Τα …εντεταλμένα παραπολιτικά

Ο άρχοντας-ασανσέρ!

Στην αρχή του χρόνου, όταν ανακοινώθηκε στην πρώτη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου κατά το 2013, η νέα σύνθεση της δημοτικής Αρχής που αποφάσισε ο δήμαρχος, μάθαμε με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι ο μέχρι τότε αντιδήμαρχος Ελλομένου «υποβιβάζεται» σε εντεταλμένο σύμβουλο. Κάποιους μήνες αργότερα, όταν συνέβη εκείνη η ανεκδιήγητη συμπαράταξη του δημάρχου μας (συνοδευόμενου απ’ τον συγκεκριμένο εντεταλμένο) στον Σκορπιό με το υπηρετικό προσωπικό, προκειμένου να υποδεχθούν τον Ρώσο μεγιστάνα και νέο ιδιοκτήτη του νησιού, ιστορία που τελικά κατέληξε στην πρόσληψη του δημαρχιακού υιού, ο εντεταλμένος προφανώς συστήθηκε σαν «αντιδήμαρχος» και με αυτή την ιδιότητα εμφανίστηκε σε όλα τα (κεντρικά) Μ.Μ.Ε. που έπαιξαν το θέμα.

Ζητείται σοβαρότης!

Σε κάποιες επίσημες αναφορές του δήμου που ακολούθησαν, ο «εντεταλμένος σύμβουλος ή αντιδήμαρχος» ξανα-αναφέρεται σαν «εντεταλμένος», ενώ στο πρόσφατο δελτίο τύπου που υπογράφεται «από τον Δήμο Λευκάδας» και αναφέρεται στον αγιασμό των σχολείων στο Νυδρί, αναγράφεται με σαφήνεια πως «παρευρέθηκε και ο …αντιδήμαρχος κ. Καρτάνος…». Σαν αντιδήμαρχος δίδεται και στα (κεντρικά) Μ.Μ.Ε. στις ανταποκρίσεις για τον πρόσφατο Αγιασμό στον Σκορπιό. Στην επίσημη πρόσκληση όμως του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου για την συνεδρίαση της 14^ης Οκτώβρη, ο εν λόγω σαν εισηγητής που είναι στο 6^ο και στο 19^ο θέμα αναγράφεται με σαφήνεια σαν εντεταλμένος σύμβουλος!

Μονός- ζυγός;

Μήπως θα μπορούσαμε να μάθουμε επιτέλους τι συμβαίνει με τον συγκεκριμένο αιρετό; Εκτός κι αν έχει αποφασιστεί αρμοδίως -κι εμείς το αγνοούμε ακόμα- τις μονές μέρες του μήνα ο εν λόγω να είναι αντιδήμαρχος και τις ζυγές εντεταλμένος…

Γιατί τα κρύβουν;

Μιας και αναφερθήκαμε σ’ εκείνο το δελτίο τύπου του δήμου, για τον αγιασμό στα σχολεία του Νυδριού, να πούμε πως αυτό μπορεί να έγραφε μεν για τον «αντιδήμαρχο», κατά τα άλλα όμως ήταν λειψό! Γιατί δεν γράφει τίποτε για το αυθόρμητο κράξιμο που εισέπραξε ο δήμαρχος απ’ τους γονείς, όταν υποσχέθηκε πως θα ασφαλτοστρώσει τον …Οκτώβρη το προαύλιο με άσφαλτο, που προορίζεται για τις λακκούβες των δρόμων, όπως είπε! Και με την ευκαιρία να του θυμίσουμε πως ο Οκτώβρης μπήκε προ πολλού…

Δώσε μου και μένα μπάρμπα!

Είναι γνωστό πως οι τοπικές εξουσίες διαχρονικά θέλγονται απ’ τους ισχυρούς του χρήματος κι επειδή απολαμβάνουν να συγχρωτίζονται, ευχαρίστως ανταποκρίνονται σε κάθε τους πρόσκληση. Η ροπή τους αυτή από μόνη της ίσως να μην είναι κακό. Το κακό αρχίζει όταν βλέπουν τον κάθε πλούσιο σαν πιθανή πηγή χρηματοδότησής τους (κι όχι απαραίτητα για κοινωφελή σκοπό…).

Να συγχωρεθούν τ’ αποθαμένα σου…

Το δε κακό μετεξελίσσεται σε ελεεινή και τρισάθλια συμπεριφορά, όταν με συγκεκαλυμμένο ή απροκάλυπτο τρόπο μετατρέπονται σε επαίτες με το χέρι απλωμένο…

Ξέρεις να κρύψεις;

Μπορεί βέβαια η ζητιανιά να είναι εξευτελιστική διαδικασία, ενίοτε όμως αποδείχνεται εξαιρετικά προσοδοφόρα. Μόνο που ο «ζητιάνος» θα πρέπει να έχει την πρόνοια να παίρνει μόνο μετρητά και ποτέ επιταγή. Γιατί η το χρήμα με επιταγή βλέπετε, αφήνει ίχνη και τότε δεν αποκλείεται αυτά τα ίχνη να πέσουν σε …κακά χέρια, οπότε ν’ αναγκαστεί ο ζητιάνος να κυνηγάει σαν σκυλάκι τον ιδιοκτήτη των χεριών, προκειμένου να εξασφαλίσει την εχεμύθειά του!…

Πνευματικά σύνορα!

