Οι απορίες της ημέρας: Του …Καγκελάρχη “αποφασίζομεν” το κάγκελο…

Καλό και περίκαλο του Καγκελάρχη αντιδημάρχου το κάγκελο, με το οποίο εμπλουτίστηκε (από προχθές) η πλατεία κι έβαλε (επιτέλους) τάξη στην “αταξία” των καταστηματαρχών! Κάγκελο ποιοτικό και πανάκριβο από σφυρήλατο σίδηρο, σκέτο έργο τέχνης, που ανταγωνίζεται επάξια το γειτονικό άλλο έργο τέχνης του ιδίου, το γνωστό καλντερίμι μπροστά στν Άγιο Σπυρίδωνα!

Μόνο που η νέα αυτή επίδοση του Καγκελάρχη αντιδημάρχου (ή μήπως δημάρχου;) μας δημιούργησε μια βεβαιότητα και …κάποιες απορίες:

Η βεβαιότητα είναι πως πρόκειται ασφαλώς για μια ακόμη νέα “απ’  ευθείας ανάθεση” έργου, που δεν μας κόστισε μάλιστα καθόλου λίγο…

Η πρώτη απορία είναι πως αυτός που τα τοποθέτησε, προφανώς “ξέχασε” να καθαρίσει την άσπρη σκόνη απ΄τις τρύπες του τρυπανιού, η οποία τελικά ξέμεινε εκεί (σε όλες τις τοποθετήσεις) και μάλλον πρέπει να περιμένουμε κάποια γερή καταιγίδα για να την εξαφανίσει! Ας ελπίσουμε μόνο η καταιγίδα αυτή να έρθει νωρίτερα κι όχι το φθινόπωρο με τα πρωτοβρόχια!

Η δεύτερη απορία μας είναι πως κάποια κίτρινα σημάδια της πλατείας έμειναν χωρίς κάγκελο. Τι συνέβη; Πρόκειται για λάθος στο μέτρημα και στην παραγγελία, ή μήπως με τα περισσότερα κάγκελα  θα ξεπερνιόνταν το όριο της απ΄ευθείας ανάθεσης και γι αυτό τα παραβλέψανε;

Η τρίτη και σοβαρότερη απορία μας όμως, που είναι κι η σηματικότερη, είναι ένα ερώτημα που αφορά την νομιμότητα της οποίας είναι εραστής ο δήμαρχος (τουλάχιστον όπως έχει δηλώσει): Έχει βγει άδεια απ΄την Πολεοδομία για την συγκεκριμένη δουλειά ή πρόκειται για μια ακόμη καραμπινάτη παρανομία απ΄τους θεματοφύλακες της νομιμότητας;

Υ.Γ. 1 (των παροιμιών): Εκ των υστέρων διαπιστώσαμε για μια ακόμη φορά την διαχρονική ισχύ της παροιμίας “ουδέν κακόν αμιγές καλού“. Έτσι έγινε κι εδώ: Με την τοποθέτηση των κάγκελων, διορθώθηκαν (επιτέλους) και κάποιες παρανομίες στην οριοθέτηση των χώρων μεταξύ καταστημάτων, για τις οποίες ο δήμος αδιαφορούσε από χρόνια. Όμως κάλλιο αργά παρά ποτέ…

Υ.Γ. 2:  (Προς τους αναγνώστες μας): Καλά, καλά μην γελάτε. Το ξέρουμε κι εμείς πως είναι απίθανο να πάρουμε απάντηση, όμως για τυπικούς έστω λόγους, είμαστε υποχρεωμένοι να ρωτήσουμε…