιών, «Δουλίχιόν τε Σάμη τε»? Τι άλλο μπορεί να σημαίνει από την εγγύτητα των δύο αυτών νησιών? Μήπως αντιστοιχούν σ’ αυτά που αργότερα ονόμαζαν Μεγάλη και Μικρή Κεφαλονιά ή Κεφαλονιά και Αντικεφαλονιά? Η φράση «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» αναμφισβήτητα καταδεικνύει ότι τα δύο αυτά νησιά αποτελούν ένα αναπόσπαστο δίδυμο, το οποίο, σύμφωνα με τις περιγραφές του Όμηρου, βρίσκονταν στο διάμεσο της Ομηρικής Ιθάκης «πανυπερτάτη προς ζόφον» και της Ζακύνθου που βρίσκονταν «προς ηώ τ’ ηέλιόν τε», προς την αυγή και τον Ήλιο (δηλ. Ανατολικά και Νότια).
4. Η Σάμη χαρακτηρίζεται ως «παιπαλόεσσα», απόκρημνο, τραχύ, λοφώδες, δύσβατο & φτωχό νησί. Έχει καμία σχέση με το Δουλίχιο σε μέγεθος, σε γεωργικές αποδόσεις, σε πληθυσμό, σε μνηστήρες, σε πλοία κλπ.? Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της Σάμης? Είναι σε πολύ κοντινή απόσταση από το Δουλίχιο! Είναι το προηγούμενο νησί από την Ιθάκη και μάλιστα στο μέσον αυτών των δύο νησιών υπάρχει το νησί της Ενέδρας, η Αστερίς!
5. Που βρήκαν στα Ομηρικά έπη τη λέξη χερσόνησο? Δεν γνωρίζουν ότι η λέξη αυτή δημιουργήθηκε τον 5ο π.Χ. αιώνα, στον γραπτό λόγο, ενώ στον προφορικό άρχισε να εμφανίζεται τον 1ο π.Χ. αιώνα και να καθιερώνεται δύο αιώνες αργότερα? Δεν γνωρίζουν πως η λέξη Χερσόνησος στην Ομηρική (Μυκηναϊκή) Γλώσσα αποκαλούνταν ΝΗΣΟΣ?
6. Μελέτησαν την περιοχή επιστημονικά και έχουν ερευνητικά αποτελέσματα, ή απλώς δέχτηκαν την άποψη του Στράβωνα? Γνωρίζουν ότι ο Στράβωνας ουδέποτε επισκέφτηκε τα τέσσαρα αυτά Ομηρικά νησιά, κι όλη η Γεωγραφία του είναι καθαρά, αποτέλεσμα βιβλιογραφικής έρευνας, κυρίως από Ιστοριοδίφες και Ιστορικούς κλπ.? Μήπως τελικά όλοι αυτοί οι πάμπολλοι ερευνητές, μελετητές, περιηγητές και λοιποί, που ασχολήθηκαν με την Ομηρική Ιθάκη, απλώς αντέγραψαν τον Στράβωνα, χωρίς καμία απολύτως προσωπική τους πρωτογενή μελέτη? Τελικά τον Όμηρο μελέτησαν ή τον Στράβωνα?
7. Γνωρίζουν ότι και πριν τους Κορίνθιους ο Δίαυλος για τα πλοία υπήρχε και καθαρίζονταν, αποδεικνύεται δε από το ότι δεν περνούσαν σχεδόν καθόλου πλοία από το Λευκάτα ή Λευκάς πέτρα? Γιατί αν περνούσαν, υποχρεωτικά θα καταγράφονταν, λόγω της τεράστιας δυσκολίας που παρουσιάζει το πέρασμα, λόγω της φοβίας, που υπήρχε στους ναυτικούς από τα εκατοντάδες πλοία που τσακίστηκαν και βυθίστηκαν στην προσπάθειά τους να περάσουν τον Κάβο και λόγω των πολλών μύθων που κυκλοφορούσαν για τους αποδιοπομπαίους τράγους (εγκληματίες, κατάδικους κλπ.), τους οποίους έριχναν στη θάλασσα από τα πανύψηλα βράχια του για να τους εξαγνίσουν!
