FortsaLefkada.gr Παρακολουθείστε εδώ την (τριήμερη αναπαράσταση) συνολικά του χωριάτικου γάμου της Καρυάς (του 2015) σε μορφή φωτορομάντσου από τον ΝΙΚΟ ΓΑΖΗ:
1η Μέρα: Τα προκαταρτικά…
Προσκεκλημένος στην παράσταση κι ο εκπρόσωπος της Καρυάς Αργολίδας, που εδώ τον βλέπουμε δίπλα στην πρόεδρο Παρία Πετράκη της τοπικής Κοινότητας της δικής μας Καρυάς…
Ο πρόεδρος του «Απόλλωνα Καρυάς» Σπύρος Κατωπόδης καλωσορίζει τους θεατές κι ευχαριστεί από βήματος τους (Καρσάνους) χορηγούς ονομαστικά.
Ο εντεταλμένος σύμβουλος κι εκπρόσωπος της δημοτικής Αρχής Στάθης Βλάχος απευθύνει χαιρετισμό…
Η αφηγήτρια Ειρήνη Βλάχου ήταν εξαιρετική στον ρόλο της και συνέβαλε στην επιτυχία της παράστασης…
Κι η παράσταση αρχίζει με τον υποψήφιο (ακόμη) «γαμπρό» Θανάση να κόβει βόλτες με την παρέα του στο δρόμο μπροστά απ΄το σπίτι της μελλοντικής «νύφης»…
Κάτι που δεν διαφεύγει όμως της προσοχής της μητέρας της «νύφης», που ζητά αγριεμένη το λόγο απ΄την κόρη της, η οποία φυσικά καμώνεται πως δεν ξέρει τίποτα...
Λίγο αργότερα όμως, δέχονται την επίσκεψη της γνωστής προξενήτρας του χωριού…
Ακολουθεί το πατροπαράδοτο τραταμέντο απ΄ τα χέρια της «νύφης»…
Μετά το γλυκό (σταφύλι), η προξενήτρα σκάει το μυστικό για το ενδιαφέρον του νεαρού που διαθέτει και την σχετρική πατρική άδεια. Έτσι εξηγούνται και τα συχνά πέρα- δώθε του στην γειτονιά…
Αργότερα, κι ενώ έχει προλειάνει το έδαφος η νοικοκυρά, λέγοντας στον σύζυγο-αφέντη για την επίσκεψη -και το σκοπό- της προξενήτρας, νάσου κι ο πατέρας του «γαμπρού» με δική του αιφνιδιαστική επίσκεψη, για να επιστρέψει δήθεν κάποιο δανεικό εργαλείο…
Ο επισκέπτης σκάει κι αυτός το μυστικό και το πράγμα τελικά δρομολογείται (μετά από παρέμβαση και της πανούργας συζύγου…) Ακολουθεί κουβέντα για την προίκα, παζάρια, πέντε πάνω- πέντε κάτω για τ΄αμπέλια και τις λίρες, στο τέλος η δουλειά ευοδώνεται...
Καλείται ο γραμματιζούμενος του χωριού που είναι απόφοιτος του σχολαρχείου, (σπουδές αντίστοιχες σημερινής Β΄Γυμνασίου), προκειμένου να συντάξει το προικοσύμφωνο, καθότι κι οι δυο συμπέθεροι τυγχάνουν αγράμματοι. (Για την συμπεθέρα, σαν γυναίκα που είναι, δεν συζητείται καν το ενδεχόμενο να πήγε στο σχολείο…)
Μετά το κέρασμα, ο γραμματιζούμενος επί τω έργω…
Και ακολουθούν τα καθορισμένα έθιμα, με πρώτο την παράδοση (για πλύσιμο) των μαλλιών της νύφης, που θα γεμίσουν το στρώμα και τα μαξιλάρια του νέου σπιτικού…
Ακολοθούν τα «προζύμια», με τελετουργικό κοσκίνισμα του αλευριού και το ζύμωμα…
Ο γαμπρός -που παρίσταται στην διαδικασία – προς το παρόν πρέπει ν΄αρκεστεί στα αμύγδαλα που τον φιλεύει η πεθερά…
Συγγενείς και χωριανοί προσέρχονται και ρίχνουν χρήματα στο κόκκινο κάλυμμα του προζυμιού, ενώ ο γυναικείος χορός (σαν χορωδία) προσαρμόζει στον καθένα τους και το κατάλληλο σκωπτικό τραγούδι… 
Και σειρά έχουν τα «καρφώματα»: Βλέπετε την πεθερά ν΄απλώνει ένα σεντόνι, πάνω στο οποίο θα ρίξουν (σε δημόσια θέα), όλα τα συμφωνηθέντα στο προικοσύμφωνο ρούχα της νύφης…
Ενώ επί τόπου και άγρυπνος ο γαμπρός, με το χαρτί (το προικοσύμφωνο) στο χέρι τσεκάρει είδη και ποσότητες, καθότι μετά την διαδικασία ουδέν λάθος αναγνωρίζεται…
Εκτίθενται και καταμετρούνται ακόμα και τα σώβρακα…
Τα προικιά εκτέθηκαν σε κοινή θέα, έπεσαν και καταμετρήθηκαν σωστά, οπότε ασφαλίζονται (καρφώνονται) με κόκκινη κλωστή…
Και στήνεται χορός και γλέντι γύρω τους…
Η Μαρία πάντως, εκτός από καλόκαρδη, αποδείχτηκε και καλλίφωνη!…
Η πρώτη βραδιά με τα προκαταρτικά του χωριάτικου γάμου ολοκληρώθηκε, κι γαμπρός Θανάσης δέχεται τα συγχαρητήρια και ποζάρει πανευτυχής μεταξύ της γιαγιάς Κούλας και της θείας Πανάγιως…
Όσο γι΄αγκαλίτσες, προς το παρόν αρκείται σ΄αυτή της μαμάς Εύης. Για τις άλλες (με τη νύφη) θα πρέπει να περιμένει μέχρι αύριο, μετά τα στέφανα…
—————————————————————————–
2η Μέρα: Τα στέφανα
Η δεύτερη -κι η σημαντικότερη- μέρα η σημερινή για την αναπαράσταση του χωριάτικου γάμου στην Καρυά, αφού είναι η μέρα που επιτελείται το μυστήριο κι ακολουθεί το γλέντι.
