Παραπολιτικά της …επαιτείας

Ο επιστολέρος ξαναχτυπά!
Και νέο γράμμα μαθαίνω πως έστειλε ο …επιστολέρος δήμαρχός μας στην ΔΕΗ της Άρτας, σαν απάντηση στην απάντησή τους, σχετικά με την γνωστή υπόθεση αντικατάστασης της κολώνας στην οδό Λευκάτα, στην πόλη μας, χωρίς πρώτα να ενημερωθεί ο ίδιος! Ελπίζω όμως οι άνθρωποι της εταιρείας στην Άρτα να αντιληφθούν την …κατάσταση και να μην συνεχίσουν αυτό το γαϊτανάκι…
Μέντιουμ ή …ιατροδικαστής;
Λέτε να διαθέτει και ικανότητες μέντιουμ ο δήμαρχος; Γιατί κλονίστηκα απ΄ τη βεβαιότητα που καταθέτει στην επιστολή του, πως η κολώνα δεν ήταν σάπια! Εκτός κι αν στα πλαίσια της μεθοδικότητας που τον διακρίνει, διενήργησε εκ των υστέρων αυτοψία και νεκροτομή στο στύλο και το διαπίστωσε…
Η είδηση!
Πάντως προκύπτει και είδηση απ΄ τη (δεύτερη) δημαρχιακή επιστολή: Με πολλή σαφήνεια ο δήμαρχος διαβεβαιώνει, ότι η δημοσιογράφος δεν ειδοποιήθηκε (να πάει, να προκαλέσει το επεισόδιο και να φωτογραφίσει τα τεκταινόμενα). Απλά, έτυχε να περνάει από κει!…
Αν έχεις τύχη διάβαινε…
Αμάν πια με την τύχη αυτής της κυρίας! Ότι σπουδαίο η «περίεργο» και να συμβεί στο δημαρχείο ή το δημαρχιακό περιβάλλον, εντελώς τυχαία βέβαια, τσουκ, θα εμφανιστεί η εν λόγω και εξ ίσου συμπτωματικά -μιας και έτυχε να περνάει- θα επιληφθεί και δημοσιογραφικά του θέματος…
Ζηλοφθονίες και σκόρδα…
Μαθαίνω πως την απίστευτη αυτή τύχη της κυρίας, την εντόπισαν με πολλή ζηλοφθονία κι οι γνωστοί αλογομούρηδες του τόπου μας, που παρότι ξημεροβραδιάζονται στα στοιχηματατζίδικα, είναι κατά κανόνα και μονίμως …χαμένοι! Οπότε της συνιστούμε να κρεμάσει κανένα φυλαχτό (ή σκόρδο) να την φυλάει απ΄ το κακό μάτι…
Η προηγούμενη εύνοια…
Θυμίζουμε την …προτελευταία σκανδαλώδη εύνοια της τύχης της, τότε που αποφάσισε να κάνει μια βαρκάδα στον Αύλακα κι -εντελώς συμπτωματικά πάντα- έπεσε πάνω στη βάρκα του δημάρχου, που εντελώς τυχαία κι αυτός, φόρεσε τον σκούφο για τον ήλιο και πήγε να επιθεωρήσει από θαλάσσης την αποκατάσταση της χωματερής! Ε, αφού λοιπόν έτυχε να έχει και τη φωτογραφική μηχανή μαζί της, να μην τραβήξει και μερικές φωτογραφίες; Να μην γράψει και δυο αράδες σχετικά;
Κουράγιο, λίγο έμεινε!
Το μόνο παρήγορο πάντως, είναι πως τους έμεινε κάτι λιγότερο από μήνας. Γιατί μ΄ αυτά και με τ΄ άλλα, (τα συμπτωματικά), δεν θέλουμε και πολύ τώρα που σφίξανε κι οι ζέστες, να την ψωνίσουμε για τα καλά; Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά θα ‘ναι και κρίμα να πάθουμε τέτοια ζημιά, λίγες μόλις εβδομάδες πριν απ΄ την οριστική μας …απελευθέρωση!
Απρονοησία!