8. Το πιο σοβαρό ερώτημα είναι: Οι Κορίνθιοι δεν μπόρεσαν να ανοίξουν διώρυγα στον δικό τους Ισθμό, του ίδιου μήκους (6-6,5 χλμ. όσο και της Λευκάδας), πως κατόρθωσαν αλήθεια, να ανοίξουν δίαυλο στη Λευκάδα, όταν το γεωγραφικό τοπίο της Λευκάδας ήταν απείρως δυσκολότερο, λόγω του ότι το 95% και πλέον της περιοχής είναι καλυμμένο από τις λιμνοθάλασσες, από βαλτώδεις εκτάσεις, από τενάγη κλπ. Ακόμα η διάνοιξη διώρυγας ή δίαυλου στην Κόρινθο ήταν πολύ σπουδαιότερης σημασίας και πολύ πιο απαραίτητη για τους Κορίνθιους, απ’ το δίαυλο της Λευκάδας και γιατί ο περίπλους εκεί είναι κατά πολύ μεγαλύτερος απ’ αυτόν της Λευκάδος και γιατί το πέρασμα του Μαλέα ήταν πολύ επικίνδυνο και γιατί οι κίνδυνοι, που έχεις να αντιμετωπίσεις σε μια θαλασσινή απόσταση 185 μιλίων είναι πολύ μεγαλύτεροι από μια απόσταση πολλές φορές μικρότερη, είτε από πλευράς καιρικών συνθηκών, είτε από πλευράς αντιμετώπισης εχθρικών πλοίων, είτε από πλευράς Πειρατών κλπ. Επίσης θα είχαν τεράστια οικονομικά οφέλη από τη διώρυγα, κάτι που έγινε εμφανές μετά την κατασκευή του Δίολκου.
9. Οι Αγγλικοί χάρτες, οι τελειότεροι στον Κόσμο, θεωρούν τη Λευκάδα νησί, που δεν είχε ποτέ οποιαδήποτε μόνιμη φυσική σύνδεση με την ηπειρωτική χώρα, την Ακαρνανία, ουδέποτε δηλ. ήταν συνδεδεμένη με Ισθμό.
10. Είναι απορίας άξιο ο λάτρης της ακριβολογίας και λεπτομέρειας Όμηρος να χαρακτηρίζει την Ιθάκη ΑΜΦΙΑΛΟΝ, δηλ. βρεχόμενη από δύο πλευρές. Ή η Ιθάκη ήταν νησί, οπότε ο χαρακτηρισμός ήταν ανούσιος, άχρηστος και περιττός ή η Ιθάκη ήταν χερσόνησος, οπότε επειδή δεν υπήρχε η λέξη χερρόνησος, αναγκαστικά την χαρακτηρίζει αμφίαλον, θεωρώντας ότι έτσι την περιγράφει ακριβολογώντας! Η παγκόσμια Επιστημονική κοινότητα πιστεύει ακράδαντα ότι ο Όμηρος ουδέποτε θα χρησιμοποιούσε λέξη, που δεν θα απέδιδε το ακριβές νόημα!
11. Η Λευκάδα, όπως και τα άλλα τρία σημερινά νησιά (Κεφαλονιά, Θιάκι και Ζάκυνθος), ήταν ενωμένα μεταξύ τους και αποτελούσαν ένα ακρωτήρι της Ακαρνανίας μέχρι το τέλος των Παγετώνων, που έγινε το 10.000 – 9.500 π.Χ. Το ίδιο συνέβαινε και με την Κέρκυρα, που ήταν ενωμένη με την Θεσπρωτία, την Πελοπόννησο που ήταν ενωμένη με την Στερεά Ελλάδα, όπως και την Εύβοια με τη Στερεά Ελλάδα, την Θάσο και τη Σαμοθράκη με τη Μακεδονία και τη Θράκη, τη Χίο και τη Σάμο με την Μ. Ασία κλπ. Από τότε που δημιουργήθηκε και η Αιγηίς και ο Παγασητικός Κόλπος και ο Αμβρακικός και ο Κορινθιακός και ο Θερμαϊκός κλπ. τα νησιά του Ιονίου διαχωρίστηκαν από τον κορμό της κύριας χώρας με την μεγάλη άνοδο των νερών της Μεσογείου, ξεχώρισαν και μεταξύ τους και έκτοτε παραμένουν μέχρι και σήμερα αποκλειστικά νησιά και κανείς επιστημονικά δεν τα έχει αμφισβητήσει. Είναι δεδομένο δε ότι δεν είναι πρώτοι οι Κορίνθιοι που καθάρισαν τον δίαυλο που υπήρχε μέσα στον Πορθμό, διότι υπάρχουν τοποθετήσεις που αναφέρουν καθάρισμα του δίαυλου πολύ παλιότερα, ακόμη από τους Λέλεγες! Επίσης ο Θουκυδίδης, αναφέρει στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ότι η Λευκάδα συνδέονταν με Ισθμό με την Ακαρνανία. Αυτό επιβεβαιώνει ακριβώς ό,τι συμβαίνει και σήμερα. Αν δεν καθαρίσεις τον δίαυλο κάθε 100 με 200 χρόνια, υποχρεωτικά θα γίνει αδύνατη η διέλευση πλοίων από τον υπάρχοντα αβαθή Πορθμό, είτε λόγω της θαλασσινής άμμου, που φέρνει ο άνεμος που επικρατεί κατά κύριο λόγο στην περιοχή, ο Μαΐστρος, είτε από τις αλλουβιακές αποθέσεις, που δημιουργούν οι συνεχείς βροχοπτώσεις της περιοχής, από τις γύρω ορεινές και ημιορεινές περιοχές!
