FortsaLefkada.gr 
Χαλιφάτο 6-4 (του Ανταποκριτού μας)
…Και συγγραφέας!
Γράφει ιστορία τελευταία ο Σουλεημάν! Αντίθετα με την τραγική του αποτυχία σαν χάνος, στον χειρισμό της διαπλοκής και της ανακτορικής καμαρίλας του παρασκηνίου αποδείχνεται άπαιχτος, επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά το γνωστό χαλιφατιανό αξίωμα που λέει «έκαστος στο είδος του κι ο Σουλεημάν στη συνωμοσία»!
Θαυματουργός!
Τρισμέγιστος και θαυματουργός αποδείχτηκε λοιπόν ο χάνος κι άρχισε να ανακτά σιγά-σιγά τη χαμένη του φήμη και την ακόμα πιο χαμένη του αναγνώριση. Γιατί εμπλεκόμενος τόσο στο προσκήνιο όσο και κυρίως στο παρασκήνιο των γαλαζιοσκούφηδων, κατάφερε αυτό που δεν είχε καταφέρει κανένας δικός τους κατά τις τελευταίες δυο δεκαετίες: Να τους ενώσει όλους κάτω απ΄ τη δική του συντονιστική ομπρέλα (κι απ’ το δικό του συμφέρον, βεβαίως, βεβαίως) και να τους βάλει όλους μαζί να χορεύουν στο ρυθμό του ταμπούρλου που τους παίζει ο ίδιος!!!
Αποκλειστικότητες
Και να σκεφθείτε πως σ’ όλες αυτές τις επιτυχίες, πλην ενός μικρού διαλείμματος που είχε την συνδρομή της Κοντύλωγλου-χατούν (πριν αυτή την ψωνίσει και πάρει τα βουνά και τις ρούγες), ο Εξοχότατος τις κατάφερε αποκλειστικά μοναχός του, εντυπωσιάζοντας εχθρούς (που είναι οι πολλοί) και φίλους (που είναι οι λιγότεροι)!
Ανταπόδοση;
Είναι δε πολύ πιθανό, να μην το έκανε μόνο επειδή έτσι εξυπηρετούνται οι δικές του εμπάθειες, βλέψεις και σκοπιμότητες. Το έκανε ίσως και για να τους ανταποδώσει την υποχρέωση που είχε στους γαλαζιοσκούφηδες από παλιότερα, γιατί δεν ξεχνάει πως η δική τους φαγωμάρα ήταν που και τον έκανε, και τον διατήρησε χάνο! Κι ο εξοχότατος μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο, όμως αγνώμων ποτέ δεν υπήρξε…
Τα του Καίσαρος τω Καίσαρει…
Κάποιοι νομίζουν πως πρέπει να πιστώσουν αυτή την τεράστια ενωτική επιτυχία στην Κοντύλωγλου-χατούν, καθ’ ότι αυτή είναι η πλέον φημισμένη συντονίστρια στο Χαλιφάτο. Εγώ όμως που έψαξα δημοσιογραφικά το θέμα, γνωρίζω πως παρότι είχε μια μικρή συμμετοχή τελευταία και η χατούν στα γενόμενα, πριν βεβαίως «βουρλιστεί», τόσο η αρχική σύλληψη του σχεδίου όσο και το νερό στ’ αυλάκι στην πράξη, το έβαλε ο Σουλεημάν με μοναδικό βοηθό έναν μακρινό …συγγενή του!
Το Ορφανοτροφείο σε δράση!
Και όπως θα θυμάστε βέβαια, σας είχα εξηγήσει πως το σχέδιο προβλέπει, μετά την ένωση των γαλαζιοσκούφηδων κι ενώ θα πλησιάζει η μέρα της μάχης για το θρόνο, την αποχώρηση -με κάποια αφορμή- του Αρχιστράτηγου, και την ενεργοποίηση των ορφανών του Σουλεημάν, ώστε να ανακηρυχθεί (δια βοής) ο Εξοχότατος σαν ο νέος αρχηγός που θα αναλάβει να φέρει εις πέρας την πολιορκία -και μάλιστα τώρα- με τη βούλα (και το σπρώξιμο) των ίδιων των γαλάζιοσκούφηδων!
Το όνειρο!
Για να λέμε όλη την αλήθεια, ο Αρχιστράτηγος δεν έχει ψευδαισθήσεις κι έχει αντιληφθεί πάρα πολύ καλά πως κάποιοι (ονόματα δεν λέμε και υπολήψεις -που λέει και κάποια ψυχή- δεν σπιλώνουμε) επιχειρούν να τον χρησιμοποιήσουν. Γνωρίζει εξίσου καλά ακόμη ότι αν παραμείνει στην πολιορκία του θρόνου, θα έρθει τρίτος και καταϊδρωμένος. Όμως αφήνει τον Σουλεημάν και την παρέα του να πιστεύει πως δεν το έχει καταλάβει, γιατί κι αυτός έχει το δικό του σχέδιο: Θα μείνει όσο πρέπει για να γνωρίσει κόσμο και να γίνει περισσότερο αναγνωρίσιμος και μετά με μια καλή δικαιολογία (π.χ. μια αιφνίδια «ασθένεια») θα την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια, για να ξαναγυρίσει στο μέλλον, ορεξάτος και έτοιμος για το άλλο, το αρχικό (και μεγαλύτερο) όνειρο!
