Έγραψε ο Πύρρος Δήμας:
“Δέχομαι κριτική για το γεγονός οτι επιλέγω να είμαι ανοικτός ως προς το τι πιστεύω (και ναι κυρίες και κύριοι αυτό είναι δημοκρατία). Μου είπανε οτι είμαι Αλβανός και δεν έχω το δικαίωμα να μιλάω. Εγώ πράγματι μεγάλωσα στην Αλβανία. Και επειδή έζησα οτι γινόταν εκεί αρνούμαι την αλβανοποίηση στην οποία οδηγείται η ελληνική κοινωνία. Αρνούμαι τα παιδιά μας να στέκονται σε ουρές για 1 κιλό τυρί ή 10 αυγά ή 60 γραμμάρια κιμά (αμφιβόλου προελεύσεως) κάθε μήνα με ένα κουπόνι στο χέρι όπως στάθηκα εγώ. Αρνούμαι να μεγαλώσουν με έναν Χότζα πάνω απ’το κεφάλι τους και τον φόβο στην ψυχή τους. Επειδή ευτυχώς οι περισσότεροι απο εσάς που με βρίζετε για προδοσίες και άλλου τέτοιου είδους ακρότητες δεν το έχετε ζήσει, ελπίζω να το φαντάζεστε αλλα να μην το ζήσετε ποτέ. -ΠΔ”
(Σημείωση σύνταξης: Πάντα γίγαντας και πάντα θαρραλέος ο Πύρρος… Αλλά αυτοί είμαστε οι Έλληνες και γι αυτό ίσως χρεοκοπήσαμε. Όταν μας χάριζε τα χρυσά μετάλλια ο αδάμαστος Πύρρος, ήταν Ελληνάρας και ήρωας. Όταν δεν μας αρέσουν οι αλήθειες που λέει, είναι Αλβανός και προδότης…)