Στο αρχοντικό της νύφης όλοι είναι πανέτοιμοι και σε αναμονή του γαμπρού, του κουμπάρου, του ιερέα και των συμπεθέρων, προκειμένου να γίνει το μυστήριο…
Το κουλούρι του γάμου είναι έτοιμο,
Έτοιμο και το κρασί για το Μυστήριο…
Η νύφη κι η μητέρα της δεν ανησυχούν μήπως το μετανοιώσει ο γαμπρός, γι αυτό και περιμένουν χαμογελώντας με σιγουριά…
Καβαλάρηδες πηγαινοέρχονται…
Κι όπου πηγαινοέρχονται καβαλάρηδες…
…φυσικό είναι ν΄αφήνουν τα …ίχνη τους!
Πολλοί χωριανοί αναμένουν τα γενόμενα στους ίσκιους των πλατανιών της πλατείας. Είναι κι η ζέστη βλέπετε…
Και να! Φάνηκε επιτέλους ο ιππέας με την κόκκινη σημαία, στο κεφάλι της γαμήλιας πομπής!
Ακολουθεί ο δίσκος με τα στέφανα, ο παπάς, οι μουζικάντηδες κι οι άλλοι…
Παραδοσιακά και ταπεινά ο ιερεύς, επί πώλου όνου καθήμενος…
Κι ακολουθούν οι μουσικοί παίζοντας…
Να κι ο γαμπρός που χαιρετάει…
Ακολουθεί ο κουμπάρος έφιππος
Κι οι κυρίες των τιμών με τα …πόδια και το κανίσκι στο κεφάλι!
Ανεβαίνουν στο αρχοντικό της νύφης…
Όπου όλα είναι έτοιμα για το στεφάνωμα…
Ο κόσμος αποκάτω αδημονεί…
Όμως υπάρχει μια μικρή εκκρεμότητα που πρέπει να διευθετηθεί πριν αρχίσει το μυστήριο… Τα προικιά της νύφης, (η κλινοστρωμή), πρέπει να φορτωθούν στο άλογο που περιμένει από κάτω, πριν μπει η κουλούρα…
Αρχίζει το φόρτωμα με πρωταγωνίστρια την πεθερά, που δείχνει να βιάζεται για το μυστήριο, περισσότερο απ΄την ίδια τη …νύφη!
Το ζωντανό επιτέλους φορτώθηκε…
Οπότε το μυστήριο αρχίζει…
Στέφεται η δούλη του Θεού…
Ο κουμπάρος αλλάζει τα στέφανα…
Πίνουν κι απ΄το ίδιο ποτήρι κρασί…
Κι ακολουθεί ο «χορός του Ησαϊα»…
Μια τελευταία ευχή και …ους ο Θεός συνέζευξαι…
Εκστασιασμένο το πλήθος φωτογραφίζει…
Πανευτυχείς οι νεόνυμφοι κατεβαίνουν την σκάλα…
Ο ιερέας πέζεψε το ταπεινό του υποζύγιο κι αποχώρησε διακριτικά. (Δεν τον είδαμε αργότερα, ούτε στο τραπέζι!)
