Ελλείμματα

Είναι κοινή διαπίστωση στην εποχή μας πως ο δημόσιος βίος όλο και περισσότερο καταγράφει ελλείμματα διαφάνειας, παρότι υπάρχουν άφθονα τα ερεθίσματα που θα ‘πρεπε να έχουν ενεργοποιήσει τους πολιτικούς μας προς την αντίθετη κατεύθυνση. Θέλω να πω πως απ’ τη στιγμή που ένας παρ’ ολίγον πρωθυπουργός είναι στη φυλακή γιατί έχωσε βαθιά το δάχτυλο στο μέλι κι ένας υπουργός βρίσκεται στον προθάλαμο της φυλακής, γιατί -απ’ ότι φαίνεται- δεν δίστασε να πλαστογραφήσει ένα ντοκουμέντο δημόσιου συμφέροντος ύψιστης σπουδαιότητας, τότε κανένα δημόσιο πρόσωπο  δεν μπορεί να θεωρείται εξ οφίτσιο τίμιος. Το αντίθετο μάλιστα: Όλοι τους και με κάθε τους ενέργεια υποχρεούνται να μας πείσουν πως έχουν προθέσεις και κυρίως χέρια καθαρά!
Ακριβώς γι αυτό λοιπόν, ούτε εμείς είναι δυνατόν  να εμπιστευτούμε  τον  δήμαρχο ή την αντιδήμαρχό μας, ανθρώπους με μικρότερο μάλιστα πολιτικό διαμέτρημα απ’ τους προαναφερόμενους,, επειδή απλά μας διαβεβαιώνουν πως θα λειτουργήσει το κοινωνικό παντοπωλείο τους με διαφάνεια!
Έχει διαπιστωθεί διαχρονικά και διεθνώς, ότι σχεδόν πάντα όταν προωθείται ανθρωπιστική βοήθεια προς αναξιοπαθούντες πληθυσμούς, ένα μικρό μόνο μέρος απ’ αυτήν φθάνει στον προορισμό του, γιατί το υπόλοιπο ξεστρατίζει κατά την διαδρομή, καταλήγοντας στην τσέπη κάποιων, κυρίως των τελικών διαχειριστών-διανομέων…
Άλλωστε έχουμε και το δικό μας αντίστοιχο (και πολύ κακό) προηγούμενο, το οποίο μάλλον θα γνωρίζουν και πολλοί από μας:  Δεν πέρασαν δα και πάρα πολλά χρόνια από τότε που αφοσιωμένα πρωτοπαλίκαρα του (τότε) δημάρχου, μοίραζαν σε φτωχόσπιτα κατά τις γιορτές τρόφιμα (αρνιά και αβγά το Πάσχα και γαλοπούλες, μακαρόνια και γλυκά τα Χριστούγεννα), χωρίς να ενημερώνουν τους δημότες πως επρόκειτο για προσφορά του δήμου με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά λέγοντάς τους πως αυτά τα καλούδια τους τα στέλνει προσωπικά ο …δήμαρχος(!) αποκαλώντας τον μάλιστα  με το όνομά του! Έχοντας λοιπόν τέτοια αμαρτωλά παραδείγματα στο νου μου, παρευρέθηκα κι εγώ στα εγκαίνια του κοινωνικού παντοπωλείου που έγιναν με κάθε λαμπρότητα το τελευταίο Σάββατο του 2012, με πλήθος ιερωμένων  στον Αγιασμό που τέλεσε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης μας. Και έχοντας ελλιπή ενημέρωση για την δομή και τον τρόπο λειτουργίας του νέου αυτού θεσμού, μ’ όλο που παρακολουθώ ανελλιπώς τα τοπικά Μ.Μ.Ε., είχα την ελπίδα πως εκεί θα διαφωτιστώ σχετικά απ’ την ομιλία του δημάρχου ή όποιου άλλου θα αναλάμβανε να εκφωνήσει τον πανηγυρικό της περίστασης.
Δυστυχώς, η ομιλία του δημάρχου δεν με έκανε καθόλου σοφότερο! Το μόνο από όσα είπε  ο αιρετός, που είχε σχέση με τις απορίες μου, ήταν η διαβεβαίωσή του πως η διαχείριση των αγαθών θα γίνεται με διαφάνεια. Πέραν αυτού τίποτε. Ούτε με ποιο τρόπο θα λειτουργεί το σύστημα, ούτε τι ποσά απορροφά απ’ τα ευρωπαϊκά προγράμματα, ούτε ποιοι ακριβώς θα τα διαχειρίζονται, ούτε ασφαλιστικές δικλείδες για να μην γίνονται λαθροχειρίες, ούτε μέτρα που θα εξασφαλίζουν πως δεν θα καταλήξει το όλον σύστημα μαγαζάκι ψηφοθηρίας κάποιων πονηρών. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το επόμενο έτος είναι χρόνος δημοτικών εκλογών. Κι αυτός από μόνος του, θα μπορούσε να είναι ένας καλός λόγος για να περάσουν ενδεχομένως απ’ το μυαλό κάποιων, πονηρές σκέψεις για εκμετάλλευση της περίστασης…
Αφού δεν διαφωτίστηκα λοιπόν, αποφάσισα να ενεργοποιηθώ ο ίδιος ώστε να μάθω περισσότερα και προθυμοποιήθηκα να γίνω ένας απ’ τους πρώτους «πελάτες» του κοινωνικού παντοπωλείου και να ψωνίσω μερικά πράγματα. Τότε ήταν που οι ευγενικές κατά τα άλλα κυρίες της Πρόνοιας, μου εξήγησαν πως  τα αγαθά εκεί δεν (θα) ψωνίζονται αλλά θα χαρίζονται! Και στην προτροπή μου τότε να μου …χαρίσουν μερικά, μου είπαν ότι εγώ δεν δικαιούμαι ψώνια γιατί το εισόδημά μου είναι πάνω απ’ το προβλεπόμενο(;) όριο (εννοώντας προφανώς αυτό της φτώχειας)!
