Αν έχεις τύχη διάβαινε…

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

«Αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτει» λέει η γνωστή παροιμία.
Η τύχη είναι καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας στις εκλογές. Και μαζί με την ενοϊκή ή όχι γενικότερη συγκυρία, συχνά λειτουργούν καθοριστικά για το καλό ή το κακό αποτέλεσμα που θα έχει η προσπάθεια ενός υποψηφίου.
Ο νέος βουλευτής Λευκάδας φαίνεται πως, πέρα απ΄ τις ικανότητες και την οργανωτικότητά του, διέθετε άφθονη την εύνοια τόσο της τύχης όσο και της συγκυρίας, αφού όλοι σχεδόν οι παράγοντες που θα μπορούσαν να δουλέψουν γι αυτόν -και μάλιστα για διαφορετικό λόγο ο καθένας- το έκαναν! Βέβαια και για την αποφυγή κάθε παρεξήγησης, δεν εννοώ πως η τύχη κι η συγκυρία ήταν οι λόγοι της επιτυχίας του, αλλά απλά πως βοήθησαν κι αυτοί για να συμβεί μια «ανατροπή» που με την λογική φάνταζε περίπου απίθανη να επιτευχθεί από οποιονδήποτε… Γιατί δεν είναι ούτε εύκολο ούτε συνηθισμένο, να καταφέρνει κάποιος που το ψηφοδέλτιό του μόλις προ οχταμήνου υστερούσε κατά 1.075 ψήφους απ΄ το ψηφοδέλτιο του αντιπάλου του, να υπερκαλύπτει αυτό το ντεζαβαντάζ κι ακόμη να το αφήνει πίσω του με 182 ψήφους, σε μια εκλογική περιφέρεια με τα (μικρά) αριθμητικά μεγέθη της Λευκάδας!
Αν πάντως προσπαθήσει κάποιος να ερμηνεύσει το μεγάλο αυτό κατόρθωμα, πρέπει να ξεκινήσει από αρκετά πίσω και να δει το ζήτημα σφαιρικά: Όλα ξεκίνησαν με την συμμετοχή του αιρετού στο ψηφοδέλτιο της Ν. Δημοκρατίας τον Γενάρη του 2015, τότε που ή ήττα του κόμματος ήταν παραπάνω από βέβαιη, γι αυτό ίσως και δεν ήταν επιθυμητή η συμμετοχή από τους πρώην βουλευτές και συνήθεις υποψηφίους κατά τα τελευταία χρόνια. Τώρα, εκ των υστέρων λοιπόν, μπορούμε να πούμε πως αυτό ήταν το κομβικό σημείο που καθόρισε τις πρόσφατες εξελίξεις, αφού με οργάνωση, πολλή δουλειά και επιμονή ο σημερινός βουλευτής τότε, κατάφερε να ξεφύγει σε εκλογική επίδοση απ΄ τους επίσης αξιόλογους συνυποψηφίους του κι έτσι να βάλει σοβαρή υποθήκη και για το μέλλον.
Η εσπευσμένη καταφυγή στις κάλπες, πριν το κόμμα της Ν. Δ. προφθάσει να λύσει το θέμα του αρχηγού μετά την παραίτηση Σαμαρά, λειτούργησε ευεργετικά για τον νέο βουλευτή, αφού ο προσωρινός πρόεδρος Βαγγέλης Μεϊμαράκης, προκειμένου να μην ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου, της εσωστρέφειας και της γκρίνιας στο κόμμα, επέλεξε να πάει με τους ίδιους υποψηφίους στην εκλογική αναμέτρηση, κάτι που είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα συνέβαινε στην περίπτωση που είχε εκλεγεί οποιοσδήποτε νέος κανονικός αρχηγός. Κι έτσι οι πρώην βουλευτές προτίμησαν να μείνουν ξανά εκτός ψηφοδελτίου, απ΄ το να συνταχθούν κάτω απ΄ τον νέο κι άπειρο υποψήφιο…
Αυτή ήταν η ευκαιρία του λοιπόν, την οποία κι εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο: Η αλήθεια είναι πως «έτρεξε» πολύ, χωρίς να σκεφθεί κόπους και έξοδα, ενώ σαν κοινωνικός άνθρωπος που ήταν και με πολλές γνωριμίες στην τοπική αγορά και στον αθλητικό χώρο, αλλά και χωρίς σοβαρές αντιπάθειες αφού ανέκαθεν ήταν συμπαθής και συναινετικός σαν χαρακτήρας, κατάφερε να πετύχει το σχεδόν ακατόρθωτο.
