Προς τους δημότες Νεοχωρίου επιστολή

Αγαπητή μου συγχωριανή και συγχωριανέ,

Μετά από είκοσι χρόνια συνολικά συνεχούς δημοσιογραφικής παρουσίας στα τοπικά ΜΜΕ (ΝΕΑ της ΛΕΥΚΑΔΑΣ και ΦΟΡΤΣΑ ΛΕΥΚΑΔΑ) και από 4 χρόνια θητείας Δημοτικού Συμβούλου, όπου τιμήθηκα από τους συναδέλφους μου με τα αξιώματα του Γραμματέα του Δημοτικού Συμβουλίου, του Αντιπροέδρου του Λιμενικού Ταμείου, του Μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Πνευματικού Κέντρου και πρόσφατα του «Εντεταλμένου Πρασίνου» από τον Δήμαρχο, αποφάσισα να θέσω την εμπειρία και την γνώση μου στην υπηρεσία του χωριού που γεννήθηκα, μεγάλωσα και κατοικώ μόνιμα. Γι αυτό και κατεβαίνω σε τούτες τις εκλογές σαν υποψήφιος πρόεδρος ή τοπικός σύμβουλος (εσείς θα το αποφασίσετε αυτό) της Δημοτικής Κοινότητας Νεοχωρίου με την παράταξη «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΛΕΥΚΑΔΑ» και υποψήφιο Δήμαρχο τον Χαράλαμπο Καλό.

Κάποιοι με ρώτησαν γιατί πάω «από δήμαρχος κλητήρας» θεωρώντας υποβιβασμό από εντεταλμένος πρασίνου κ.λ.π. αξιώματα να γίνω ένας απλός πρόεδρος χωριού. Διαφωνώ μαζί τους κάθετα, γιατί, όχι μόνο δεν είναι υποβιβασμός να υπηρετήσω το χωριό μου, αλλ΄ αντίθετα το θεωρώ τιμή μου να ολοκληρώσω εκεί την δημόσια δράση μου.

Επιπλέον πρέπει να πω, πως στο κατώφλι των εβδομήντα χρόνων που βρίσκομαι, θα ήταν έλλειψη σύνεσης και υπευθυνότητας εκ μέρους μου αν προεξοφλούσα πως η καλή σημερινή υγεία μου και κυρίως η αντοχή μου για 12ωρες , 14ωρες ή και μεγαλύτερης διάρκειας συνεδριάσεις, θα συνεχιστούν για μια ολόκληρη νέα 5ετή θητεία!

Για τοπικός πρόεδρος όμως, δεν απαιτούνται τέτοιες αντοχές. Εκεί αρκεί η γνώση, η εμπειρία, η ικανότητα διεκδίκησης και κυρίως η διάθεση για προσφορά, χαρακτηριστικά που ξέρω πως τα έχω σε επάρκεια.

Ο Δήμος Λευκάδας διαθέτει πάνω από εβδομήντα οικισμούς διάσπαρτους στα τρία νησιά μας, που σημαίνει πως είναι αδύνατο η κεντρική διοίκηση να γνωρίζει και να παρακολουθεί από κοντά όλα τα προβλήματα και όλες τις ανάγκες που καθημερινά αναφύονται στον καθένα από αυτούς. Αυτό είναι δουλειά του προέδρου και του τοπικού συμβουλίου. Που σημαίνει πως ακόμα και τον καλύτερο δήμαρχο του κόσμου να έχουμε, αν ο πρόεδρος είναι ανεπαρκής, φυγόπονος ή αδιάφορος, τότε η Κοινότητα κι οι κάτοικοί της θα έχουν σοβαρότατο πρόβλημα. Όπως δηλαδή συμβαίνει στην Κοινότητα Νεοχωρίου τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Οι τρεις προνομιούχοι οικισμοί της Κοινότητας Νεοχωρίου

Η Κοινότητα Νεοχωρίου είναι μια τυχερή Κοινότητα. Γιατί διαθέτει τρεις προνομιούχους οικισμούς, στο καλύτερο ίσως σημείο του νησιού μας, οι οποίοι όχι μόνο δεν ανταγωνίζονται μεταξύ τους αλλά και ο ένας συμπληρώνει τον άλλον. 

Το παλιό χωριό, το Νιοχώρι με την μοναδική του θέα, μετά την εγκατάλειψή του πριν μισό αιώνα από εμάς τους αυτόχθονες, είχε την τύχη να κατοικηθεί από Έλληνες και ξένους που το αγάπησαν κι επέλεξαν να ζήσουν εκεί εξ αιτίας του υπέροχου φυσικού περιβάλλοντος. Το καλό είναι πως -με ελάχιστες εξαιρέσεις- φρόντισαν να φτιάξουν τα σπίτια τους με σεβασμό στην ιστορία και στην παράδοση του χωριού κι έτσι ο οικισμός εξελίσσεται σαν παραδοσιακός, μένοντας αλώβητος από τις γνωστές νεοπλουτίστικες πατέντες. Ταυτόχρονα, σιγά πλην σταθερά, μετατρέπεται σε πολιτιστική πρωτεύουσα της Λευκάδας με κέντρο το παλιό ανακαινισμένο δημοτικό σχολείο, που έχει μετατραπεί σε κυψέλη πολιτισμού.

Μοναδική η θέα απ΄ το Νιοχώρι είτε την ημέρα…

…είτε τη νύχτα!

Η Παλαιοκατούνα  (ή επίσημα ο Άγιος Χριστόφορος), μεγάλωσε και βελτιώθηκε, ενώ λόγω της εγγύτητας με τα παραθαλάσσια κέντρα του τουρισμού, λόγω της  χλωρίδας και της επίσης εξαιρετικής  θέας που διαθέτει, τείνει να μετατραπεί στην «Εκάλη» της ευρύτερης περιοχής, με πολλές σύγχρονες βίλες για κατοικία ή για εκμετάλλευση.  Όμως πρέπει να αποκτήσει βασικές υποδομές που της λείπουν, όπως δρόμοι προς κάθε κατεύθυνση και κυρίως πλατεία, και πάρκινγκ.

Το Μεγάλο Αυλάκι (επισήμως Καλλιθέα), που είναι ο παραλιακός οικισμός της Κοινότητας, δυστυχώς ακολουθεί το κακό μοντέλο ανάπτυξης του Νυδριού, του οποίου σήμερα αποτελεί την «ουρά», καθώς με ευθύνη και των προέδρων του, ανέκαθεν αντιμετωπίζεται και λειτουργεί σαν ο φτωχός συγγενής του Νυδριού. Τελευταία μάλιστα επιβαρύνεται και υποβαθμίζεται ακόμη περισσότερο, από την εκτροπή της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων λόγω του πεζόδρομου των γειτόνων… Και αυτό είναι κάτι που επιβάλλεται ν΄ αλλάξει άμεσα…

Το θετικό της υπόθεσης όμως είναι  πως, τουλάχιστον  προς το παρόν, διαθέτει  μεγάλη αδόμητη έκταση και ως εκ τούτου, έχει ακόμη την δυνατότητα να  διορθώσει την πορεία του, αποφεύγοντας  να αποκτήσει κι αυτός τα μη αντιστρέψιμα πλέον λάθη που έγιναν στο Νυδρί…

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα  όμως, είναι η οικιστική επέκταση που συντελείται στον χώρο  μεταξύ Παλαιοκατούνας και Μ. Αυλακιού ο οποίος δομείται σχεδόν άναρχα τα τελευταία χρόνια, χωρίς καμιά μέριμνα για να συμπληρωθούν να  διαπλατυνθούν και να ασφαλτοστρωθούν έστω οι υπάρχοντες λιγοστοί και προβληματικοί δρόμοι της περιοχής. Η δόμηση όμως εκεί  είναι συνεχής και βαίνει συνεχώς αυξανόμενη, τα όρια  μεταξύ των δυο οικισμών είναι πλέον δυσδιάκριτα και είναι επείγουσα ανάγκη να δημιουργηθούν οι στοιχειώδεις τουλάχιστον υποδομές, αν δεν θέλουμε να βρεθούμε σε μελλοντικά αδιέξοδα…

Με βάση όλα τα παραπάνω και με δεδομένο πως σχεδόν όλοι οι συγχωριανοί έχουν σπίτια, οικόπεδα ή χωράφια (δηλαδή συμφέροντα) και στους τρεις οικισμούς μας, έχουμε κάθε λόγο μονιασμένοι να συμφωνήσουμε, να σχεδιάσουμε και ν΄ αγωνιστούμε για την επόμενη μέρα του τόπου μας…

Αγαπητοί μου συνδημότες

Προσπάθησα όσο πιο περιληπτικά γίνεται να περιγράψω μια προβληματική πραγματικότητα που υπάρχει στην Κοινότητά μας και που θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη. Ξέρω καλά πως μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, αλλά ξέρω εξίσου καλά πως από μόνο του δεν γίνεται τίποτα. Χρειάζεται γνώση, μεθοδικότητα, επιμονή και πολλή προσπάθεια για να έρθει το καλό αποτέλεσμα.

Αν είσθε από εκείνους που πιστεύουν πως στις αυτοδιοικητικές εκλογές πρέπει να ψηφίσουν τον γείτονα, τον κουμπάρο, τον γνωστό του γνωστού ή ακόμα χειρότερα κάποιον κομματικό απεσταλμένο, τότε φοβάμαι πως άδικα χάσατε τον χρόνο σας για να διαβάσετε αυτό το φυλλάδιο. Αν όμως έχετε διαπιστώσει κι εσείς πως κάποιες κοινότητες με τους κατάλληλος προέδρους πετυχαίνουν ζηλευτά αποτελέσματα, τη στιγμή που η δική μας μένει για χρόνια ουραγός, τότε ελάτε να συναντηθούμε στην κάλπη και να προχωρήσουμε μαζί στην επόμενη μέρα της Κοινότητας και της καθημερινότητάς μας.

* * *

Σαν Πλοίαρχος σε μεγάλα κρουαζιερόπλοια που ήμουν, είχα την τύχη και την τιμή να διαχειρίζομαι μια περιουσία εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων και να εγγυώμαι την ζωή και την ασφάλεια κάποιων χιλιάδων επιβατών μου. Σαν Αρχιπλοίαρχος στην συνέχεια, είχα την ευθύνη και την εποπτεία της κίνησης και λειτουργίας μιας ντουζίνας τέτοιων πλοίων και δόξα τω Θεώ, ολοκλήρωσα με απόλυτη επιτυχία μια καριέρα που με προίκισε με υπευθυνότητα, μεθοδικότητα και κυρίως διοικητική εμπειρία και ικανότητα. Αυτή μου την εμπειρία σας ζητώ να εκτιμήσετε και να εμπιστευθείτε…

Σε ότι αφορά την ιδιωτική μου ζωή τέλος, είμαι παντρεμένος με την Λευκαδίτισσα γιατρό Διευθύντρια Ακτινοδιαγνωστικής στο Νοσοκομείο Λευκάδας Ευανθία (Εύα) Κατωπόδη.