Μια μεγάλη ευκαιρία (άρθρο του Ν. Γαζή)

Του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ
Συμπληρώθηκε ενάμισι μήνας απ΄ τον μεγάλο σεισμό που ξεσπίτωσε τόσους συμπατριώτες μας και προκάλεσε σοβαρότατα προβλήματα στα σπίτια πολύ περισσότερων. Αφήσαμε πίσω μας το επάρατο 2015 κι είμαστε στην Πρωτοχρονιά κι ακόμα κανείς απ΄ τους πληγέντες δεν έχει εισπράξει ούτε ένα ευρώ σαν ενίσχυση απ΄ την οργανωμένη μας πολιτεία! Νομίζω μάλιστα πως είναι η πρώτη φορά κατά τα τελευταία πενήντα χρόνια στην πατρίδα μας, που μετά από μια τέτοιου μεγέθους φυσική καταστροφή παρατηρείται τέτοια αναλγησία της διοίκησης. Κι είναι αποκαρδιωτικό αλλά και θλιβερό συνάμα, που αυτό το χρεώνεται μια καθ΄ ολοκληρίαν αριστερή διοίκηση! Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δεν έχουμε μόνο αριστερή κυβέρνηση, αλλά και ομογάλακτους κομματικά «αριστερούς» άρχοντες, τόσο στην περιφέρεια όσο και στο δήμο!!
Δεν θα επαναλάβουμε σήμερα τις καταλυτικές σε βάρος μας συγκρίσεις με την κρατική ανταπόκριση και ενίσχυση της Κεφαλονιάς τον Γενάρη του 2014, όταν χτυπήθηκε κι αυτή απ΄ τον Εγκέλαδο, γιατί όλοι πλέον το γνωρίζουμε. Άλλωστε τέτοιες συγκρίσεις, δεν φάνηκαν ικανές να αφυπνίσουν τους σημερινούς «αριστερούς» αρμόδιους. Αυτοί -κι εννοούμε τους τοπικούς μας άρχοντες και πρώτα απ΄ όλους την δημοτική μας Αρχή- απ΄ την αρχή έδειξαν πως η βασική αγωνία τους ήταν να κρύψουμε την καταστροφή και τα προβλήματα που δημιούργησε ο σεισμός, για να μην κάνουμε τάχα ζημιά στον τουρισμό, με φανερή όμως την πρόθεσή τους να μην ενοχλήσουν ή να μην χρεώσουν με ευθύνες την φιλική τους κυβέρνηση! Κι έτσι, αντί να ξεσηκώσουν τον κόσμο ολόκληρο με τις φωνές και τα αιτήματά τους, κάνουν αγώνα να πείσουν πως δεν έγινε τίποτε με το σεισμό στη Λευκάδα κι ότι όλα είναι μια χαρά…
Η (Κεφαλονιτοκρατούμενη) περιφερειακή Αρχή πάλι, μας δημιούργησε την αίσθηση πως απ΄ την πρώτη στιγμή το βασικότερο μέλημά της ήταν να κολλήσει (σαν σεισμόπληκτες) δίπλα στη Λευκάδα, την Κεφαλονιά και την Ιθάκη, (όπου εντελώς συμπτωματικά εκλέγονται κιόλας), ώστε να επωφεληθούν κι αυτά τα νησιά των όποιων ενισχύσεων θα έπαιρνε το νησί μας! Στην πρεμούρα τους αυτή μάλιστα ξέχασαν εντελώς να περιλάβουν το …Μεγανήσι! Και κάπως έτσι ούτε η Λευκάδα κηρύχθηκε σεισμόπληκτη, ούτε κανείς απ΄ τους διαπιστωμένα σεισμόπληκτους πήρε ακόμη τίποτε… Κι ακόμη, δεν πρέπει στο τέλος να εκπλαγούμε, αν δούμε να μοιράζονται χρήματα στους «σεισμόπληκτους» της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης, για τον σεισμό της Λευκάδας της 17ης Νοεμβρίου!…
Όμως ουδέν κακόν αμιγές καλού, έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Κι επειδή αντίθετα με μας τους νεοέλληνες, ότι έλεγαν εκείνοι αποδείχνονταν πάντα σωστό, έψαξα να βρω κάποιο καλό που θα μπορούσε ενδεχομένως να προκύψει απ΄ τον καταστροφικό αυτό σεισμό. Και νομίζω πως το βρήκα! Και μάλιστα είναι κάτι που δεν απαιτεί ούτε δημόσια χρηματοδότηση, πράγμα από δύσκολο έως ακατόρθωτο άλλωστε για τις παρούσες «αριστερές» διοικήσεις μας, ούτε αθρόα πρόσληψη προσωπικού, που εκτός της δαπάνης, θα προσέκρουε στις απαγορεύσεις προσλήψεων και στις κόκκινες γραμμές της τρόικας, ή μάλλον του …κουαρτέτου που την αντικατέστησε! Το μόνο που απαιτεί αυτό, είναι σύμπνοια, συνεννόηση, ενεργοποίηση και συμπόρευση των τοπικών αρχόντων και φορέων και μια στοχευμένη κινητοποίηση, ώστε να εξασφαλισθούν κάποιες κυβερνητικές υπογραφές, που μάλιστα δεν θα συνεπάγονται καμιά επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού, όπως συνηθίζουν να γράφουν κι οι γραφειοκράτες μανδαρίνοι της διοίκησης!