Απ’ την πίσω πόρτα!
Ο Εξοχότατος πάλι, πιθανότατα υποπτεύεται τις μύχιες αυτές σκέψεις του Αρχιστράτηγου, όμως (προς το παρόν) αυτές δεν τον ενοχλούν, αφού δεν του ακυρώνουν το άμεσο δικό του σχέδιο που είναι, πρώτον να αναβαθμιστεί ο ίδιος έχοντας και την επίσημη στήριξη των γαλαζιοσκούφηδων και δεύτερον να πριονίσει το μισητό Σπύρογλου πασά, βοηθώντας τον Δράκογλου σε δεύτερο χρόνο! Αμ τι νομίσατε, τσάμπα θα πήγαιναν οι αβρότητες μιας ολόκληρης χρονιάς που τόσο παρεξηγήθηκαν από μερικούς;
Ανέλπιστες οι εξελίξεις!
Το σχέδιο αυτό λοιπόν, τουλάχιστον στο πρώτο του κομμάτι, (εντελώς ανέλπιστα), πάει καλύτερα απ’ όσο αναμένονταν. Γιατί δεν αποκλείεται, με το κατόρθωμα της «συνένωσης» των γαλαζιοσκούφηκων δυνάμεων που κατόρθωσε ο Σουλεημάν, να μην χρειαστεί να λειτουργήσουν τα ορφανά του σαν αβανταδόροι του, αλλά οι ίδιοι οι γαλαζοσκούφηδες να τον αποδεχθούν και αναγνωρίζοντας τον ενωτικό του ρόλο, να τον ανταμείψουν ανακηρύσσοντάς τον δια βοής σαν δικό τους επικεφαλή…
Ας πρόσεχαν
Τότε βέβαια, εκείνοι που θα έχουν το σοβαρότερο πρόβλημα, θα είναι οι βαρόνοι του πύργου, παλιοί και νέοι, κι αυτό όχι μόνο γιατί θα δουν τον Εξοχότατο να τους βγαίνει μπροστά κι αυτοί να μένουν πίσω, αλλά για τα χειρότερα που θα τους προκύψουν αργότερα, όταν στο μέλλον και πριν την άλλη, τη σοβαρότερη μάχη, θα δουν τον αποχωρήσαντα σε τούτη τη φάση Αρχιστράτηγο να επιστρέφει ωραίος κι αναγνωρίσιμος πλέον και παρά δίπλα στον Σουλεημάν, να τους μπαίνει κι αυτός σφήνα σαν άλλος φιλόδοξος νέος και άφθαρτος αρχηγός -που αντίθετα μ’ αυτούς- η παρουσία του κατάφερε να ενώσει το χώρο!
Πολύ γέλιο…
Ε, ρε γέλιο που θα πέσει τότε… Κι άντε μετά να θυμηθούν οι σαστισμένοι απ’ τα γενόμενα κι απηυδισμένοι απ’ τη φαγωμάρα γαλαζιοσκούφηδες, ποιος απ’ τους δυο τους ένωσε το χώρο: Ο εξοχότατος Σουλεημάν ή ο άκαπνος Αρχιστράτηγος;
Πολύ κλάμα!
Κι επειδή όπως προείπαμε ο Σουλεημάν μπορεί μεν να κουβαλάει του κόσμου τα κουσούρια πάνω του αλλά αγνώμονας δεν είναι πάντα, τότε αν δει πως δεν τον παίρνει (ακόμα) τον ίδιο για μπροστάρη, δεν αποκλείεται να συνταχθεί με την δική του επιλογή, ρίχνοντας όλο το (καθόλου ευκαταφρόνητο) βάρος του υπέρ του Αρχιστράτηγου, οπότε άσε τους βαρόνους να κλαίνε…
Υποδεκανέας!
Η τελευταία επιτυχία όμως του Εξοχότατου ήταν που έβαλε στο μαντρί τον Τσιπουροδιανομέα! Δεν ξέρω πως το κατάφερε ο χάνος αυτό, αλλά πρόκειται για (ακόμη) μια πολύ μεγάλη επιτυχία του, αφού όπως και να το δει κανείς, είναι πολύ δύσκολο να πείσεις κάποιον, από κει που διεκδικεί την Αρχιστρατηγία μιας μεγάλης στρατιωτικής επιχείρησης, να συμβιβαστεί και να καταταγεί σαν απλός …υποδεκανέας!