Η τύχη του όμως δεν σταμάτησε στα παραπάνω. Ανεβαίνοντας η θερμοκρασία της προεκλογικής περιόδου και συνακόλουθα ο προεκλογικός πυρετός σε ανθρώπους που για δικούς τους λόγους δεν ήθελαν με τίποτε να επανεκλεγεί ο πρώην βουλευτής του Σύριζα, του «συγχώρησαν» το κατ΄ αυτούς βαρύ του ατόπημα της συμμετοχής του στις τελευταίες δημοτικές εκλογές και όσων επακολούθησαν, με το γνωστό αποτέλεσμα και συντάχτηκαν ενεργά μαζί του. Και κάπως έτσι, ένα απαράδεκτο για αρκετούς πολιτικό λάθος του παρελθόντος, όχι μόνο δεν το πλήρωσε τώρα, όπως ήταν το φυσικότερο, αλλά του προέκυψε και λίρα εκατό, εξ ού και η πολύ μεγάλη τύχη που προαναφέραμε. Γιατί οι περισσότεροι απ΄ τους τότε συνυποψηφίους του, για διαφορετικό λόγο ο καθένας, συντάχθηκαν ενεργά μαζί του και αποδείχτηκαν πολύτιμοι υποστηρικτές του, ευεργετικά διασκορπισμένοι σε όλη την έκταση των νησιών μας! Έτσι βρέθηκε να υποστηρίζεται από κάποιους λόγω κομματικού πατριωτισμού στην Νότια Λευκάδα, από κάποιους άλλους λόγω στενής εκλογικής τους συνεργασίας (στις δημοτικές) στον Ελλομένο και στο Μεγανήσι, από κάποιους άλλους λόγω συγγένειας και επαγγελματικής συνεργασίας στους ορεινούς δήμους και τέλος από κάποιους που προσδοκούν δικό τους όφελος αν λόγω της εκλογής του παραιτηθεί από δημοτικός σύμβουλος!
Όλοι μαζί λοιπόν αυτοί οι παράγοντες ενίσχυσαν την υποψηφιότητά του στον υπερθετικό βαθμό, αλλά δεν ήταν μόνο αυτοί. Κι επειδή η διαφορά με τον αντίπαλο παρά ήταν μεγάλη, έπρεπε να βάλει κι ο ίδιος ο πρώην βουλευτής το χέρι του για να χάσει στα σίγουρα και να πάρει ο αντίπαλός του το καλό αποτέλεσμα. Και το έβαλε…
Όχι απλά το έβαλε δηλαδή, αλλά σ΄ όλη την διάρκεια της μικρής θητείας του, έκανε κι ότι μπορούσε για να πάει στις κάλπες με μειονέκτημα! Πρώτ΄ απ΄ όλα, όχι μόνο δεν κατάφερε να λύσει κανένα απ΄ τα πολλά τοπικά πρόβλημα με κορυφαίο αυτό του τοπικού Νοσοκομείου, αλλά δεν κατάφερε ούτε καν να δρομολογήσει κάποια λύση για το μέλλον! Αυτό ήταν μια προσωπική ήττα η οποία τον έπληξε καίρια, αφού και λόγω ειδικότητας είχε καλλιεργήσει ένα κλίμα αισιοδοξίας κι ελπίδας, που όμως αποδείχτηκε φρούδα.