Έχουν περάσει δεκαέξι μήνες από τότε που ανέλαβαν καθήκοντα οι σημερινές περιφερειακή και η δημοτική Αρχή. Κι οσονούπω συμπληρώνεται ένας χρόνος που στην κεντρική εξουσία είναι μια ομογάλακτή τους κομματικά και φιλολαϊκή υποτίθεται κυβέρνηση. Παράλληλα και παρά τις προεκλογικές (αλλά και τις αρχικές) δεσμεύσεις των αυτοδιοικητικών αρχόντων, για την επιστροφή της άμμου της αμμόγλωσσας στις Λευκαδίτικες παραλίες, τίποτε απολύτως δεν έχει γίνει, εκτός απ΄ το να ψηλώνουν και να επεκτείνονται τα βουνά κι οι λοφίσκοι που δημιουργούνται στην περιοχή του ΤΑΟΛ και της Γύρας! Και να πει κανείς πως προϋποτίθεται καμιά δαπάνη για να λυθεί το τεράστιο αυτό πρόβλημα για τη Λευκάδα; Ούτε ένα ευρώ δεν χρειάζεται απ΄το δημόσιο χρήμα. Μια Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) με τις υπογραφές των συναρμοδίων υπουργών είναι το μόνο που χρειάζεται . Η οποία ΚΥΑ απλά να γράφει, πως η άμμος παραχωρείται στην ΠΕ και στον δήμο Λευκάδας προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για τον εμπλουτισμό των παραλιών του σεισμοπαθούς Νομού μας.
Βέβαια όταν έχεις δήμαρχο έναν δημόσιο υπάλληλο με τέτοια γραφειοκρατική αντίληψη και νοοτροπία, ώστε να δηλώνει στο δημοτικό Συμβούλιο πως χρειάζεται χρόνος (μια εβδομάδα με δέκα μέρες, αν θυμάμαι καλά) για να εκδώσει μια υφιστάμενή του υπηρεσία (η πολεοδομία) την άδεια για να στηθούν δυο-τρεις προκατασκευασμένες σχολικές αίθουσες στο προαύλιο του Γυμνασίου της Βασιλικής, αντιλαμβάνεσαι πως και η γραφειοκρατική περαίωση ενός τέτοιου εγχειρήματος -της μεταφοράς της άμμου- μάλλον θα αποδειχθεί βουνό, ψηλότερο ίσως κι απ΄ αυτό της ίδιας της άμμου!…
Που με άλλα λόγια σημαίνει πως πρέπει όλοι μας ν΄ αφήσουμε στην πάντα τις όποιες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις μας κατατρέχουν, να διαλαλήσουμε πως ο σεισμός δημιούργησε τεράστιες ανάγκες και ν΄ απαιτήσουμε η αντιμετώπισή τους (ή τα υποκατάστατά τους) να προωθούνται άμεσα και με διαδικασίες εξπρές. Κυρίως όμως είναι ανάγκη να αντιληφθούν οι τοπικοί άρχοντες κι οι τοπικοί φορείς, πως ο σεισμός -αλλά κα το έλλειμμα αρωγής που ακολούθησε- μας δίνουν μια μοναδική ευκαιρία ν΄ απαιτήσουμε την άμεση υπογραφή αυτής της ΚΥΑ, εδώ και τώρα. Που σημαίνει πως αφού προηγηθεί μια ενημέρωση εξπρές των κυβερνητικών αρμοδίων με αποφασιστικότητα (και χτυπώντας το χέρι στο …τραπέζι, που λέει κι ο δήμαρχος), θα πρέπει να μαζευτούν βουλευτής, αντιπεριφερειάρχης, δήμαρχοι (Λευκάδας και Μεγανησίου), Επιμελητήριο,Ένώσεις Ξενοδόχων και Δωματίων, οι Εμπορικοί Σύλλογοι του νομού και όσο το δυνατόν περισσότεροι επαγγελματικοί σύλλογοι και φορείς και ν΄ απαιτήσουν με αποφασιστικότητα την άμεση υπογραφή αυτής της ΚΥΑ. «Η Λευκάδα έχει καταστραφεί», να τους πουν, «εσείς -δηλαδή το κράτος- είσαστε απόντες, ο τουρισμός μας έχει πάθει μεγάλη ζημιά, δώστε μας τουλάχιστον άμεσα την άμμο μας, ώστε χρησιμοποιώντας την, να κάνουμε το τουριστικό μας προϊόν ελκυστικότερο». Λίγα λόγια, απλά και λογικά, στα οποία μάλιστα δεν μπορεί να υπάρξει αντίλογος. Και αν τυχόν βρουν μπροστά τους αναλγησία κι αθηρωσκλήρωση των αρμοδίων, πραγμα που δεν το φαντάζομαι, να στήσουν όλοι μαζί αντίσκηνα έξω απ΄ του Μαξίμου και να φωνάζουν τα κανάλια!
