Ομολογώ πως ενθουσιάστηκα με την απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου μας, να εγκρίνει την μελέτη του έργου “Βελτίωση πρόσβασης σε γεωργική γη της Δημοτικής Ενότητας Λευκάδας“, που αφορά την βελτίωση της αγροτικής οδοποιίας σε συγκεκριμένα σημεία τεσσάρων χωριών της συγκεκριμένης Δ.Ε. Και με δεδομένη την συμπάθειά μου προς την πρωτογενή παραγωγή, όπως είναι η γεωργική, έσπευσα -με την βοήθεια και των δορυφορικών φωτογραφιών του Δελτίου Τύπου- να δω από κοντά τις προνομιούχες αυτές περιοχές του συγκεκριμένου έργου, γιατί ομολογώ πως οι μόνες παραδοσιακές γεωργικές παραγωγικές περιοχές που εγώ ήξερα, ήταν “τα Περιβόλια” κι η “Απόλπαινα”, πριν βέβαια αυτές μπουν στα σχέδια πόλης και δεχθούν την γνωστή έκρηξη ανοικοδόμησης που καλά κρατεί μέχρι και σήμερα.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν την έκπληξή μου, όταν πηγαίνοντας επί τόπου στην συγκεκριμένες γεωργικές γαίες της Νικιάνας, της Κατούνας, των Τσουκαλάδων και του Καλαμιτσίου, η μοναδική “γεωργική”(;) παραγωγή που είδα ήταν …βίλλες (είτε για επαγγελματική είτε για ιδιωτική χρήση!).
Το μόνο που μου απομένει τώρα είναι να μάθω σε ποια ακριβώς κατηγορία γεωργικών προϊόντων εντάσσονται οι βίλλες. Στα κηπευτικά, στα όσπρια ή μήπως στα δημητριακά;
Ο Σχολιαστής