Τα μετεκλογικά παραπολιτικά

Φάπες!

Αποστομωτική ήταν η απάντηση της κοινωνίας στους αυθαίρετους ερμηνευτές-συντονιστές της. Κι εκεί που μετά βεβαιότητας και πάθους υποστήριζαν πως η (Λευκαδίτικη) κοινωνία έχει θέσει κάποιους στο περιθώριο, αυτή εμφανίζεται και φαπ(!) τους ρίχνει μια ηχηρότατη σβουριχτή σφαλιάρα, τέτοια, που τους έρχεται ο ουρανός σφοντύλι!

Κακούργα κοινωνία…

Α ρε κακούργα κοινωνία, που όχι μόνο δεν λες να συντονιστείς με τίποτα, αλλά επιμένεις κιόλας, άλλους να τους ανεβάζεις κι άλλους να τους ρίχνεις στα τάρταρα, σπιλώνοντας ταυτόχρονα μ’ αυτά τα καμώματά σου και τις πλέον …διακεκριμένες υπολήψεις!

Και αλμπάνηδες και …κακοποιοί!

Κι όχι τίποτε άλλο, μα διαψεύσθηκε κι εκείνο το …«χιουμοριστικό» αριστούργημα με τον καημένο τον …Σουλάτσο, που δεν φταίει σε τίποτε ο άνθρωπος για να τον εκθέτουν έτσι οι νεόκοποι αλμπάνηδες-κακοποιοί της γλώσσας που ξαφνικά την είδαν …παραπολιτικοί σχολιαστές!

Επίπεδα…

Αλλά, «κατά το νιο και τ’ άρματα», θα μου πείτε. Που για την περίπτωση θα πει πως ανάλογο με το επίπεδο του εντύπου, πάει και το επίπεδο του σχολιαστή! Κι άλλωστε, τι απαιτήσεις ποιότητας μπορεί να έχει κανείς από κάποιους που ποτέ δεν κατάφεραν να μάθουν πότε τα ρήματα γράφονται με έψιλον και πότε μ’ άλφα-γιώτα; Και για να κάνω πιο κατανοητό το πράγμα, θα θυμίσω το γνωμικό που λέει πως «από κόρακα (μόνο) κρα θα ακούσης…»

Μετεκλογικά

Ας αφήσουμε όμως τους φιλόδοξους αλμπάνηδες-«χιουμορίστες» και κακοποιούς της γλώσσας στη θλίψη τους και να πάμε στο (μετ)εκλογικό πεδίο όπου επικρατεί ο συνήθης σε τέτοιες περιπτώσεις αναβρασμός: Όσοι έχουν εκλεγεί ήδη, ικανοποιημένοι επικεντρώνονται στην τελική αναμέτρηση, εκείνοι που θα εκλεγούν μόνο αν επικρατήσει ο συνδυασμός τους, έχουν βάλει τα πόδια στον ώμο και τρέχουν, ενώ οι οριστικά αποτυχόντες είτε ψάχνουν για …συνομωσίες και προδοσίες, είτε -οι πιο ψύχραιμοι- ψάχνουν να βρουν που έκαναν οι ίδιοι λάθος…

Απειλές που εκθέτουν

Κάποιοι υποψήφιοι σύμβουλοι μάλιστα, (δημοτικοί και περιφερειακοί και απ’ τους τέσσερις συνδυασμούς που συμμετέχουν στον δεύτερο γύρο), αν και αντικειμενικά πήγαν λίγο καλύτερα του αναμενομένου, στεναχωρημένοι πολύ που δεν πέτυχαν αυτό που οι ίδιοι είχαν ονειρευτεί, απειλούν Θεούς και δαίμονες. Μερικοί δε απ’ αυτούς εκτίθενται άσχημα, προσπαθώντας να στείλουν τους ψηφοφόρους τους στον …αντίπαλο κατά τον β’ γύρο!

Θλίψη και παραφροσύνη…

Πάντως σ’ αυτή την εκλογή ακούστηκαν -αλλά και γράφτηκαν- εκτός από απίστευτα πράγματα και αρκετά παλαβά. Να σκεφθείτε ότι κάποιοι που έχουν «παντρευτεί» τη διαβολή και την συκοφαντία, στεναχωρήθηκαν τόσο απ’ την επίδοση μιας υποψήφιας, που έφθασαν στον παραλογισμό να την ψέξουν γιατί είπε την …αλήθεια στον κόσμο! Κατά την δική τους -εντελώς διεστραμμένη- άποψη λοιπόν, όταν η αλήθεια συμβαίνει να σε ευνοεί, πρέπει να την …κρύβεις, αλλιώς αυτό αποτελεί …αθέμιτο ανταγωνισμό! Να λοιπόν γιατί ο ποιητής είπε ότι «το πολύ γαρ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη…»

Εγκεφαλικό!

Οι γνωστοί υποκινητές του παρασκηνίου πάλι, βρίσκονται στα όρια του εγκεφαλικού που βλέπουν όλα τα σχέδια και τις προσπάθειές τους (να ποδηγετήσουν τις εξελίξεις) να καταρρέουν και τους δικούς τους εγκάθετους να τους ακολουθούν στην ανυποληψία. Παρόλα αυτά συνεχίζουν να βυσσοδομούν ασύστολα και προκλητικά, εκμεταλλευόμενοι την απογοήτευση και τη φόρτιση όσων δεν είχαν την εκλογική επιτυχία που προσδοκούσαν…

Καλό ή κακό;

Κάποιος υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος που για την ακρίβεια είναι «συνεργαζόμενος» με τον δεύτερο επιτυχόντα συνδυασμό, στο προσωπικό του ευχαριστήριο που δημοσίευσε στο ίντερνετ, μας λέει ότι στην περίπτωση που εκλεγεί ο συνδυασμός (σ.σ. μπράβο αισιοδοξία!), θα μας προκύψει -εκτός απροόπτου(;)- δημοτικός σύμβουλος! Τώρα καλό ή κακό είναι για το συνδυασμό (του) αυτή η επισήμανση, θα σας γελάσω…

Διαφορές!

Παρότι πάντως η σχετική νομοθεσία απαγορεύει ρητά την προεκλογική αφισοκόληση, η Λευκάδα παραμένει γεμάτη από αφίσες και ταμπλό που εικονίζουν τη φάτσα και τα συνθήματα του «τσαντισμένου» υποψηφίου! Αντίστοιχη αφισορύπανση από τον άλλο υποψήφιο, τον πρωτεύσαντα, δεν είδαμε, ούτε πριν την περασμένη Κυριακή ούτε τώρα. Είναι κι αυτό προφανώς ένα δείγμα που καταδεικνύει την διαφορά ήθους, αλλά και του σεβασμού που επιδεικνύει ο καθένας απ’ τους δυο υποψηφίους στην ευγενή άμιλλα αλλά και στο νόμο…

Ο Κιτρινιάρης