FortsaLefkada.gr 
Χαλιφάτο 5-10-2013 (του Ανταποκριτού μας)
Χουρεμοπροβλήματα…
Συνεπής στην υπόσχεσή μου της περασμένης εβδομάδας, θα ξεκινήσω σήμερα την ενημέρωσή σας για τα προβλήματα αλλά και τα διλήμματα που αντιμετωπίζει η Χουρέμ-σουλτάνα τελευταία. Πρώτα απ’ όλα, όπως όλες οι βαλιδέ διαχρονικά, πασών των λαών και των πολιτευμάτων, έχει αναλάβει το καθήκον της προστασίας των κουτών και αδυνάτων του Χαλιφάτου, τις φιλανθρωπίες, τους εράνους των φιλόπτωχων ταμείων, την στέγαση των αστέγων, την στοιχειώδη μόρφωση των πτωχών, (αφού αυτοί δεν χρειάζονται περισσότερη μόρφωση), τα συσσίτια των αναξιοπαθούντων, την περίθαλψη των πενήτων ασθενών, την προίκιση των απόρων κορασίδων, την πρόσληψη των ανέργων κηπουρών που συνωστίζονται ικέτες στην ποδιά της, την ορθή κατανομή της πελατείας των ξορκοξεματιαστριών, και γενικώς το κουλάντρισμα κάθε ευπαθούς κοινωνικής και επαγγελματικής τάξης, μιας και όλοι αυτοί αποτελούν την πλέον αποδοτική εκλογική πελατεία…
Απορία!
Η απορία βέβαια που μου δημιουργείται σαν ανεξάρτητος παρατηρητής που είμαι, είναι πως στην ευχή οι υπόλοιποι ανταγωνιστές της βαλιδέ σουλτάνας δέχτηκαν -και συνεχίζουν να ανέχονται- τέτοια μοιρασιά καθηκόντων απ’ τον Εξοχότατο! Γιατί δεν πιστεύω να μην τους ενοχλεί που η Χουρέμ τρώει το φιλέτο ολόκληρο και αυτοί περιορίζονται -να μοιράζονται μάλιστα- τον κατιμά!
Πήγε για μαλλί…
Πολλά και μεγάλα τα καράβια, πολλές και μεγάλες κι οι φουρτούνες, λέει μια παροιμία εδώ στο Χαλιφάτο. Που σημαίνει όπου υπάρχουν πολλές αρμοδιότητες, προκύπτουν εξίσου πολλά και τα προβλήματα, οπότε μαζεύεται δυσβάστακτο και το συνολικό κόστος απ’ τους παραπονούμενους! Ιδιαίτερα όταν η μοιρασιά γίνεται με τον γνωστό χουρεμίστικο τρόπο. Τόσο που δεν αποκλείεται στο τέλος το πλεονέκτημα να γυρίσει μπούμεραγκ και να της έρθει κατακέφαλα, οπότε να επαληθευτεί η άλλη παροιμία των Χαλιφατιανών που λέει πως «πήγε για μαλλί και γύρισε κουρεμένη!»
Και κατέληξαν μαλλί με μαλλί!
Παράδειγμα τέτοιων προβλημάτων ήταν το (μη) μοίρασμα της πελατείας στα ξεματιαστράδικα για τους αναξιοπαθούντες βασκαμένους. Τους έκαναν πακέτα (τους βασκαμένους) τα χουρεμάκια, σύμφωνα με τις εντολές που είχαν και τους διαμοίραζαν μόνο στους κολλητούς, ενδεχομένως με το αζημίωτο. Κάποιες τσαμπουκαλευόμενες ξεματιάστρες όμως τα πήραν στο κρανίο, ζήτησαν το λόγο, οπότε και πιαστήκανε μαλλί με μαλλί!
Η εξ …ύψους βοήθεια (δηλαδή τρομοκρατία)!
Είδε κι έπαθε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα η Χουρέμ σουλτάνα. Κι επειδή μόνη της (ως συνήθως) ποτέ δεν θα τα κατάφερνε, ζήτησε την βοήθεια του Σουλεημάν. Πιστός στον γνωστό, …καλό εαυτό του αυτός, άρχισε -κατά πως το συνηθίζει- να στέλνει τον Βεληγκέκα με τους έφιππους τσάτσους του να καταστείλουν την εξέγερση και να τρομοκρατήσουν τις αντάρτισσες ξεματιάστρες…
Ο …κακός τους ο καιρός!
Όντως τα κατάφεραν καλά οι απεσταλμένοι του μικρο-αναξιοπρεπή, καθότι αυτός μπορεί μεν να είναι διεφθαρμένος κι ανίκανος στον έσχατο βαθμό, στην τρομοκρατία όμως και στην καταστολή, είναι άπαιχτος και πάντοτε κατέγραφε εντυπωσιακές επιδόσεις! Έτσι οι στασιάστριες τα έκαναν πάνω τους κι έκτοτε, αν συμβεί και τις ρωτήσει κανείς για το πάπλωμα, αυτές του απαντάνε για τον …καιρό!
