Το καλοκαίρι ξαναγύρισε κι απ΄ ότι φαίνεται θα παραμείνει. Οπότε είναι μια καλή ευκαιρία, τώρα που έφυγαν οι πολλοί επισκέπτες μας και μείναμε σχεδόν μόνοι μας, να απολαύσουμε κι εμείς τις υπέροχες παραλίες μας, χωρίς τα στριμώγματα και τα τσαλαπατήματα του Αυγούστου. Και ίσως είναι μια ευκαιρία, η τελευταία του χρόνου, να γνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε κάποιες απ΄ τις παραλίες μας που πιθανόν δεν επισκεφθήκαμε ποτέ. Για όσους δε διστάζουν μην κρυώσουν λόγω της εποχής, να τους πούμε πως επειδή η θάλασσα ακολουθεί τις θερμοκρασιακές μεταβολές της ξηράς με καθυστέρηση περίπου δυο μηνών, (γι αυτό η πιο ζεστή θάλασσα είναι τον Σεπτέμβρη και η πιο κρύα τον Μάρτη), που σημαίνει πως η θάλασσα παραμένει ζεστή, έχοντας χάσει το πολύ 1 με 2 βαθμούς!
Μια υπέροχη πλην άγνωστη στους πολλούς παραλία, που χωρίς αμφιβολία αξίζει να επισκεφθείτε και να απολαύσετε, είναι η “Φτέρη”, λίγο πιο πέρα απ΄ το Δεσίμι και μόλις τριάμισι χιλιόμετρα απόσταση απ΄ την διασταύρωση προς Γένι στο Βλυχό. Για την ακρίβεια στην Νότια άκρη του Βλυχού στρίβουμε αριστερά προς Γένι και στην πρώτη διασταύρωση που θα συναντήσουμε πάμε δεξιά προς Δεσίμι. Φθάνοντας πάνω απ΄ το Δεσίμι δεν μπαίνουμε στις εγκαταστάσεις του, αλλά πάμε δεξιά ακολουθώντας τον παραθαλάσσιο δρόμο προς Νότο. Μετά από δυο χιλιόμετρα φθάνουμε στην πανέμορφη παραλία της Φτέρης που βρίσκεται ακριβώς απέναντι απ΄το νησί Θηλιά του Μεγανησίου και σε απόσταση περίπου χιλίων μέτρων…
Παρακολουθείστε την συνέχεια στο φωτορεπορτάζ που ακολουθεί:
Αφήνοντας πίσω μας τον όρμο “Δεσίμι” θα βρούμε στα 2 χιλιόμετρα την παραλία της “Φτέρης”…
Η λευκή ακτή ακριβώς απέναντι, είναι το νησί “Θηλιά” του Μεγανησίου…
Διάφανα νερά και λεπτή χαλικίσια άμμος μαζί με ψιλό χαλικάκι στον βυθό…
…δημιουργούν εντυπωσιακά παιγνιδίσματα…
Η αμμουδιά ξεκινά από Βόρεια, βλέποντας στο βάθος τον όρμο “Δεσίμι”…
Απέναντί της Ανατολικά είναι το νησί “Θηλιά” στα χίλια περίπου μέτρα απόσταση…
Και φθάνει στο Νότιο τελείωμά της, με αρκετές εκατοντάδες μέτρα μήκος…
Τα κάθετα φυτεμένα αυτά βράχια που βλέπετε, οριοθετούν το τελείωμά της προς Νότο, ενώ στο βάθος φαίνεται ο Πορθμός μεταξύ Λευκάδας και Μεγανησίου…
Κι αμέσως μετά τα βράχια αποκαλύπτεται μια πανέμορφη ξεχωριστή αμμουδιά, στην οποία φθάνει κανείς είτε δια θαλάσσης, αφού βρέξει για τα καλά τα πόδια του, είτε δια ξηράς (από τον δρόμο) κατεβαίνοντας μια δυσπρόσιτη σκαλωπατητή δίοδο…
Μια πανοραμική άποψη βλέποντας προς τα Βορειο-ανατολικά. Από αριστερά προς τα δεξιά: Στην άκρη, μέρος της χερσονήσου της Αγίας Κυριακής, δεξιότερα το χαμηλό νησί είναι η Σπάρτη (ιδιοκτησία Ριμπολόβλεφ), όπως και το διπλανό της νησί δεξιότερα, που είναι ο διάσημος Σκορπιός. Ακόμα δεξιότερα είναι η Βορειοδυτική γωνία του Μεγανησίου, ενώ μεταξύ αυτής και του Σκορπιού στο βάθος φαίνεται η Πάλαιρος (ή Ζαβέρδα) της Ακαρνανίας….
Βέβαια τα κουσούρια της φυλής μας δεν λείπουν από καμιά παραλία! Ούτε και τα τζιποειδή 4Χ4 λείπουν από καταμεσίς της παραλίας, ιδίως αν αυτά είναι θηριώδη και …κίτρινα!…