Μετά δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να μπει στο πετσί του ρόλου του και σαν δημόσιο πρόσωπο που ήταν, να γίνει ανεκτικός στην κριτική από την πλευρά των ΜΜΕ, ακόμη κι αν σε κάποιες περιπτώσεις αυτή ήταν υπερβολική ή υπέρ του δέοντος σκληρή! Έτσι διολίσθησε σε πολλά ατοπήματα, που ξεκινούσαν από απαράδεκτους χαρακτηρισμούς προσώπων στις δημόσιες «απαντήσεις» του και έφθασαν στο πρωτοφανές για τα τοπικά χρονικά, να κάνει αγωγή σε τοπική εφημερίδα διότι δήθεν τον συκοφάντησε, γράφοντας αυτό που η κοινή γνώμη θεωρούσε αλήθεια! Ήταν ίσως το μεγαλύτερο λάθος απ΄ όσα έκανε, γιατί έπρεπε να γνωρίζει πως ούτε η πολιτική ούτε η δημοσιογραφία ποινικοποιείται… Το αποτέλεσμα αυτής της νοοτροπίας του βέβαια, ήταν στο τέλος ν΄ ανοίξει αχρείαστα -και πολύ επιζήμια για τον ίδιο- μέτωπα με την μεγάλη πλειοψηφία των τοπικών ΜΜΕ! Και σαν να μην έφθανε αυτό, η απροκάλυπτη κι αποκλειστική προτίμησή του σε συγκεκριμένο μέσο κι ακόμη πιο συγκεκριμένη δημοσιογράφο, χειροτέρεψε κατά πολύ τα πράγματα, αφού στο τέλος, δίκαια ή άδικα, στην συνείδηση της κοινής γνώμης ταυτίστηκε μαζί της…
Το κερασάκι στην τούρτα όμως που έπληξε ακόμη περισσότερο την δημόσια εικόνα του, ήταν το γνωστό επεισόδιο με τον διαμαρτυρόμενο πολίτη, που είχε σαν κατάληξη να καλέσει την αστυνομία για να τον συλλάβει…
Αυτά κατά την ταπεινή μου άποψη ήταν οι κυριότερες αιτίες που προκάλεσαν την μεγάλη εκλογική ανατροπή στον τόπο μας και οδήγησαν -ουσιαστικά για πρώτη φορά(*) απ΄ την μεταπολίτευση και μετά- να μην ακολουθήσει η Λευκάδα το πανελλαδικό ρεύμα που την ήθελε σταθερά να είναι το πανελλαδικό βαρόμετρο και να βγάζει κυβερνητικό βουλευτή! Έτσι λοιπόν, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ πανελλαδικά «ενισχύθηκε» (αν συνυπολογίσουμε και τις ψήφους που απέσπασε η ΛΑΕ), στη Λευκάδα ο υποψήφιός του έχασε το τεράστιο προβάδισμα που είχε και καταποντίστηκε…
Κι αν θελήσουμε ν΄ αποδώσουμε επιγραμματικά αυτό που συνέβη στον τόπο μας στις τελευταίες εκλογές, θα πρέπει να πούμε πως ήταν αποκλειστικά θέμα υποψηφίων: Ο επικεφαλής υποψήφιος της Ν.Δ. ήταν ο καθοριστικότερος παράγοντας που κέρδισε την εκλογή κι ο επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που την έχασε…

(*) Οι δυο εκλογικές αναμετρήσεις, τότε με τις επαναλαμβανόμενες εκλογές του 89-90 όπου εξελέγησαν μη κυβερνητικοί βουλευτές (οι κ.κ. Γεράσιμος Αραβανής και Απόστολος Λάζαρης) δεν υπολογίζονται, αφού ήταν προϊόν κανονικής ή άτυπης συνεργασίας μεταξύ των κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.