Από κει και πέρα, όλα μπορούν να γίνουν εύκολα, αρκεί να μην συνεχίσουν μερικοί τρώγονται μεταξύ τους για το ποιος θα πιστωθεί το ένα και ποιος το άλλο! Αλλά και να μην υποδαυλίζουν και ενισχύουν την παλιά βλακώδη διαμάχη μπρανέλων – χωριατών, όπως για παράδειγμα έκανε πρόσφατα ο δήμαρχος με τους Χριστουγεννιάτικους στολισμούς. Κι επιτέλους θα πρέπει κάποτε να κατανοήσουμε, πως η Λευκάδα είναι πολύ μικρός τόπος για να διχάζεται: Όταν έχει ανάπτυξη και τουρίστες η πόλη, μοιραία θα ωφεληθούν και τα χωριά, όλα τα χωριά. Κι όταν έχουν τουρίστες τα χωριά, π.χ. το Νυδρί, η Βασιλική ή το Μεγανήσι, τότε αναμφίβολα θα ωφεληθεί και θα ευημερήσει κι η πόλη…
Με την συναντίληψη λοιπόν του ενιαίου τόπου, όπως προείπαμε, θα πρέπει να μεταφερθεί η άμμος και να ενισχύσει όλες τις πλαζ που έχουν ανάγκη, της Λευκάδας και των τριών κατοικημένων νησιών της. Η ποσότητα είναι τεράστια και φθάνει για όλους. Γιατί θα είναι έγκλημα εξ ίσου σοβαρό με το να διαιωνιστεί η κατάσταση που υπάρχει τώρα, να πετάξουμε όλη την άμμο στον Αη- Γιάννη και μάλιστα χωρίς πριν να έχουν γίνει έργα προστασίας της, στην βάση της λογικής πως από κει έφυγε. Γιατί τότε, απλά θα την ξαναπάρει η θάλασσα…
Η μεταφορά της όμως πρέπει να γίνει δια θαλάσσης , με την χρήση ενός φέρυ-μπόουτ κι ενός απλού φορτωτή. Γιατί να μεταφέρει κανείς με φορτηγά κάποιες εκατοντάδες φορτία οδικώς στην κάθε παραλία, εκτός από πολύ μεγάλα έξοδα, συνεπάγεται και τεράστια όχληση, χώρια που προϋποθέτει και δυνατότητα προσέγγισης των φορτηγών και εναπόθεσης της άμμου στην παραλία. Συνεπώς η χρήση φέρυ είναι απαραίτητη. Υποθέτουμε πως ο εργολάβος του έργου της διώρυγας, αναγνωρίζοντας πως ευνοήθηκε ιδιαίτερα μέχρι τώρα στο ζήτημα της μεταφοράς της άμμου, θα προσφερθεί να διαθέσει δωρεάν έναν φορτωτή και δυο-τρία φορτηγά για να φορτώνουν το φέρυ. Αλλά κι αν δεν προσφερθεί οικειοθελώς, μάλλον θα το προτιμήσει απ΄ το να μεταφέρει με φορτηγά -σύμφωνα με την συμβατική του υποχρέωση- στα 17 Χλμ. π.χ. που είναι το Νυδρί, οτιδήποτε εξορύσσεται από τώρα και στο εξής…
Ούτε και στην εξεύρεση φέρυ όμως πρέπει να υπάρξει πρόβλημα. Και μάλλον δεν θα χρειαστεί να ψάξουμε στην ναυλαγορά για να το βρούμε. Γιατί φαντάζει εύκολη μια συμφωνία με τους ιδιοκτήτες των ντόπιων φέρυ (του Μεγανησίου), πριν βέβαια αυτά ξεκινήσουν τα ταξίδια της θερινής περιόδου. Όσο για τον ναύλο, ε, δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Ας του κάνουν οι δήμαρχοι από μια απ΄ ευθείας ανάθεση για την κάθε παραλία τους. Ο δικός μας δήμαρχος τουλάχιστον ξέρει καλά την διαδικασία, οπότε θα τα βρούνε…
Μόνο που ο καιρός δεν περιμένει κι ο χρόνος περνά. Κι αυτή είναι μια δουλειά που πρέπει να ξεκινήσει, αν είναι δυνατόν από …χθες!