Το δούλεμα συνεχίζεται…
Κατά τα άλλα, η παμπόνηρη Χουρέμ-σουλτάνα συνεχίζει να δουλεύει άγρια τον Εξοχότατο! Ενώ έχει συμφωνήσει σε όλα με τον Σπύρογλου πασά, να πάει δηλαδή μαζί του τον …Μάϊο, (ζήσε Μάη μου … δηλαδή), καθότι σαν πονηρή γυναίκα που είναι βλέπει ολοκάθαρα το συμφέρον της, όπως βλέπει και τι θα πάθει ο μικρο-αναξιοπρεπής, στον ίδιο δηλώνει αιώνια αγάπη κι απόλυτη υποταγή! Του κάνει και κανα-δυό τσαχπινιές, οπότε ο Εξοχότατος χάνει και το λιγοστό λογικό που διαθέτει!
Τελευταία στην εγκατάλειψη…
Απ’ την άλλη, ενώ έχει συμφωνήσει σε όλα με τον Σπύρογλου πασά, τον οποίο -μάλλον λαθεμένα- θεωρεί σαν φαβορί, του έχει ξεκαθαρίσει ότι θα παραμείνει στο σκάφος του Σουλεημάν για όσο περισσότερο χρόνο μπορεί, γιατί δεν είναι δα και κορόϊδο να τον ψυλλιάσει από τώρα και να χάσει όλα τα προνομιούχα καθήκοντα που έχει (και που τα απαριθμήσαμε παραπάνω)… Ο Σπύρογλου δεν είχε αντίρρηση βέβαια κι εμείς περιμένουμε να δούμε αν θα ξυπνήσει κάποτε ο μικρο-αναξιοπρεπής και πότε…
Πάρτε κόσμε!
Ο Σπύρογλου πασάς πάλι, μια και τον αναφέραμε, έχει αφηνιάσει και τελευταία παρασταίνει τη …σβούρα! Προφανώς έχει τις διαβεβαιώσεις τόσο του μεγάλου Πατισάχ όσο και του χοντρού μεγάλου Βεζύρη, πως αυτός θα είναι ο δικός τους παράκλητος κι έτσι έχει αρχίσει να φέρνει τρεις πλήρεις περιστροφές του Χαλιφάτου ημερησίως και να κάνει επαφές, μοιράζοντας αφειδώς οφίτσια και υποσχέσεις…
Κι ο μπουνταλάς σε …δράση!
Πάντως όσοι τον γνωρίζουν καλά, όπως για παράδειγμα η αφεντιά μου, εκτιμούμε πως αποκλείονταν να κινηθεί ο πασάς αν δεν είχε επαρκείς διαβεβαιώσεις στήριξης! Ενώ ο μπουνταλάς ο Σουλεημάν, διακοινώνει δεξιά κι αριστερά σ’ όλους τους τόνους, σε μια τελευταία μάλλον προσπάθειά του να αποθαρρύνει τον ανταγωνιστή του πασά, πως αυτός θα είναι ο εκλεκτός κι ότι τέλος πάντων δεν θα κάνει πίσω σε καμιά περίπτωση!
Κάλλιο πέντε και στο χέρι
Εμείς πάντως που γνωρίζουμε τα πράγματα απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη, θα του συνιστούσαμε να παρακαλέσει τον Σπύρογλου πασά μήπως και τον δεχθεί στο μαντρί του και για να μην μείνει εντελώς στην απέξω, ας συμβιβαστεί και με την αρμοδιότητα του απλού μπέη με αρμοδιότητα τους …βυθιζόμενους κάδους απορριμμάτων. Διαφορετικά τον βλέπω να παίρνει των οματιών του για κανένα απόκρημνο και απόκρυφο τεκέ και να στροβιλίζεται ασταμάτητα στον χορό των δερβίσηδων, μήπως και ζαλιστεί για να ξεχάσει…
Αν έδινε κιόλας!
Ας επανέλθουμε όμως στον Σπύρογλου, πασά που προς το παρόν και για πολλούς είναι ένα απ’ τα μεγαλύτερα φαβορί! Σε όσους πιστούς του τον ρωτάνε για τις υποσχέσεις που μοιράζει αφειδώς, τους απαντά σιβυλλικά πως κανένας και ποτέ δεν πτώχευσε απ’ τις υποσχέσεις, παρά μόνο απ’ τα δοσίματα, ενώ στην ερώτησή τους τι θα πει στους Χαλιφατιανούς, τους οποίους πρόσφατα διαβεβαίωνε πως …έκλεισε σαν γαμπρός (της εξουσίας), τους απαντά με την κλασική ρήση των πιστών, «έχει ο Αλλάχ»!
Ξαναζεσταμένοι!