Δεν ξέρω πως έμαθαν για το εισόδημά μου κι ούτε μου εξήγησαν ποιο είναι το όριο στο εισόδημα που κάνει αυτή τη διαφορά! Με πληροφόρησαν όμως πως αυτές είναι τελικά που θα κρίνουν και θα αποφασίζουν ποιος δικαιούται ψώνια και ποιος όχι κι ότι επικουρικά θα βοηθιούνται στο έργο τους απ’ το προσωπικό της «βοήθειας στο σπίτι»! Δεν μου είπαν όμως ούτε τα κριτήρια με τα οποία θα ορίζονται οι ποσότητες κάθε είδους που θα παίρνουν οι δικαιούχοι, ούτε για κάποιο λογικό σύστημα που θα εξασφαλίζει πως δεν θα γίνονται μεροληψίες ή αυθαιρεσίες κατά την διανομή. Ανέφεραν μόνο σαν καθοριστικό και ασφαλιστικό κριτήριο το (κάποιο) ύψος του εισοδήματος σύμφωνα με τη φορολογική δήλωση, το οποίο όμως, όπως τους παρατήρησα, θα είναι μη ελέγξιμο απ’ τον οποιονδήποτε τρίτο, καθότι αποτελεί προσωπικό δεδομένο. Μύλος δηλαδή…
Πριν τελειώσει η σύντομη αυτή κουβεντούλα μου με τις κυρίες της Πρόνοιας, δεν παρέλειψα να τους παρατηρήσω πως ούτε κι οι ίδιες έχουν την απαιτούμενη ανεξαρτησία να λειτουργήσουν ανεπηρέαστες από πιθανές πονηρές παρεμβάσεις των αιρετών του δήμου, αφού αυτοί τυχαίνει να είναι οι πολιτικοί προϊστάμενοι της υπηρεσίας τους και συνεπώς απ’ αυτούς εν πολλοίς εξαρτάται η εργασιακή τους πορεία και εξέλιξη…
Αποχώρησα απ’ την εκδήλωση των εγκαινίων προβληματισμένος και σκεπτικός.  Προσπαθώντας μάλιστα να είμαι ακριβοδίκαιος και να μην αδικήσω κανένα, φαντάστηκα τον εαυτό μου στη θέση της αρμόδιας αντιδημάρχου (για να μην μεγαλοπιαστώ και πω του ίδιου του δημάρχου) και προσπάθησα να σκεφθώ αν ήμουν στην θέση της, ποια  ασφαλιστικά μέτρα θα θεωρούσα ικανοποιητικά, ώστε να μην με κοιτάζουν οι δημότες με καχυποψία; Κατέληξα λοιπόν πως θα απαιτούσα την συγκρότηση τουλάχιστον μιας διευρυμένης εποπτικής και διαχειριστικής  επιτροπής, η οποία θα περιλάμβανε εκτός από μένα (τον αρμόδιο αντιδήμαρχο) και τον προϊστάμενο της Πρόνοιας, έναν ιερωμένο σαν εκπρόσωπο της εκκλησίας, έναν δημοτικό σύμβουλο της αντιπολίτευσης και έναν ευυπόληπτο πολίτη εκ των δωρητών του τελευταίου μήνα! Παράλληλα θα φρόντιζα να δημοσιοποιήσω όσο το δυνατόν ευρύτερα, τον διαφανή αυτό τρόπο λειτουργίας του, ώστε αφενός να αποσείσω κάθε υποψία κακής διαχείρισης και αφετέρου να πείσω τους  φιλάνθρωπους συμπολίτες μας, πως πρόκειται για μια καθαρή προσφορά προς τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας, που αξίζει τον κόπο να στηρίξουν.
Ο δήμαρχος δυστυχώς δεν είπε λέξη για το «πάπλωμα». Κι η αρμόδια αντιδήμαρχος, αντί να ξιφουλκεί οξύθυμη, δήθεν προσβεβλημένη, όπως έκανε πρόσφατα στο δημοτικό συμβούλιο  για την υπόθεση των κοντέηνερ και του σκανδάλου της μεταφοράς τους, πρέπει να μάθει πως σαν δημόσιο πρόσωπο που είναι θα της ασκείται κριτική και μάλιστα ενίοτε σκληρή. Οφείλει λοιπόν, είτε να προλαμβάνει αυτή την κριτική είτε να απαντά στα ερωτήματα που με δική της ευθύνη δημιουργούνται.
Και κλείνοντας, παρότι διακινδυνεύω να υποστώ την οργίλη αντίδραση και των δύο, ας μου επιτρέψουν να τους πω ξεκάθαρα πως τουλάχιστον εγώ, όπως υποθέτω και η πλειοψηφία των δημοτών μας που δεν τους ψήφισαν, δεν εμπιστεύομαι ούτε τις προθέσεις τους, ούτε τις πρακτικές τους…
Υ.Γ. Αφήστε που φοβάμαι πως το δηλωθέν εισόδημα από μόνο του σαν δείκτης φτώχειας είναι εντελώς λάθος, γιατί -αν βέβαια δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα- οι πολύ φτωχοί δεν υποχρεούνται και δεν κάνουν καν δήλωση, οπότε αποκλείονται…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *