Είπαμε μέρες που είναι (της Μ. Εβδομάδας και του Πάσχα) να κάνουμε ένα μονόπλευρο μορατόριουμ και να αποφύγουμε αρνητικά σχόλια που κατά την άποψή μας δεν ταιριάζουν με την ατμόσφαιρα των ημερών. Κι έτσι, παρότι μεσολάβησαν δυο δημοτικά συμβούλια -και μάλιστα με άφθονες γαργαλιστικές αφορμές- είπαμε να δώσουμε τόπο στην οργή και κάποια απ΄ αυτά να τα σχολιάσουμε αργότερα, έστω και εκπρόθεσμα.
Τελικά όμως, όσο κι αν το θέλεις δεν σε αφήνουν ν΄ αγιάσεις… Γιατί όταν βλέπεις πρώην τοπικούς άρχοντες, που η κοινωνία αντάμειψε την αποτυχία τους με μοναδικά και ακατάρριπτα ρεκόρ, να περιφέρουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα απωθημένα της δικής τους μικροψυχίας, κατηγορώντας σαν Φαραωνική ή Λουδοβίκεια κάθε προηγούμενη ή επόμενη απόπειρα οραματισμού και ξεκολλήματος από την μίζερη και κοντόφθαλμη δική τους προοπτική, (απ΄ την στιγμή μάλιστα που ήταν οι ίδιοι οι πρώτοι και μοναδικοί “Λουδοβίκοι” με εκείνα τα ανεκδιήγητα πατάρια των επισήμων που καθιέρωσαν στον Παντοκράτορα, για να παρακολουθήσουν -μετά συζύγων- τις εναρκτήριες παρελάσεις των Φεστιβάλ), τότε θέλεις δεν θέλεις, είσαι αναγκασμένος να ξεχάσεις μορατόριουμ και τα συναφή και να πάρεις θέση κι ας μην πέρασε ακόμη το Πάσχα!
Ε, λοιπόν κατά την ταπεινή μας άποψη, η απόπειρα αναβάθμισης -κι επέκτασης- που επιχείρησε φέτος το Πνευματικό Κέντρο του εθίμου “το Κομμάτι” ήταν και σωστή και δίκαιη και χρήσιμη, έστω κι αν δεν προαναγγέλθηκε αρκούντως επικοινωνιακά ώστε να την μάθει ο κόσμος. Και να γιατί:
Όσοι ασχολούνται με την επικοινωνία και τα Μ.Μ.Ε. γνωρίζουν πως κει μόνο η σχετική συνέντευξη του δημάρχου στο κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο πανελλαδικής εμβέλειας προσπορίζει για τον τόπο μας ένα πολύ σημαντικό διαφημιστικό κέρδος, καθώς τέτοιου είδους δράσεις είναι που μένουν στο θυμικό του κάθε ακροατή και υποψήφιου τουρίστα-επισκέπτη μας. Και όσο μικρή κι αν είναι η συνεισφορά του πασχαλινού τριημέρου στην ετήσια συνολική τουριστική πίτα, μόνο αμελητέα δεν είναι. Φέτος η Λευκάδα “βούλιαξε” από κόσμο σ΄ αυτό το τριήμερο, παρότι περισσότερα απ΄ τα μισά καταλύματα και καταστήματα έμειναν κλειστά. Και παρά ταύτα οι επαγγελματίες που δούλεψαν πήραν μια βαθιά και ζωογόνο οικονομική ανάσα. Που σημαίνει πως οποιαδήποτε πρωτοβουλία που θα μπορούσε να αυξήσει τους επισκέπτες μας κατά 20, 30, 40% -ή και παραπάνω- δεν μπορεί παρά να είναι καλοδεχούμενη. Και τέτοιες πρωτοβουλίες όπως η συνέντευξη, που προβάλλουν χαρακτηριστικά τοπικά έθιμα και μύθους, σε βάθος χρόνου μπορούν να προκαλέσουν τέτοιες κι ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις…
Ας δούμε τώρα την αλλαγή (με επέκταση) του δρομολογίου της Φιλαρμονικής και του “Κομματιού” που ερέθισε τους απελθόντες. Ήταν απολύτως φυσικό που παλαιόθεν το έθιμο ¨Κομμάτι” γίνονταν στην Κεντρική αγορά απ΄ τον ΄Αγιο Μηνά μέχρι την πλατεία, για τον απλούστατο λόγο ότι στον Άγιο Μηνά τελείωνε (ή αν προτιμάτε άρχιζε) η πόλη! Τόσο απλά!! Σήμερα όμως είτε μας αρέσει είτε όχι, η πόλη επεκτάθηκε από το Καλλιγώνι μέχρι το Φρύνι και μέχρι το κλειστό του μπάσκετ, ενώ το σημερινό κέντρο των καφέ που ελκύει τον περισσότερο κόσμο και είναι σε μια ακτίνα περίπου 100 μέτρων από την συμβολή ης παραλίας Σικελιανού με τον πεζόδρομο της αγοράς, το μόνο που υπήρχε παλιά ήταν το καφενείο του Κορότου και το λεωφορείο της Πλαγιάς! Παράλληλα η υπόλοιπη Σικελιανού παλιά δεν είχε κανένα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, ενώ η συνέχειά της (η 8ης Μεραρχίας) δεν υπήρχε καν. Το μόνο που υπήρχε στην περιοχή του Δικαστικού μεγάρου ήταν οι φυλακές και στην θέση του Πνευματικού Κέντρου υπήρχαν μόνο λάσπες, καλάμια και βατράχια…
Και μετά απ΄ όλα αυτά ρωτάμε τους αγανακτισμένους “προοδευτικούς” εραστές της συντήρησης: Δεν θα ήταν άδικο να συνεχίσουν να παραμένουν αποκλεισμένα απ΄ το έθιμο τα περισσότερα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος της πόλης που βρίσκονται σ΄ αυτές τις περιοχές;
Ξεκολλήστε π. άρχοντες!
Ο Σχολιαστής