Εσπευσμένος αναχωρητής στην έρημο (από προφήτης) ο Ησαΐας!

Σαν προφήτης νοιώθω πολύ απογοητευμένος και βαθιά συντετριμμένος μετά την συντριβή που υπέστην (στην προφητική) απ΄τον Πάνο, στο προχθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο! Και πως να μην είμαι όταν ξαφνικά πετιέται απ΄το πουθενά ένα μειράκιον και σου φοράει τα γυαλιά με τρόπο που κάνει τις δικές σου περισπούδαστες προφητείες να μοιάζουν φλυτζανούδικες μπροστά στην δική του, που ξεπερνούσε σε σαφήνεια και σε ακρίβεια ακόμη και μαγνητοσκοπημένο ποδοσφαιρικό αγώνα;

Ούτε έτσι κι αλλιώς, ούτε μάλλον, ούτε τίποτε. Τσεκουράτη και καραμπινάτη η πρόβλεψη για την φωτιά στην χωματερή που (έπρεπε να) περιμένουμε, κι έπιασε δέκα στα δέκα το άτομο: Δεν συμπηρώθηκε ούτε εικοσιτετράωρο και φλουουούπςςςς, νάτη η πυρκαγιά που προέβλεψε και μάλιστα μεγάλη-μεγάλη! Οπότε θάχει άδικο ο δήμαρχος μετά να μου προσάψει κανένα χαρακτηρισμό του δήθεν “προφήτη” και μάλιστα μέσα σε εισαγωγικά;

Για να προλάβω λοιπόν το κακό, απεκδύομαι την ιδιότητα του προφήτη, ενδύομαι αυτήν του ταπεινού και ταπεινομένου συνάμα αναχωρητή, παίρνω το μπούφο μου και …μην μας είδατε μην μας απαντήσατε! Νηστεία και άσκηση σώματος και ψυχής μας περιμένουν στην έρημο, με την ελπίδα να φορμαριστούμε και να επανέλθουμε κάποτε, για να πάρουμε  πίσω το σκήπτρο του προφήτη απ΄τον σφετεριστή Πάνο…

Μέχρι τότε -που δεν θα είναι καθόλου σύντομα- σας χαιρετούμε με αγάπη, προσφέροντας παράλληλα με την αναχώρησή μας ανακούφιση σε κάποιες ψυχές που είναι πιο απογοητευμένες και πιο πονεμένες από μας, αφού τελευταία βολοδέρνουν (μαζί μ΄ όσους ακόμη τις εμπιστεύονται) στ΄απόνερα της απόλυτης αποτυχίας…

Να είστε όλοι καλά και να μην μας ξεχάσετε (ούτε εμένα ούτε το μπούφο μου)…

Ο π. προφήτης και νυν αναχωρητής Ησαΐας (κι ο μπούφος του)…