Πάντως ο Αγιασμός και το Τρισάγιο στο νησί του θρησκευόμενου και ευσεβούς Ντμιτρ, μαθαίνω πως έχει δημιουργήσει προβληματισμούς και ο λόγος αυτή τη φορά δεν έχει να κάνει ούτε με την συμπαράταξη με τους υπηρέτες ούτε με διορισμούς υιών. Έχει να κάνει με την ενορία και με το ποιος ιερέας δικαιούται να έχει την αρμοδιότητα και την πρωτοκαθεδρία στα εκτελούμενα εκεί θρησκευτικά μυστήρια!

Όχι όπως ήξερες…

Στον καιρό του συγχωρεμένου του Ωνάση, ο εφημέριος που εκτελούσε αυτά τα καθήκοντα ήταν ο (συγχωρεμένος κι αυτός πλέον) παπά- Απόστολος Ζαβιτσάνος, τότε εφημέριος του Νυδριού. Ο Σκορπιός όμως διοικητικά ανήκει στον δήμο Μεγανησίου και μαθαίνω πως σήμερα, σαν αρμόδιος εφημέριος μάλλον έχει ορισθεί ο εφημέριος Σπαρτοχωρίου, κάτι που δημιουργεί όμως δυσφορία στους αντιδημαρχο-εντεταλμένους του Νυδριού!

Όνειρα …φθινοπωρινής νυκτός!

Λέτε τελικά ελέω διοικητικής διαίρεσης, το Μεγανήσι να κερδίσει τον μεγιστάνα κι αντί για τον «Οδυσσέα» που ονειρεύονται μερικοί, να δούμε μια μέρα τον «Μέντη» να ανταγωνίζεται την «Μονακό»;

Απ’ της μαϊμούς τον …. ζητάς καλλιγραφίες;

Όταν είσαι ας πούμε ο «οικοδεσπότης» σε μια επίσημη (έστω και τετράγωνη) τράπεζα, όπως για παράδειγμα ήταν ο δήμαρχος στην ημερίδα για τον θρησκευτικό τουρισμό με τους Ρώσους στο Ιόνιαν Σταρ, για λόγους στοιχειώδους ευγενείας, αποφεύγεις να σηκωθείς και να φύγεις, έστω κι αν έχει προηγηθεί κάποιο τηλεφώνημα. Γι αυτό μάλιστα είναι προτιμότερο να έχεις κλείσει από πριν το κινητό σου…

Μη ρωτάς και μη χαλεύεις!

Προσπαθώ πάντως να φανταστώ πόσο επείγον ήταν το τηλεφωνικό εκείνο δημαρχιακό μήνυμα που έκανε τον αιρετό μας να σηκωθεί και να φύγει ενόσω οι τοποθετήσεις στην ημερίδα συνεχίζονταν! Αν πάντως κρίνω απ’ την περιφορά του στους χώρους και την έξοδο του ξενοδοχείου, όπου απλά παρακολουθούσε βαριεστημένα την ρώσικη μπάντα να παιανίζει μουσικά κομμάτια, συμπεραίνω πως ο κυριότερος λόγος ήταν η ανία!

Δεν προκάνουνε!

Υπάρχει νομίζετε η ελπίδα να μάθουν κάποτε οι αιρετοί και λοιποί επίσημοι του τόπου μας, πως το να συμμετέχεις ευπρεπώς ντυμένος (κατά τα διεθνή πρότυπα), δηλαδή με κοστούμι και γραβάτα κι όχι με μπουφάν και ξεγραβάτωτος, δείχνεις πρωτίστως σεβασμό τόσο στην διαδικασία όσο και κυρίως στους συνδαιτυμόνες σου; Αν υποθέσουμε πως δεν το γνώριζαν, ίσως πήραν το μάθημα απ’ τους Ρώσους επισκέπτες, που όλοι τους φορούσαν γραβάτα! Αλλά και να το πήραν, μάλλον δεν θα προκάμουν να το εφαρμόσουν, τουλάχιστον οι αιρετοί, καθότι θα τους προλάβουν οι εκλογές…

Ε, ρε μεγαλεία!

Ονειρικές κι ανέλπιστες δόξες βιώνουν κάποια τοπικά έντυπά. Ξέρεις τι είναι να διαθέτεις στο επιτελείο σου, εκτός από γνωστό και καταξιωμένο επαγγελματία του κέντρου και δυο ολόκληρους πανεπιστημιακούς δασκάλους, που καταδέχονται να αρθρογραφήσουν χάριν της ταπεινής μικρής πατρίδας; Όσοι πάντως δεν αρκούνται στην επιφάνεια αλλά έχουν την ιδιορρυθμία να σκαλίζουν τα πράγματα βαθύτερα, αποδίδουν την αναβάθμιση σε κάποιον Σπύρο! Α, ρε φουκαρά Κώστα, τι σου ‘μελλε να πάθεις…

Αλλά πάλι, καλά να πάθεις!