Να γιατί δεν υπάρχει οδός διαφυγής από το Νεοχώρι (Μέρος Α)

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ(*)

Α. Ο δρόμος από Νεοχώρι προς Άλατρο / Άγιο Ηλία

Συνεπής με την δέσμευσή μου στην συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Λευκάδας της 29ης Ιουλίου, (όπου δεν ψήφισα την έγκριση της μελέτης του έργου “ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ”) και είπα ότι “θα καταθέσω πλήρη φάκελλο για τις εργασίες που απαιτούνται στους ορεινούς δρόμους της περιοχής Νεοχωρίου”, παρουσιάζω εδώ όσο πιο τεκμηριωμένα μπόρεσα, πως κανένας απ’  αυτούς τους δρόμους δεν αποτελεί οδό διαφυγής για τα συνήθη οχήματα των κατοίκων, στην περίπτωση που θα δοθεί εντολή εκκένωσης του χωριού, αν πάρει φωτιά η μοναδική του οδική πρόσβαση.

Θυμίζω ότι ήμουν το μοναδικό μέλος της Οικονομικής Επιτροπής που καταψήφισα την συγκεκριμένη μελέτη, και το έκανα αφού πριν εξήγησα αναλυτικά τους λόγους. Όλα τα υπόλοιπα (πέντε) μέλη της Επιτροπής όμως την ψήφισαν, “πειθόμενοι” τόσο από την γραπτή άποψη όσο και από την (τηλεφωνική) παρέμβαση του προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Χαράλαμπου Ανυφαντή, ο οποίος επέμενε ότι οι δρόμοι διαφυγής είναι προσβάσιμοι και ανοιχτοί.

Εντύπωση όμως έκανε και η ανακριβής τοποθέτηση του αντιδημάρχου (που είναι κάτοικος αλλά και εκλέγεται στην περιοχή Ελλομένου και ως εκ τούτου υποτίθεται πως γνωρίζει τα προβλήματα της περιοχής μας) Αναστασίου Γαζή, ο οποίος μίλησε για δήθεν περιοδικά προβλήματα (από τους δυο χειμάρρους “Κακό Λαγκάδι” και “Τροποί”), κάτι που έχει εκλείψει πριν από πολλά χρόνια, ενώ δεν δέχτηκε πως υπάρχουν τα σημερινά προβλήματα στο οδικό δίκτυο, τα οποία έχουν αποκόψει εντελώς την πρόσβαση προς Άλατρο – Άγιο Ηλία, ακόμα και με το πιο ικανό εκτός δρόμου τετρακίνητο όχημα!

Μετά από την παρούσα ανάρτηση, περιμένω με πολύ ενδιαφέρον την αντίδραση των ανωτέρω -ιδιαίτερα των τοπικών πολιτικών παραγόντων που προαναφέρθηκαν ονομαστικά- και μάλιστα περιμένω να ζητήσουν συγνώμη, όχι από μένα, αλλά από τους κατοίκους του Νιοχωριού, οι οποίοι λόγω της δικής τους απόφασης, παραμένουν σε ομηρία και βιώνουν εναγωνίως το εφιαλτικό ενδεχόμενο…

Το δε δίδαγμα απ΄ αυτήν την ιστορία για εμάς τους αιρετούς, είναι πως πρέπει να είμαστε πιο υπεύθυνοι όταν αποφασίζουμε για ζητήματα που αφορούν την ζωή και την ασφάλεια των πολιτών…

***

Ας δούμε τον δρόμο τμηματικά: 1 ΑΗ ΔΗΜΗΤΡΗΣ-ΣΤΡΟΦΗ ΕΓΚΛΟΥΒΗΣ

Τα 400 πρώτα μέτρα: Από Αγ. Δημήτρη [Α] μέχρι την διασταύρωση προς Εγκλουβή [Α-1] με τις ροζ βούλες.  Χρειάζεται στρώσιμο αλλά και μερικές μικρές διαπλατύνσεις διασταύρωσης οχημάτων, καθότι είναι κοινός τόσο προς το Άλατρο, όσο και προς την Εγκλουβή.

