Tag Archives: ΩΔΗ

Ωδή στον συγχωριανό μου ποιητή (στον αγαπημένο του ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο) * Πως κείτεσαι ανάσκελα, που τρέχει ο λογισμός σου; Γιατί τον ουρανό κοιτάς κι όχι τους Λευκαδίτες π΄ αδιάντροποι σε γκρέμισαν απ΄ το χτιστό θρονί σου απ΄ όπου τους αγνάντευες σχεδόν έναν αιώνα; * Ολόγυρά σου εσκαφές και φράχτες καρφωμένοι να κρύβουν την κακομοιριά, την ύβρη τους σε σένα τον …

Αύγουστε καλέ μου μήνα, να ‘ σουν δυο φορές το χρόνο!