Καταλήγουμε, λοιπόν, κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο, με πλήρη τεκμηρίωση, ότι η Ιθάκη ήταν Νησί, σύμφωνα με το κείμενο. Επίσης και η Λευκάδα στην Ομηρική εποχή χαρακτηριζόταν με βεβαιότητα Νησί, όχι μόνο γιατί ήταν πάντοτε Νησί και ο Πορθμός με την Ακαρνανία υπήρχε πάντοτε και είχε ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με τα σημερινά, αλλά κι αν ακόμη ήταν χερσόνησος, νησί αποκαλούνταν, γιατί η λέξη χερσόνησος δεν υπήρχε στο Ομηρικό Λεξιλόγιο. (Ο Στράβων δεν είχε προσωπική άποψη, αφού ουδέποτε επισκέφτηκε την περιοχή, αλλά αντέγραψε τον Λίβιο και τον Πλίνιο!)
Επίσης από τα πρώτα και λίγα αυτά στοιχεία, που παραθέσαμε μέχρι στιγμής, διαφαίνεται ότι η Ομηρική Ιθάκη και η Κλασσική Λευκάδα, είναι νησιά και έχουν μια πάρα πολύ σημαντική σχέση, που έχει να κάνει με την Αρχαία Νήρικο και με τους Πορθμείς και το Πορθμείο! Η κυρίαρχη πιθανότητα είναι αυτά τα δύο νησιά να ταυτίζονται!
Εκεί που πράγματι ταυτίζονται είναι ότι και στα δύο (Ομηρική Ιθάκη και Κλασσική Λευκάδα) αμφισβητείται ο νησιωτικός τους χαρακτήρας, αλλά κι αυτό επιβεβαιώνει και ενισχύει την πιθανότητα της ταύτισής τους.
Επίσης ταυτίζονται τα δύο νησιά, γιατί βρίσκονται απέναντι από την Ακαρνανία, γιατί είναι ψηλότερα προς τα Δ-ΒΔ από τα άλλα τρία, γιατί ακριβώς με τη σειρά που υπάρχουν και σήμερα υπήρχαν και τότε και είναι από Α-ΝΑ προς Δ-ΒΔ με τα σημερινά ονόματα η Ζάκυνθος, η Κεφαλονιά και το Θιάκι (δίδυμα) και τελευταία η Λευκάδα και με τα Ομηρικά ονόματα η Ζάκυνθος, τα δίδυμα «Δουλίχιόν τε Σάμη τε» και τελευταία η «πανυπερτάτη προς ζόφον» Ιθάκη του Οδυσσέα!
Επίσης ταυτίζονται τα δύο νησιά, γιατί μόνο η Ομηρική Ιθάκη και μόνο η σημερινή Λευκάδα είχαν το 1200 π.Χ Ναό του Απόλλωνα. Μόνο στο Ακρωτήριο του Λευκάτα (Λευκάς πέτρη), υπήρξε σηµαντικός λατρευτικός χώρος του θεού Απόλλωνα, ο Ναός του οποίου χτίστηκε στο χώρο αυτό – σύµφωνα µε την επικρατούσα αρχαιολογική άποψη – την περίοδο του Κέφαλου, μιας και αυτός ήταν ο πρώτος θνητός που έπεσε από κει για τον άτυχο έρωτά του προς την Πτερέλη, ενώ έχουν διασωθεί ερείπιά του μέχρι την σύγχρονη εποχή. Ως γνωστόν ο Κέφαλος ήταν πατέρας του Αρκείσιου κι αυτός πατέρας του Λαέρτη κι αυτός πατέρας του Οδυσσέα, δηλ. 3-4 γενιές πριν τον Οδυσσέα! Κανένα από τα δύο αυτά δίδυμα νησιά, Κεφαλονιά και Θιάκι που διεκδικούν τη δόξα της Ομηρικής Ιθάκης, δεν έχει Ναό του Απόλλωνα της εποχής του Οδυσσέα, που αναφέρει ο Όμηρος στο χωρίο (Οδ. υ, 276-278)!