(Βλπτ. φωτογραφίες Φ1 και Φ2).

Φ-1

Το βαθύ νεροφάγωμα που βλέπετε, πάνω ακριβώς στην διασταύρωση, επιτρέπει την διέλευση μόνο ψηλού οχήματος (τζιπ ή αγροτικού). Τα κανονικά Ι.Χ. αυτοκίνητα δεν περνούν. Το σωληνωτό γεφυράκι είναι απαραίτητο.

Φ-2

***

2. ΣΤΡΟΦΗ ΕΓΚΛΟΥΒΗΣ-ΚΑΚΟ ΛΑΓΚΑΔΙ

Τα πρώτα 100-120 μέτρα από Α1 προς “Παλιοχώρι” θέλουν απλό στρώσιμο με κοκκινόχωμα. Ο υπόλοιπος δρόμος μέχρι την γέφυρα του χείμαρρου “Κακό Λαγκάδι” είναι βατός.

Φ-3

Με επαρκές πλάτος και σε καλή κατάσταση η τσιμεντένια γέφυρα του Κακού Λαγκαδιού περνιέται χωρίς πρόβλημα…

***

3. Β ΚΑΚΟ ΛΑΓΚΑΔΙ – Δ ΚΕΡΑΙΕΣ: Μήκος 1 Χλμ

Οι χείμαρροι “Κακό Λαγκάδι” και “Τροποί” έχουν τσιμεντένια γεφύρια και ως εκ τούτου περνιούνται χωρίς πρόβλημα. Ο δρόμος που εξετάζουμε γενικά είναι βατός, ενώ στο μεγαλύτερο μήκος του έχει επαρκές πλάτος. Καλό πάντως θα ήταν να δημιουργηθούν κάποιες διαπλατύνσεις για την διασταύρωση οχημάτων…

Φ-4

Μέχρι τις κεραίες, ο δρόμος είναι βατός και με επαρκές πλάτος…

***

4. Δ ΚΕΡΑΙΕΣ – Ε ΣΤΟΠ (Κατολίσθηση) Μήκος: 1,8 Χλμ.

Τα πρώτα 700 μέτρα (από τις κεραίες προς το Άλατρο), ο δρόμος είναι βατός και με ανεκτό πλάτος. Μετά αρχίζουν τα προβλήματα του οδοστρώματος από το τσιγκρί , το γαρμπίλι, τις πέτρες και τα νεροφαγώματα, προβλήματα που κορυφώνονται στο σημείο Ε (ΣΤΟΠ) του χάρτη, όπου η κατολίσθηση μεγάλου όγκου χωμάτων και βράχων κάνει αδύνατη την διέλευση παντός είδους οχήματος, διακόπτοντας ριζικά την κυκλοφορία.

Να διευκρινίσουμε εδώ πως το τμήμα των 1,1 Χλμ. μέχρι το σημείο Ε (της κατολίσθησης) είναι βατό μόνο με τετρακίνητο όχημα που διαθέτει αργές σχέσεις και έμπειρο οδηγό…

Φ-5

Μετά τις κεραίες, αρχικά το οδόστρωμα είναι ανεκτό και με επαρκές πλάτος.

Φ-6

Μετά τα 700 μέτρα όμως τα πράγματα αρχίζουν να δυσκολεύουν σοβαρά…

Φ-7

…όλο και περισσότερο…

Φ-8

…ώσπου ο δρόμος γίνεται κάπως έτσι!

Φ-9

Και σε τέτοιο οδόστρωμα βέβαια δεν μπορεί να κινηθεί συμβατικό ΙΧ αυτοκίνητο, ακόμα κι αν το κυνηγούν φλόγες!

Φ-10

Και κάπως έτσι φθάνουμε στην κατολίσθηση που είναι στα 3,5 Χλμ. από το Νιοχώρι και διακόπτει οριστικά την απόδρασή μας, σε 1,5 Χλμ απόσταση από τον προορισμό μας που είναι ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος από το Άλατρο  προς τον Άγιο Ηλία.

