Γιατί “μουλάρωσα” στο Δημοτικό Συμβούλιο

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ(*)

Κάποιοι από όσους έτυχε να ακούνε τη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λευκάδας, που εξ αιτίας  και των μέτρων εικάζω πως ήταν περισσότεροι απ΄ ότι στην προ κορωνοϊού εποχή, πιθανόν να απόρησαν που -μόνος εγώ- αρνήθηκα να  συναινέσω στην πρόταση του Προέδρου  να παραληφθεί η διαδικασία των ερωτήσεων, η οποία ως γνωστόν όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό λειτουργίας,  προηγείται των θεμάτων της ημερησίας διάταξης.

Αφού δηλώσω ξεκάθαρα και προς κάθε κατεύθυνση  πως σαν δημοτικός σύμβουλος έχω απεριόριστο σεβασμό, τόσο στις θεσμικές διαδικασίες όσο και στους συνδημότες μου,  θεωρώ πως οφείλω να διευκρινίσω την συγκεκριμένη θέση μου, ώστε να μην μείνουν σε κανένα οι σκιές σε βάρος μου, που έντεχνα προσπάθησαν να διασπείρουν αυτοί που αρέσκονται να μεθοδεύουν τέτοιες βολικές για τους ίδιους  ανωμαλίες.

Κατά την ταπεινή μου άποψη λοιπόν, η διαδικασία των ερωτήσεων είναι η πεμπτουσία της λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου, γιατί  είναι η διαδικασία κατά την οποία οι δημοτικού σύμβουλοι έχουν την δυνατότητα να φέρουν και στο προσκήνιο τα ερωτήματα, τα προβλήματα και τα παράπονα των δημοτών και μάλιστα να απαιτήσουν άμεσες απαντήσεις  από την δημοτική Αρχή!  Συνεπώς μιλάμε για ερωτήματα, προβλήματα και παράπονα  στα οποία κατά κανόνα, είτε κωφεύει η (κάθε) εξουσία, είτε ενίοτε με τον τρόπο της θα στείλει το μήνυμα πως θα τείνει «ευήκοον ους» μόνο αν ο ταλαίπωρος δημότης προσπέσει ικέτης και πείσει σαν εκλογικός «πελάτης» της, σε ρουσφετολογικό αλισβερίσι!

Το αγκάθι

Αυτός  θεωρώ πως είναι ο κυριότερος λόγος που οι προ της ημερήσιας διάταξης ερωτήσεις αποτελούν μια απεχθή διαδικασία για την (κάθε) δημοτική Αρχή και που ο (εκάστοτε) πρόεδρος του Σώματος, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος» πολύ συχνά προσπαθεί  να την καταστρατηγήσει, να την περιορίσει ή ακόμα βολικότερα  να την αποφύγει…

Η μέθοδος που ακολουθείται επί δεκαετίες τώρα είναι ίδια κι απαράλλαχτη: Ο Πρόεδρος που είναι αρμόδιος να συγκαλεί τις συνεδριάσεις και να καθορίζει τα θέματα της Ημερήσιας Διάταξης  του Δημοτικού Συμβουλίου, (με την συνεργασία του Δημάρχου και της δημοτικής Αρχής γενικότερα) και μάλλον εσκεμμένα, καθυστερεί να το κάνει. Έτσι τεχνηέντως συνεχίζουν να σωρεύονται πολλά θέματα προς συζήτηση, ακόμα και μετά τις αλλαγές στον νόμο που έκανε η σημερινή κυβέρνηση, η οποία με αφορμή την τάχα επαπειλούμενη ακυβερνησία εξ αιτίας της απλής αναλογικής, αφαίρεσε  αρμοδιότητες από το Δημοτικό Συμβούλιο, μεταφέροντάς τες στις Επιτροπές (Οικονομική και Ποιότητας Ζωής).  Βέβαια στο νέο της νομοσχέδιο, με το οποίο καταργεί (και καλά κάνει) την απλή αναλογική, «ξεχνάει» να ξαναδώσει πίσω στο Δ Σ τις αρμοδιότητες που του αφαίρεσε! Αλλά αυτό είναι ένα άλλο  ζήτημα…

Εμείς επανερχόμενοι στο θέμα μας, θα πούμε πως σε κάθε περίοδο και με κάθε νομοθεσία, οι δημοτικές εξουσίες έχουν σταθερά «αλλεργία» με την διαδικασία των ερωτήσεων και διαχρονικά μηχανεύονται τρόπους και μεθοδεύσεις να τις περιορίσουν ή και  να τις εξαφανίσουν…

