Παραπολιτικά των …επινικίων

Άγνοια!
Μα είναι δυνατόν να το παίζεις συντονίστρια περιωπής και να μην γνωρίζεις πως ο Ιατρικός Σύλλογος είναι ΝΠΔΔ κι όχι συνδικαλιστικό όργανο με συνδικαλιστές και τα τοιαύτα κι ότι στις εκλογές του δεν υπάρχουν επικεφαλείς στα ψηφοδέλτια; Ομολογώ πως εμένα τουλάχιστον, αυτή η καραμπινάτη άγνοια με απογοήτευσε…
Μαύρα μεσάνυχτα!
Κι ύστερα απορούσα γιατί κάποιοι «νομικοί» έδιναν πέντε έδρες στους «ενωτικούς» του Ιατρικού Συλλόγου και την έδρα του Σύριζα με την …Β’ κατανομή! Άμα οι σπεσιαλίστες «ειδήμονες» και διακεκριμένοι συντονιστές έχουν τέτοια μαύρα μεσάνυχτα για τα βασικότερα πράγματα του …αντικειμένου τους, τότε τι απαιτήσεις να ΄χει κανείς απ΄ τους απλούς «νομικούς»;
Μετριόφρονες!
Πάντως πολύ μου άρεσε η γεμάτη μετριοφροσύνη και συναδελφικότητα «ανακοίνωση των νικητών» που δημοσιεύτηκε που αλλού(;) στην γνωστή εφημερίδα: «Ήταν πρωτόγνωρη διαδικασία για την Λευκάδα, για το επάγγελμα-λειτούργημα μας αυτές οι εκλογές…» λένε κάπου οι τροπαιούχοι!
Συμφωνώ και επαυξάνω!
Ομολογώ πως συμφωνώ απολύτως μαζί τους: Γιατί βασιζόμενος στα παράπονα που έγκαιρα εξέφρασαν σχεδόν όλοι οι αντίπαλοί τους υποψήφιοι, αμφιβάλλω αν υπήρξε ποτέ άλλη αντίστοιχη εκλογή σε οποιονδήποτε τομέα και επίπεδο, που να μην έμεινε απαραβίαστο ούτε ένα (αριθμός 1) άρθρο του σχετικού νόμου που διέπει την εκλογική διαδικασία…
Οι …υπεράνω!
Και παρακάτω οι νικητές λένε: «…οι γιατροί είναι πάνω από προσωπικά συμφέροντα, πάνω από προσωπικές φιλοδοξίες με σκοπό τα μικροκομματικά οφέλη! Και κυρίως πάνω από συκοφαντικές, ολισθηρές και αλαζονικές συμπεριφορές!» Κι εμείς που νομίζαμε πως είναι ο φερόμενος σαν αρχηγός των «νικητών» που έχει (και μάλιστα δηλωμένες) πολύ συγκεκριμένες προσωπικές φιλοδοξίες και συνεπώς που σκοπεύει σε μικροκομματικά οφέλη…
Το δίκιο των νικητών…
Όσο για τις «συκοφαντικές, ολισθηρές και αλαζονικές συμπεριφορές», ομολογώ πως έχουν απόλυτο δίκιο οι «νικητές». Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερη συκοφαντία, φαντάζομαι, απ’ το να απαιτείς να τηρηθούν οι νόμιμες διαδικασίες, ιδιαίτερα απ’ τη στιγμή που τις βλέπεις να τσαλαπατούνται αλύπητα μπροστά σου στο σύνολό τους…
Παράλογες απαιτήσεις…
Και βέβαια το …άκρον άωτον της αλαζονείας είναι η απαίτησή σου να γίνονται οι διαδικασίες όπως και όποτε προβλέπει ο νόμος, να υπάρχει η προβλεπόμενη διαφάνεια και ενημέρωση και να κλείνουν όλα τα ψηφοδέλτια ταυτόχρονα. Που ξανακούστηκε να μην δέχεσαι πως πρέπει να κλείνουν τα ψηφοδέλτια (τα δικά σου και των άλλων) μια εβδομάδα πριν, και να διαμαρτύρεσαι επειδή το ψηφοδέλτιο κάποιων παραμένει ανοιχτό και εμπλουτίζεται διαρκώς μέχρι και την παραμονή των εκλογών;
Η υπομονή είναι αρετή!
Εγώ πάντως θα συνιστούσα στους «νικητές» να είναι πιο συγκρατημένοι και κυρίως να μην εκτίθενται με μεγαλοστομίες. Και επειδή κάτι έπιασε το αυτί μου για ισχυρότατες και πολύ τεκμηριωμένες ενστάσεις, χωρίς να ξέρω λεπτομέρειες, θα τους έλεγα να έχουν κυρίως την υπομονή να κριθούν πρώτα οι ενστάσεις αυτές και να πανηγυρίσουν όταν επικυρωθεί προσηκόντως το εκλογικό αποτέλεσμα… Γιατί φαντάζονται τη θέση τους αν συμβεί το …αδιανόητο;