Προσωπικά δεν συμμερίζομαι ούτε την άποψη, ούτε την αισιοδοξία του Σπύρογλου! Γιατί τόσο ο ίδιος, όσο και κυρίως αρκετοί απ’ το στενό περιβάλλον του είναι τόσο «ξαναζεσταμένο φαγητό», που πολλοί θα προτιμήσουν να πεθάνουν απ’ την πείνα παρά να το (ξανα)φάνε…
Καλάμια και …καλαμιές!
Απ’ την άλλη μεριά ο Δράκογλου μπέης φαίνεται πως έχει καβαλήσει το καλάμι περισσότερο από ποτέ! Παρότι δυσκολεύεται να βρει ιπποκόμους έστω και ισοδύναμους με αυτούς που είχε μέχρι τώρα, δεν το βάζει κάτω κι ούτε που του περνάει καν απ’ το μυαλό, να αφήσει κανέναν άλλο, περισσότερο επαρκή και λιγότερο χρωματισμένο, να μπει μπροστά στο χορό, ώστε να παίξουν οι τρίχρωμοι δυνατά!
Ατζέντης και συνεννοήσεις;
Και το χειρότερο είναι πως δεν λέει να δει, πως ο ίδιος φθάρθηκε καθοριστικά, τόσο απ΄ την εμμονή του να το παίζει τοπικός αζέντης του Τσιπουράκια χαλίφη στην προηγούμενη Σύνοδο, όσο κι απ’ την χαϊδευτική αντιμετώπιση που επεφύλασσε του Σουλεημάν, (η οποία έχει κάνει τους Χαλιφατιανούς να υποπτεύονται παλαιότερη -και να μην αποκλείουν μελλοντική- συμφωνία μεταξύ τους…) Κάτι τέτοια δουλέματα όμως, οι ξύπνιοι (τουλάχιστον) Χαλιφατιανοί, δεν τα πολυ-σηκώνουν…
Ερωτ: Ίματζ ή τσέπη; Απάντ: Και τα δύο…
Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο, οι κάπως πιο διακριτοί του χώρου των τρικολόρ, που ίσως θα είχαν περισσότερη τύχη, δεν φαίνεται να πολυ-κόπτονται ονειρευόμενοι τέτοια τοπικά «γαλόνια», που αν μη τι άλλο, προϋποθέτουν και πολύ τρέξιμο! Αντίθετα, τους τρέχουν τα σάλια για κεντρικότερους ηγετικούς ρόλους, που και βαρύτερο ίματζ έχουν και βαρύτερη τσέπη προκαλούν…
Μικρο-μέγαλοι!
Για τους εκτός του στενού τους χώρου βέβαια, οι τρικολόρ γενικότερα ούτε το συζητούν να ανοίξουν την πόρτα σε πιο ανεξάρτητες προσωπικότητες. Κατακυριευμένοι απ’ το επικίνδυνο σύνδρομο του ξαφνικού μικρομεγαλισμού, σκέφτονται όπως θα σκέφτονταν ένα παιδί τεσσάρων-πέντε χρονών, που σε μια νύχτα μεγάλωσε ξαφνικά κι έγινε …τριάντα!
Αυγά και καλάθια…
Τόσα χρόνια μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, σκέφτονται, παλεύαμε με νύχια και με δόντια για να μην αφανισθούμε. Και τώρα που -έστω και με θαυματουργό τρόπο- φτάσαμε δυο βήματα απ’ την πηγή, θα παραχωρήσουμε σ’ άλλον το κύπελλο για να γευθεί αυτός σαν πρώτος τη νίκη; Α πα, πα, πα! λένε, και το απορρίπτουν μετά βδελυγμίας. Το μόνο που δεν φαίνεται να τους περνάει απ’ το μυαλό, είναι ότι με τέτοιες περιχαρακώσεις, πιθανότατα θα χάσουν τ’ αβγά και τα καλάθια. Γιατί και τα θαύματα ενίοτε, έχουν τα όριά τους…
Πλήξη μηδέν!
Για τους υπόλοιπους πέντ’-έξη σοβαρούς, ή λιγότερο σοβαρούς διεκδικητές, που ονειρεύονται (κι αυτοί) να γίνουν Σουλεημάνηδες στην καρέκλα του Σουλεημάν, θα τα πούμε στο επόμενο επεισόδιο. Το μόνο βέβαιο πάντως που μπορώ από τώρα να σας υποσχεθώ, είναι πως γι αρκετούς μήνες ακόμη, δεν πρόκειται να πλήξουμε καθόλου!
Πάντα δικός σας και σταθερά ανοιχτομάτης,
Ο Κουτσομπόλ-χαμπέρ-εφέντης
(Σημαντική σημείωση σύνταξης: Τα πρόσωπα και τα γεγονότα του σίριαλ είναι εντελώς φανταστικά. Συνεπώς κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή γεγονότα είναι εντελώς συμπτωματική).