Το κόλπο

Ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να τις περιορίσουν μόνιμα είναι η «αναβάθμιση» του Κανονισμού, (σαν κι αυτή λ.χ. που συζητήθηκε χθες), ενώ  για να τις εξαφανίσουν εντελώς από κάποια συνεδρίαση, γίνεται αυτό που με την συνδρομή του Προέδρου  επίσης έγινε χθες:

«Επειδή είναι πολλά τα προς συζήτηση θέματα», είπε ο Πρόεδρος, «ζητώ να συναινέσει το Σώμα να μην γίνουν ερωτήσεις προ Ημερησίας Διάταξης!»

Δεν ήταν χθες η πρώτη φορά που ακούστηκε στην αίθουσα αυτή ακριβώς η πρόταση. Είναι ένα χιλιοπαιγμένο μότο που το έχω ακούσει, ίδιο κι απαράλλαχτο, αναρίθμητες φορές στα τελευταία είκοσι χρόνια που  παρακολουθώ Δημοτικά Συμβούλια στη Λευκάδα. Ενώ το έχω βιώσει κι ο ίδιος πάνω από τρεις φορές στον μόλις ενάμισι χρόνο που είμαι δημοτικός σύμβουλος…

Κι επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, μέσα στα «πολλά θέματα» οι αρμόδιοι χώνουν και τα πιο ζόρικα, ώστε ή να «πνιγούν» εκεί στριμωγμένα ή να φτάσουν να συζητηθούν πολύ μετά τα μεσάνυχτα, όταν η φυσική αντοχή όλων των εμπλεκομένων εξασθενεί, όπως άλλωστε κι η όρεξή τους για συζήτηση ή για ακρόαση!

Μετά από όλα τούτα, η δική μας απάντηση προς τους προτείνοντες τέτοια πράγματα άρχοντες είναι μονόδρομος κι αυτονόητη: «Και γιατί άρχοντές μας βάλατε τόσο πολλά και τόσο δύσκολα θέματα μαζί;» Τους ρωτάμε. Σ΄ αυτό δεν απαντούν. Αλλά ταμπουρωμένοι σ’ έναν Κανονισμό που όσο εξελίσσεται τόσο φιμώνει την αντιπολίτευση (και τους δημότες), σου λένε: «Δεν έχεις το λόγο» άρα «δεν δικαιούσαι δια να ομιλείς» που έλεγε και κάποιος αείμνηστος γκουρού της αυθαιρεσίας και της διαφθοράς κάποτε…

Ο “θρίαμβος” της Δημοκρατίας

Το χειρότερο όμως είναι πως όταν βρεθεί ο «ρόζος» -όπως η αφεντιά μου- που θα επιμείνει να αρνείται την πρόταση  και θα συνεχίσει να τους δυσκολεύει, τότε τον παρακάμπτουν με αυτό που έγινε στην χθεσινή συνεδρίαση:

Ανακάλυψαν και επικαλούνται την ανήκουστη ομολογουμένως «αρχή», πως το Σώμα μπορεί να αποφασίζει επί παντός επιστητού, ακόμα και κόντρα στον …Κανονισμό του(!) με την  …δημοκρατικότατη αρχή της πλειοψηφίας. Που για όσους δεν το κατάλαβαν, σημαίνει πως αν διαθέτεις μια ασθενική, ακόμη  και οριακή πλειοψηφία, (π.χ. μόλις 17 συμβούλους έναντι 16), τότε φορτώνεις τον Κανονισμό Λειτουργίας στον κόκορα και κάνεις ότι σου αρέσει!

Έτσι μάλιστα, αυτό κι αν είναι Δημοκρατία!!

Μόνο που είναι πολύ επικίνδυνη δημοκρατία. Γι αυτό κι εγώ για όσο είμαι δημοτικός σύμβουλος και όσο με αφορά, ουδέποτε πρόκειται να συναινέσω  ή να υποχωρήσω σ΄ αυτού του είδους την μεθόδευση. Οι ερωτήσεις πρέπει να γίνονται σε κάθε συνεδρίαση. Τελεία και παύλα.- Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις…

***

(* Ο Νίκος Γαζής είναι δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Λευκάδας με την παράταξη «Δίαυλος»)