Μικρό καλάθι…
Πάντως πολύ δύσκολα σε τέτοιες περιπτώσεις θα διακινδυνεύσει ο (κάθε) αρμόδιος «επικυρωτής» να βρεθεί ο ίδιος κατηγορούμενος για χάρη του οποιουδήποτε, επειδή δεν έπραξε τα αυτονόητα και τα νόμιμα. Οπότε και η υπομονή είναι απαραίτητη και το καλάθι των προσδοκιών καλό θα ήταν να μικρύνει κάπως…
Ο …μαιευτήρας του λόγου!
Σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα μάλιστα, ο γνωστός και πολύπειρος φίλος μου ανίχνευσε και σαν πιθανό ένα υποθετικό πλην πολύ καταχθόνιο σχέδιο. Και φανατικός οπαδός της Σωκράτειας διαλεκτικής καθώς είναι, μου έβγαλε την ψυχή -όπως το συνηθίζει άλλωστε- πριν μου το εκμαιεύσει με τις ερωταποκρίσεις του:
Και ο επώδυνος …τοκετός!
«Ποιος είναι ο αρμόδιος για την επικύρωση του αποτελέσματος;» με ρώτησε. «Πριν ήταν ο νομάρχης και τώρα ο αντιπεριφερειάρχης» του απάντησα. «Κι αν εξ αιτίας λαθεμένου ή δόλιου χειρισμού αυτός καταδικαστεί για παράβαση καθήκοντος, ποια συνακόλουθη συνέπεια θα έχει σαν αιρετός που είναι;» συνέχισε. «Εκπίπτει της αιρετής θέσης του», απάντησα. «Κι αν εκπέσει ποιος τον διαδέχεται;» συνέχισε αυτός και μου φάνηκε πως είδα στα μάτια του την γνωστή εκείνη λάμψη που συνοδεύει τους θριάμβους του. «Ο πρώτος σε σταυρούς σύμβουλος του ψηφοδελτίου του» του απάντησα απορημένος. «Και ποιος είναι αυτός στην συγκεκριμένη περίπτωση;» με ρώτησε τονίζοντας αργά μια-μια τις λέξεις του.
Σατανικοί προορισμοί!
Τότε ήταν που κατάλαβα σε τι καταχθόνιες ατραπούς τον είχε οδηγήσει το σατανικό του μυαλό. Κι απέμεινα μα τον κοιτάζω με το στόμα ανοιχτό, αν και σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ πως υπάρχει πιθανότητα να στήνεται τέτοια μηχανή στην συγκεκριμένη περίπτωση…
Όταν μπερδεύονται τα αρσενικά με τα θηλυκά…
Πάντως -και μια που το ‘φερε η κουβέντα- πόσες ψήφους φέρνει ή πόσες παίρνει ένας υποψήφιος σε ένα κόμμα με εξόφθαλμη την ανοδική πορεία, είναι ένα δισεπίλυτο ζήτημα… (Και με την ευκαιρία να γνωστοποιήσουμε αρμοδίως πως οι ψήφοι είναι γένους θηλυκού κι όχι αρσενικού, συνεπώς το σωστό είναι πόσες κι όχι πόσους ψήφους, αν βέβαια αυτά λένε κάτι σε κάποιους…)
Αποκαλύπτομαι στο μεγάλο ταλέντο!
Δεν θα μπορούσα να κλείσω όμως χωρίς πρώτα να υποκλιθώ βγάζοντας το καπέλο στο μοναδικό επικοινωνιακό ταλέντο του Ιονίου: Το να γράφει κανείς υπερβολές και λίγο τραβηγμένα τα γεγονότα, προκειμένου να «σπρώξει» τον εκλεκτό του, ας πούμε πως σε κάποιο βαθμό συνηθίζεται απ΄ τους «επικοινωνιολόγους» των μέσων. Αλλά να εφευρίσκει εκ του μηδενός δήθεν «διαλόγους» που μαγειρεύονται στην …Κέρκυρα και να τους σερβίρει αχνιστούς ακόμη και λαχταριστούς στη Λευκάδα, προκειμένου να βγάλει το αμίλητο πουλέν της πνευματώδη …ρήτορα, έ, αυτό ξεπερνάει κάθε προηγούμενο!

Ο δήθεν παραπολιτικός σχολιαστής

(Υ.Γ. Γι αυτό όπως βλέπετε, κοκκίνισα απ’ τα γέλια…)