Φ-11

Φ-12

Αφού περάσαμε (με τα πόδια) την κατολίσθηση, είδαμε (για λίγο) την δραματική συνέχεια …

Φ-13

Φ-14

Φ-16

***

Για την συνέχεια της καταγραφής χρειάστηκε άλλου είδους μέθοδος: Γιατί αρχή μας είναι πως όταν δεν πάει το βουνό στον Μωάμεθ πάει ο Μωάμεθ στο βουνό! Αφού λοιπόν δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε προς το Άλατρο, πήγαμε (άλλη μέρα, στις 8-6-21) και ελέγξαμε τον δρόμο από το Άλατρο προς την κατολίσθηση!

Δείτε λοιπόν τα αποτελέσματα και την συνέχεια:

5. ΤΜΗΜΑ: Από Ε ΣΤΟΠ μέχρι Ζ, (κοίτη ξεροχείμαρρου),  Μήκους 1,2 Χλμ

Ιδιαίτερα προβληματικό κι αυτό το κομμάτι, αφού το οδόστρωμα έχει γαρμπίλι, τσιγκρί, πέτρες, νεροφαγώματα και έντονη ανηφορική κλίση που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την διέλευση! Με άλλα λόγια το τμήμα είναι πολύ δύσκολα βατό και μόνο με ψηλό τετρακίνητο όχημα που διαθέτει και αργό διαφορικό…

Δείτε γιατί:

 “Ψόφιο γαρμπίλι” στους αριστερούς τροχούς, σκληρό τσιγκρί στους δεξιούς, σε συνδυασμό με την έντονη ανηφορική κλίση, καθιστούν την διέλευση IXπολύ αμφίβολο άθλο!

Και στην συνέχεια το πράγμα χειροτερεύει γιατί το γαρμπίλι χοντραίνει κι αυξάνεται, ενώ το τσιγκρί, όπως φαίνεται στην κάτω φωτογραφία, επεκτείνεται κι αυτό…

Όταν στο σύνολο προστίθενται και ρυάκια της βροχής στο οδόστρωμα, αντιλαμβάνεσθε πως η κατάσταση δυσκολεύει ακόμη περισσότερο…

Και οι δυσκολίες καλά κρατούν στο μεγαλύτερο μέρος αυτής της διαδρομής…

Ώσπου εκεί ψηλά, κοντά στο Χιλιόμετρο απ΄ την κατολίσθηση (στο Σημείο Ε- ΣΤΟΠ), η κατάσταση βελτιώνεται…

Όμως η βελτίωση ήταν παροδική (καμιά εκατοστή μέτρα), κι επανερχόμαστε στα ίδια…

Γιατί αρχίζουν τα βαθιά “ρυάκια”…

Και τα εγκάρσια κοψίματα…

Δείτε το κι από την αντίθετη μεριά…

Πιο πάνω νέο τοπίο οδοστρώματος, αλλά εξίσου προβληματικό…

Τα διαμήκη ρυάκια βαθαίνουν και γίνονται χαντάκια…

Κι εδώ αποκαλύπτεται πως δημιουργούνται: Όταν τα νερά της βροχής από το πάνω ξαύλακο του δρόμου δεν μπορούν να περάσουν απέναντι και να κυλήσουν ανεμπόδιστα  στον κατήφορο, τότε απλά δημιουργούν από ρυάκια μέχρι χαντάκια…

     Κι εδώ επιτέλους φθάσαμε στο σημείο “Ζ” κι απέμειναν μόνο 300μέτρα μέχρι την άσφαλτο!

***

Το τμήμα Ζ-Η είναι τα τελευταία 300 μέτρα μέχρι την άσφαλτο, στενού χωματόδρομου χωρίς άλλα σοβαρά προβλήματα. Για όποιον καταφέρει να φτάσει μέχρι εδώ βέβαια…

Συμπέρασμα: Ο δρόμος Νεοχώρι – ‘Αλατρο / Αγ. Ηλίας δεν είναι βατός για κανένα όχημα.

(*) O Nίκος Γαζής είναι Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Λευκάδας

***

Επόμενη ανάρτηση: Ο δρόμος από Νιοχώρι προς Εγκλουβή