Η πομπή με τα στέφανα, τα κανίσκια (με κουλούρι γάμου, μπομπονιέρες, που ούτε απ΄αυτές είδαμε) και τα συμπράγκαλα της νύφης, παίρνουν το δρόμο για το σπίτι του γαμπρού (που για την περίσταση είναι το σκηνικό της νέας πλατείας)…
Τα όργανα παίζουν…
Ενώ έφιπποι οι νεόνυμφοι χαιρετάνε τον κόσμο…
Φθάνοντας, η νύφη σταυρώνει την πόρτα του σπιτιού με το τσεκούρι, υπό το άγρυπνο βλέμμα της πεθεράς…
Η πεθερά της δίνει αμύγδαλα που πρέπει να πετάξει πίσω της στον κόσμο…
Οι νεόνυμφοι παίρνουν τη θέση τους στο γαμήλιο τραπέζι, όμως ο σηκωμένος δείκτης του κουμπάρου επιδέχεται πολλές ερμηνείες…
Και τελικά η (στενή) συγγενική ομήγυρις του τραπεζιού συμπηρώνεται…
Η ορχήστρα αρχίζει να παίζει…
Κι ο χορός ξεκινά, παρότι όλοι είναι ακόμη νηστικοί… “Ωραία είν΄ η νύφη μας, ωραία τα προικιά της…”
Οι εκ Καρυάς Αργολίδας προσκεκλημένοι μας, παρακολουθούν μ΄έκδηλο το ενδιαφέρον…
Κι ο δήμαρχος απ΄το πρώτο τραπέζι κάνει τον φωτογράφο, (για δική του μόνο χρήση, ελπίζουμε…)
Και του χρόνου!
(Σημαντική διευρίνιση: Ο χωριάτικος γάμος της Καρυάς είναι ο μοναδικός γάμος που μπορεί κανείς να ευχηθεί λέγοντας «και του χρόνου», χωρίς να κινδυνεύει να φάει ξύλο…)
——————————————————————————–
3η Μέρα: Η γαμόπιτα
Το ζευγάρι μετά συγγενών και φίλων, μαζεύονται σε γιορτασικό κλίμα για να φτιάξουν την γαμόπιτα, που γίνεται για να γιορταστεί η διαπιστωμένη πλέον αγνότητα (παρθενιά) της νύφης…
Στο τραπέζι σερβίρεται ποτό, συνήθως κρασί ή τσίπουρο (ντόπιας παραγωγής) και μεζεδάκι χωρίς κρέας, όπως εδώ, που υπήρχε τυρί, γεμιστά και ψωμί…
Στήνεται επί τόπου η αυτοσχέδια κουζίνα με τις ξύλινες χουλιάρες, (κουτάλες) και τα κλασικά χωριάτικα «χαλκώματα» (χάλκινα καζάνια ή τεντζερέδες και ταψιά)…
Μετρούνται με ακρίβεια τα υλικά, εδώ η ζάχαρη…
Εδώ το νερό…
Ο «θερμαστής» ανάβει το πρώτο καζάνι (εδώ αντί για φωτιά με ξύλα-που θα έκανε ζημιά στην πλατεία- χρησιμοποιείται πετρογκάζ)…
Σειρά έχει το δεύτερο καζάνι. Εδώ μετριέται η ακριβής ποσότητα του λαδιού…
Ο «θερμαστής» ανάβει και το δεύτερο καζάνι…
Όμως να και το απρόοπτο: Το ένα καζάνι σβήνει…
Η βλάβη αποκαθίσταται άμεσα κι η φωτιά ξανανάβει…
Η ένταση της φωτιάς ρυθμίζεται, ενώ αρχίζει και το ανακάτεμα του υλικού…
Το ανακάτεμα είναι η πιο ζόρικη δουλειά στην λαδόπιτα! Η πολύπειρη πεθερά Χαρά λοιπόν -που αναμφίβολα το ξέρει καλά αυτό- σ΄ αυτό το στάδιο, προτιμά να βλέπει από μακριά…
Εν τω μεταξύ στο τραπέζι των ανδρών, οι κανάτες με το κρασί πάνε άδειες κι έρχονται γεμάτες…
Το ίδιο και τα μεζεδάκια…
Και κάποια τραγουδάκια δια ζώσης καλά είναι, μέχρι να γίνει η γαμόπιτα! (Όμως Τάσο μου, έλεος, όχι ξανά την κατεργάρα με τον μανάβη…)
Η γαμόπιτα έγινε! (Για να λέμε την αλήθεια για χαλβά πρόκειται. Γιατί για να γίνει ο χαλβάς πίτα, πρέπει να στρωθεί στα ταψιά και να ψηθεί στο φούρνο -κάτι που απαιτεί εκτός από πολύ χρόνο και …φούρνο!)
Το «κένωμα» (μοίρασμα) στα πιάτα πάντως, αναλαμβάνει ποιος άλλος(;) η πεθερά Χαρά!…
Μικρές και μεγαλύτερες κυρίες αναλαμβάνουν το σέρβις…
Στη ζούγκλα πρώτο τρώει το λιοντάρι, στην Ελλάδα οι «…επίσημοι»!
Τα εργαλεία, χαλκώματα και χουλιάρες, παρατημένα, κανένας δεν τα χρειάζεται πλέον κι ούτε τους δίνει σημασία…
Κι η ακούραστη Φωτεινή, ακόμα σερβίρει!
Χρόνια πολλά λοιπόνσ΄ όλους
και του χρόνου (ξανά) γάμος!!
