Το σχόλιο της ημέρας: Αγωνία με λαχτάρα (για την καρέκλα)

Λίγες μέρες έμειναν μέχρι την ανάληψη καθηκόντων των νέων αιρετών της αυτοδιοίκησης (δημάρχων και περιφερειαρχών) στις θέσεις τους και η αγωνία κάποιων εκ των επίδοξων συνεργατών τους χτυπάει κόκκινο. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους αιρετούς συνεργάτες των προαναφερόμενων (αντιδημάρχους και αντιπεριφερειάρχες), οι οποίοι λίγο ή πολύ και ανάλογα με τα προσόντα και την εμπειρία τους έχουν μια ιδέα περί του τι μέλλει γενέσθαι, αλλά κυρίως για τους επίδοξους μεγαλόσχημους συνεργάτες τους (γενικούς γραμματείς και πρωτοκλασάτους κατ΄ επιλογήν γενικούς διευθυντές), οι οποίοι ονειρεύονται τις σημαντικές αυτές καρέκλες εκ του ασφαλούς  και χωρίς να υποστούν την βάσανο της εκλογικής διαδικασίας και το ρίσκο της κάλπης.

Κάποιοι τέτοιοι καρεκλοθηρευτές μάλιστα, είχαν κάθε λόγο να αποφύγουν την κάλπη και ήταν αναγκασμένοι  να ψάξουν την καρέκλα τρυπώνοντας από την πίσω πόρτα, αφού είχαν κατ΄ επανάληψη νιώσει στο πετσί τους πως,  όχι μόνο  η  δημοφιλία και η εκλογιμότητά τους είναι κάτω του μηδενός, αλλά και ότι αρκούσε η φανερή υποστήριξή τους σε οποιονδήποτε  υποψήφιο,  για να τον στείλει αδιάβαστο τον άνθρωπο… Και αν μεν είναι περιφερειάρχης ενδεχομένως να σωθεί αν επικρατήσει στα άλλα νησιά, αν όμως είναι δήμαρχος τότε χάνει μαρς από την πρώτη Κυριακή…

Ο Σχολιαστής