Tag Archives: ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΥΡΑΚΑ

Λησμονημένα κι αξέχαστα: Οι ιστορίες του Γιούρα

Λησμονημένα κι αξέχαστα: Οι ιστορίες του Γιούρα

του Ανδρέα Σταύρακα Στα τέλη της δεκαετίας του σαράντα, εγώ ο Σπύρος και ο Αντώνης, δουλεύαμε στο υδροηλεκτρικό  έργο του Λούρου. Mέναμε σε ένα δωμάτιο έξι άτομα, οι δυο ήταν πρόσφυγες. Ήταν αρχές χειμώνα και όταν σχολάγαμε από τη δουλειά κι άρχιζε να νυχτώνει, μαζευόμαστε στο δωμάτιο και αφού δεν υπήρχε τότε ούτε ραδιόφωνο ούτε τηλεόραση λέγαμε διάφορες ιστορίες και …

Λησμονημένα κι αξέχαστα: “Ο Ζώγιας και τα σκυλόσκατα”

Λησμονημένα κι αξέχαστα: «Ο Ζώγιας και τα σκυλόσκατα»

του ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΥΡΑΚΑ Η θειά Μαριώ ήταν μοναχοκόρη, κληρονόμησε από τον πατέρα της και από τη μάνα της ένα μεγάλο σπίτι με μεγάλη αυλή, κάμποσα χτήματα και ένα ποτιστικό κήπο. Την εποχή εκείνη ο κήπος είχε μεγάλη αξία. Έδινε ένα καλό εισόδημα, γιατί εκτός από τα κηπευτικά, καλοκαιρινά και χειμωνιάτικα,  μπορούσε να συντηρήσει δυο και περισσότερα θηλαστικά,  κατσίκες η προβατίνες …

Τα χαπάκια για το μαύρισμα των μαλλιών

Τα χαπάκια για το μαύρισμα των μαλλιών

του Ανδρέα Σταύρακα Την εποχή εκείνη που ήμαστε παιδιά… αν και όπως έλεγε ο Μοστακλής ο Αραβανής ο Κάουρας όταν είπε κάποιος στην πλατεία « τότε που ήμαστε παιδιά»,  του λέει ο Μοστακλής με παράπονο, «πότε ήμαστε παιδιά εμείς βρε;» γιατί ο φουκαράς από μικρό παιδί στον αγώνα για επιβίωση, δεν είχε νοιώσει ποτέ παιδική ηλικία, γι’ αυτό και όταν …

Τα Λαϊκά Δικαστήρια στην ταραγμένη εκείνη εποχή

Τα Λαϊκά Δικαστήρια στην ταραγμένη εκείνη εποχή

του ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΥΡΑΚΑ Όταν τα στρατεύματα κατοχής μπήκαν στην Πατρίδα μας,  τον Απρίλη του χίλια εννιακόσα σαράντα ένα  στερώντας μας την ελευθερία, τα επακόλουθα  δυσκόλεψαν πολύ τη ζωή μας. Ο φθοροποιός υποσιτισμός, οι αρρώστιες η έλλειψη φαρμάκων,  οι συγκάτοικοι του ανθρώπου, κουνούπια, ψύλλοι, κοριοί, μύγες και ψείρες στα μαλλιά μας τόσες, που ήταν σαν σκόρπιες σταφίδες. Η γύμνια και η …

Το ποίημα της ημέρας: “Λίγη εξουσία”

Το ποίημα της ημέρας: «Λίγη εξουσία»

του ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΥΡΑΚΑ   ΛΙΓΗ    ΕΞΟΥΣΙΑ   Βρε Θανάση τελευταία , σε βλέπω λίγο σκεπτικό έχεις γίνει σα γριούλα ,συμβαίνει τίποτα  κακό ;   Μήπως είσαι ερωτευμένος με καμιά αλλοδαπή ; ­-Πάψε πια να με δουλεύεις ,δεν το επιτρέπω Περικλή!   -Στα εξήντα μου τα χρόνια πού έχω γκρίζα τα μαλλιά δεν το θέλω στην Παγώνα να της κάνω μπαμπεσιά …

Λησμονημένα κι αξέχαστα: Ο Σωτήρης κι η Σουσού

Λησμονημένα κι αξέχαστα: Ο Σωτήρης κι η Σουσού

του Ανδρέα Ι. Σταύρακα Το  «ΚΤΕΛ » της Λευκάδας στην Αθήνα  ήταν την εποχή εκείνη στην οδός Ζήνωνος, εκεί συνήθως συχνάζαμε  όλοι οι Λευκαδίτες. Εκεί κοντά σε κάποια πάροδο ήταν η ταβέρνα ενός Λευκαδίτη του Βερύκιου.  Ήταν στο ημιυπόγειο μιας πολυκατοικίας και πηγαίναμε ή να φάμε ή να περιμένουμε κάποιον γνωστό μας . Το απόγευμα εκείνο, μου είπε ο χωριανός …

Ο Πύργιας κι η φάρσα

Ο Πύργιας κι η φάρσα

του ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΥΡΑΚΑ (Απ΄τα “Λησμονημένα κι αξέχαστα) Η τσιγκουνιά είναι ασθένεια, δεν είναι μεταδοτική είναι κληρονομική, ο τσιγκούνης είναι όπως ο φιλάργυρος, δεν αγαπάει τον πλούτο για τα οφέλη που δίνει, αλλά για τον πλούτο . Ο Πύργιας, έτσι τον αποκαλούσαν όσοι τον ήξεραν και τον έλεγαν έτσι γιατί η πύργια είναι το χωνί που γιομίζομε τα μπουκάλια, ενώ η …

ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ ΚΙ ΑΞΕΧΑΣΤΑ: “Ο Νικολός στο πηγάδι”

ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ ΚΙ ΑΞΕΧΑΣΤΑ: «Ο Νικολός στο πηγάδι»

του Ανδρέα Σταύρακα Ένα μέρος από αυτή την ιστορία την έζησα ο ίδιος κι ένα μέρος την άκουσα από παλιούς χωριανούς μου, που τα ξεστόμιζαν με μαστοριά κάτω από τα πλατύφυλλα πλατάνια του ωραίου χωριού μου. Οι Λευκαδίτες ήταν και είναι οι πιο καλοί καλλιεργητές της γης, και ιδίως των αμπελιών. Όπου πήγαιναν για δουλειά τους προτιμούσαν, ιδίως στην Πελοπόννησο …