Οδ. υ, 276-278
κήρυκες δ᾽ ἀνὰ ἄστυ θεῶν ἱερὴν ἑκατόμβην
ἦγον· τοὶ δ᾽ ἀγέροντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
ἄλσος ὕπο σκιερὸν ἑκατηβόλου Ἀπόλλωνος.
Μες απ’ την πόλη οι κράχτες έφερναν ωστόσο πλήθος βόδια
για τη θυσία, κι οι μακρομάλληδες μαζώνουνταν Αργίτες
στου μακροσαγιτάρη Απόλλωνα το δάσος το ισκιωμένο. (Κ.Κ)
Έχω προτείνει από την εποχή της Μεγάλης ΜΕΛΙΝΑΣ ΜΕΡΚΟΥΡΗ στο Υπ. Πολιτισμού, να γίνει ανασκαφή στο Αρκούδι μεταξύ των δύο αμφίδυμων Λιμανιών ή Κόλπων κι αν βρεθεί οικισμός τότε αυτός θα είναι οι Αλαλκομενές, σύμφωνα με τον Απολλόδωρο, οπότε το Αρκούδι είναι 100% η Ομ. Αστερίς και η Λευκάδα είναι 100% η Ομ. Ιθάκη!!!
Πριν σας απαλλάξω από την παρουσία μου θάθελα να σας χαιρετίσω με κάτι πολύ σοβαρό, που θα πρέπει να σας μείνει αξέχαστο φεύγοντας από εδώ.
Άφησα τελευταίο στοιχείο δύο καθαρά απαράδεκτες πληροφορίες του Στράβωνα, οι οποίες έχουν κάποιες απίστευτες παραδοχές και είναι απορίας άξιο πως τις σκέφτηκε, πως τις αποδέχτηκε και κυρίως πως τις κατέγραψε ο Μεγάλος πράγματι Γεωγράφος!
1η. Ενώ διώχτηκε από την Ηλεία δια παντός η οικογένεια του Φυλέα, αυτός και η οικογένειά του, τελικά, κατά την άποψη του Στράβωνα, πήγαν και εγκαταστάθηκαν σε ένα νησί της επικράτειας του πατέρα του Αυγεία, δηλ. σε εντελώς απαγορευμένη περιοχή και
2η. Το νησάκι αυτό ήταν το ΔΟΛΙΧΑ προφανώς για να εκτοπίσει το Δουλίχιο στις Εχινάδες, αφού θεώρησε τη σημερινή Λευκάδα όχι ΝΗΣΟ, με συνέπεια να του λείπει ένα νησί, οπότε το μέγιστο Δουλίχιο το υποβίβασε σε ένα ακατοίκητο και απίστευτα μικρό νησάκι των Εχινάδων, τα οποία όμως, όχι απλά ανήκαν στον Αυγεία, αλλά και ουδέποτε κατοικήθηκαν (εκτός των Οινιάδων και μόνο από τον 5ο προς 6ο π.Χ. αιώνα μέχρι την έλευση των Ρωμαίων)! Όλα τα υπόλοιπα ήταν πάντοτε αποδεδειγμένα ακατοίκητα.
Δηλ. ο Στράβων μας επιβάλλει να αποδεχθούμε:
Ότι πήγε η οικογένεια του Φυλέα και εγκαταστάθηκε σε εντελώς απαγορευμένη περιοχή από τον Αυγεία, αφού ο διωγμός της Οικογένειας περιλάμβανε ολόκληρη την επικράτεια της Ηλείας, στην οποία ανήκαν και οι Εχινάδες και το σημαντικότερο, ότι εκεί βρήκαν και αρμάτωσαν και επάνδρωσαν 40 πλοία σε ένα νησί που ουδέποτε είχε κατοίκους, εκτός κάπου και που κάποιους βοσκούς που πήγαιναν να μεταφέρουν κάποια ζώα για διατροφή των Ανακτόρων της Ηλείας του Αυγεία.
Είναι απίστευτο κατάντημα της Επιστημονικής Κοινότητας, που αποδέχτηκε αυτά τα τραγικά λάθη του Στράβωνα!
Είναι δύο στοιχεία που πλέον παραδίδει κανείς τη λογική και οδηγείται στο υπερπέραν!