Και τελειώνοντας (προς το παρόν τουλάχιστον) με τις ανεκδιήγητες δημαρχιακές επιστολές, θα πούμε στον νέο δήμαρχο πόσο τυχερός είναι, που οσονούπω θα έχει στη διάθεσή του ολόκληρο το πολύτιμο αυτό αρχείο, που εμείς, μην μπορώντας στην αρχή να φανταστούμε τι σπάνιο θησαυρό θα αποτελέσει, δεν φροντίσαμε να διαφυλάξουμε…
Ε, όχι και …διατεταγμένοι της εξουσίας!
Εγώ πάντως διαφωνώ κάθετα με την ΠΑΣΕΒΕΣ που λέει στην ανακοίνωσή της πως η τοπική εφημερίδα που αξίζει 10 λεπτά το φύλλο είναι σταθερά με την εξουσία. Α, πα πα πα! Εγώ πιστεύω και επιμένω σ’ αυτό, πως η συμπαθέστατη και καλή (για τα λεφτά που αξίζει) εφημερίδα, υπηρετεί το δίκαιο και την αλήθεια και μόνον αυτά! Κι ας ωρύεται το Εργατικό Κέντρο για διατεταγμένη δημοσιογραφία και άλλα τέτοια δραματικά…
Επαίτες…
Η παρακάτω σκηνή διαδραματίσθηκε την Κυριακή αμέσως μετά τη Λειτουργία σε Μονή πλησίον της πόλης: Στην πόρτα του εσωτερικού περίβολου της Μονής, απ΄ την έξω μεριά, μια Ρομά μ΄ ένα μωρό στην αγκαλιά και με το άλλο χέρι απλωμένο, επαιτούσε την ελεημοσύνη των φιλεύσπλαχνων και άρτι εκκλησιασθέντων Χριστιανών. Λίγα μόλις μέτρα παραμέσα, στην εσωτερική πόρτα της αυλής, απερχόμενος τοπικός «άρχοντας» στημένος στη μέση της εξόδου με το χέρι απλωμένο, επαιτούσε την χειραψία των εξερχομένων…
Υποχρεώσεις…
Και δεν θα ήμουν καθόλου υπερβολικός αν σας έλεγα πως, (παρά την οικονομική κρίση), μεταξύ των δυο επαιτών μεγαλύτερη ανταπόκριση εύρισκε η Ρομά παρά ότι ο απερχόμενος αιρετός! Και φαίνονταν καθαρά πως κι οι λίγοι που ανταποκρίθηκαν στην επαιτεία του τοπικού άρχοντα βιάζονταν και έδειχναν πως ανυπομονούσαν να τελειώσει αυτή η δυσάρεστη υποχρέωση…
Θέμα εμπειρίας…
Αν συγκρίνουμε τώρα τους δυο επαίτες από πλευράς άνεσης, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως τις εντυπώσεις κερδίζει η Ρομά! Γιατί φανερά εξοικειωμένη παιδιόθεν αυτή με το σπορ, έδειχνε περισσότερο επαγγελματισμό και πολύ μεγαλύτερη άνεση. Ο αιρετός αντίθετα, έδειχνε πως πασχίζει να συνειδητοποιήσει και ίσως να συνηθίσει το νέο του ρόλο…
Ο …εξολοθρευτής!
Σε δημόσιο χώρο βρίσκονταν πρόσφατα ο απερχόμενος δήμαρχος και συνομιλούσε με ευυπόληπτο συμπολίτη μας. Ξαφνικά και με υψωμένο τον τόνο της φωνής του ο αιρετός, λέει εις επήκοον όλων: «Θα εξοντώσω τα παράσιτα»! Εντυπωσιασμένος εγώ απ΄ την αποφασιστικότητά του σκέφθηκα: «Μπράβο στο δήμαρχο, που κατάλαβε έστω κι αργά πως επιτέλους πρέπει να εξαφανιστούν τα σαπρόφυτα, τα σκουλήκια και τα λοιπά παράσιτα που παρεπιδημούν στις παρυφές της εξουσίας του και τα οποία θέριεψαν και καταταλαιπωρούν την κοινωνία μας…»
Και απεντόμωση!
Και μια που δηλώνει τερμινέητορ ο αιρετός, μήπως θα μπορούσε να εξολοθρεύσει και τα κουνούπια που εντελώς απείραχτα κατά τα τελευταία χρόνια θεριέψανε κι αυτά, πίνοντας το αίμα των δημοτών του;

Ο κατακίτρινος σχολιαστής