Με φερετζέ!
Όσο όμως επείγονταν να βάλει τον Τσιπουροδιανομέα στο μαντρί ο Σουλεημάν, τόσο δε βιάζεται να κάνει το ίδιο με την Χουρέμ-Ζουζού σουλτάνα! Αυτή την κακομοίρα την διατηρεί κρυμμένη στον προθάλαμο του μαντριού, όπου περιμένει ντυμένη σαν χωριάτισσα βοσκοπούλα με φερετζέ, για να μην αναγνωρίζεται! Οι τσάτσοι του χάνου απ’ την άλλη, όλο και διασπείρουν την φήμη, πως τάχα η σουλτάνα μπήκε στο μαντρί, αφενός για να δουν αντιδράσεις και αφετέρου να προετοιμάζουν το κλίμα!..
Αποκλεισμένο το ορφανό!
Η σουλτάνα έχει φρικάρει μ΄ αυτά τα καμώματα και βρίσκεται εντελώς σε χαμένο κόσμο, γιατί αναμφίβολα διαφορετικά ήταν τα σχέδιά της για τούτη την περίοδο! Εμπιστεύτηκε βλέπετε η καημενούλα την Κοντύλωγλου χατούν, πριν αυτή βουρλιστεί και την είχε πιστέψει που την διαβεβαίωνε πως μαζί οδεύουν προς ασύλληπτα μεγαλεία, με αποτέλεσμα όμως να μείνει στα αζήτητα κι έτσι κοτζάμ σουλτάνα να καταλήξει κρυμμένη και μασκαρεμένη ικέτιδα, στο έλεος των χθεσινών αντιπάλων της!
Η …παρηγοριά!
Μοναδική της παρηγοριά είναι πως σε αντίστοιχη κατάντια με τη δική της βρίσκεται κι ο Ζουρλάκης μπέης, τον οποίο βλέπει πότε-πότε να περιφέρεται με αμηχανία στον πύργο, φορώντας έναν γαλάζιο σκούφο, που επειδή του είναι μεγάλος, του πέφτει ως τ’ αυτιά, (Κύριος οίδε που τον βρήκε), προσπαθώντας να φερθεί σαν ορίτζιναλ γαλαζιοσκούφης!
Γλυκές αναμνήσεις…
Τότε είναι που θυμάται τις ένδοξες μέρες του παρελθόντος η Χουρέμ-Ζουζού, τότε που με το μπέη πρωτοπαλίκαρό της, απαιτούσαν (και πετύχαιναν) να πεταχτεί έξω κάθε ενοχλητικός που τους δημιουργούσε προβλήματα. Συνειδητοποιώντας λοιπόν τώρα πως έχει ο καιρός γυρίσματα και πως γυρίζοντας ο τροχός φέρνει τα πάνω κάτω, πονάει διπλά για την κατάντια τους, βάζει το πρόσωπο στο μαξιλάρι και πλαντάζει στο κλάμα…
Ανάγκα και Χουρέμ πείθεται…
Μη έχοντας όμως εναλλακτική λύση πλέον το ορφανό και που ν’ ακουμπήσει πέραν του Σουλεημάν και των παραφυάδων του, αναγκαστικά πειθαρχεί και παραμένει κρυμμένο! Και περιμένοντας, όλο και μουσκεύει τον φερετζέ της με δάκρυα το καημένο! Αφήστε που νομίζει πως η κολλητή της Κοντύλωγλου, (που είναι η μόνη που εμπιστεύεται και που θα μπορούσε να την παρηγορίσει), είναι μακριά σε αποστολή…) Και κανείς δεν ξέρει πως θ’ αντιδράσει, όταν κάποια στιγμή θα μάθει την αλήθεια…
Λερναία Ύδρα!
Ο Κόψε-Ράψε Μαυρογιάννογλου πάλι κοντεύει να παραλογίσει εντελώς εξ αιτίας της δράσης της Κοντύλωγλου-χατούν. Όχι δηλαδή πως και πριν δεν του δημιουργούσε προβλήματα, αλλά από τότε που η χατούν βουρλίστηκε και μετά, εκεί που πάει να σβήσει μια φωτιά απ’ τα μπατζάκια του, νάσου η λαλημένη και του ανάβει δυο καινούργιες! Ένα πράγμα σαν τη Λερναία Ύδρα δηλαδή…
Ας πρόσεχε όμως…
Με δεδομένη την εκτίμησή μου
Ο Κουτσομπόλ-χαμπέρ εφέντης
(Σημαντική Σημείωση Σύνταξης: Τα πρόσωπα και τα γεγονότα του σίριαλ είναι εντελώς φανταστικά. Συνεπώς ενδεχομένη ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή γεγονότα είναι εντελώς συμπτωματική.)
