ΣΟΥΛΕΗΜΑΝ ο μικρο-αναξιοπρεπής (Επεισ. 11)

Χαλιφάτο 6-9–2013 (του Ανταποκριτού μας)

Ούτε πουλί πετούμενο!

Την επόμενη μέρα απ’ το τσιμπούκι της κρεατοφαγίας, (όπα νάτο πάλι το λάθος, συγνώμη,  το τσιμπούσι ήθελα να πω), δυστυχώς, τα παθήματα έγιναν μαθήματα ακόμα και στον Σουλεημάν κι έτσι δεν έγινε δυνατό να παρεισφρήσει ο άνθρωπός μου στον χώρο της ψαροφαγίας τους! Να σκεφθείτε πως και η προμήθεια του μπακλαβά ακόμη είχε κανονιστεί από νωρίς, οπότε τα στεγανά της απομόνωσης λειτούργησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της μάσας!

Παρ’ ολίγον …ακέφαλοι!

Παρόλα αυτά έμαθα για το απρόοπτο συμβάν με το ψαροκόκαλο που στάθηκε στον λαιμό του Εξοχότατου και κόντεψε να αφήσει το Χαλιφάτο ακέφαλο. Έδρασε όμως αστραπιαία ο Τάταρος που κάθονταν δίπλα του, κι ενώ η συνοδεία του Σουλεημάν έκλαιγε κι οδύρονταν, αυτός έχωσε με ψυχραιμία και θάρρος τα δάχτυλα στο λαιμό του και τράβηξε μια μπουκιά σαν γατοκέφαλο, που είχε φρακάρει πάνω σ’ ένα ψαροκόκαλο, που είχε καταπιεί με  λαιμαργία και το άτιμο έφραζε το λαρύγγι του Εξοχότατου!

Ολική επαναφορά

Μετά την «επέμβαση» λοιπόν, ο Εξοχότατος άρχισε να συνέρχεται  και το μελιτζανί χρώμα που είχε πάρει, σταδιακά έδινε την θέση του στο γνωστό ροδοκόκκινο! Πράγμα που σημαίνει βέβαια, πως ο Τάταρος προέκυψε και καταγράφεται σαν σωτήρας του, παρότι στα δάχτυλά του έμεινε ανεξίτηλο το σημάδι των δοντιών του Εξοχοτάτου, σαν παράσημο απ’ την διαδικασία της διάσωσης! Μην με ρωτήσετε όμως αν αυτό έγινε αιτία για να τον αγαπήσουν οι Χαλιφατιανοί, γιατί γι αυτό δεν παίρνω όρκο. Ενώ είμαι βέβαιος πως αν η εξέλιξη της διάσωσης ήταν η αντίθετη, ο Τάταρος θα λατρεύονταν απ’ τους Χαλιφατιανούς περίπου σαν εθνικός ευεργέτης…

…Παρενοχλήσεις!

Τις επόμενες μέρες άρχισαν οι παρενοχλήσεις κι οι συγκεκαλυμμένες απειλές, προκειμένου να του παραδοθούν οι φωτογραφίες! Άνθρακες όμως ο θησαυρός, καθότι ο παπαράτσι δεν ενέδιδε! Οπότε η Κοντύλ-ογλου- χανούμ πήρε τη σκυτάλη και τον έκανε ρετάλι: Τυχαίο φωτογράφο γάμων τον ανέβαζε, τυχάρπαστο βαφτίσεων τον κατέβαζε! Ενώ αν είχε θητεύσει στο ευαγές εκείνο σχολαρχείο των «κουρηαυριανιστών» ας πούμε, θα ήταν σφόδρα ευυπόληπτος και αρκούντως …διαπιστευμένος! Τι να (της) πει κανείς;

Επίλογος!

Νέα κόλπα και επικοινωνιακές μεθόδους μαθαίνω πως λανσάρησε ο Μικρο- αναξιοπρεπής εν όψει του λαϊκού δημοψηφίσματος για νέο Εξοχότατο! Φρόντισε λέει να φυτευτούν σε κτήμα του, από ανθρώπους της υπηρεσίας (της αυλής του, δηλαδή τσάμπα, όπως τουλάχιστον λένε οι κακές γλώσσες), κάποια κηπευτικά, έτσι που να φαίνονται απ’ τα διερχόμενα κάρα στον πολυσύχναστο οδικό άξονα! Έβαλε και μερικές καρέκλες κάτω από ένα δέντρο και κάθε απόγευμα, εκεί κατά τη δύση του ηλίου, προσκαλεί κάποιους περαστικούς ή άλλους δικούς του, (καθότι αυτοί έρχονται φέρνοντας μαζί και τις καρέκλες τους), σε μια άτυπη πολιτικοκοινωνική μάζωξη!

Και ρεγάλο!

Τελειώνοντας η μάζωξη, ο καθένας απ’ τους συμμετέχοντες φεύγει με το σχετικό δωράκι του ανά χείρας: Άλλος με δυο-τρία κολοκυθάκια, άλλος με ένα- δυο αγγούρια, άλλος με μια χεριά φασολάκια πήχες, άλλος με τρεις τομάτες, άλλος με δυο μελιτζάνες, όλα φρέσκα και βιολογικά απ’ τον κήπο, χωρίς λιπάσματα και άλλα χημικά, υποτίθεται…

Αγοραστά;

Ο άνθρωπός μου όμως παρακολούθησε με προσοχή την κατάσταση και διαπίστωσε άλλα πράγματα: Τα δωράκια αυτά λοιπόν, είτε είναι τράκα από άλλους (δικούς του) κηπουρούς, μεγαλύτερου όμως  βεληνεκούς και παραγωγικής δυνατότητας, είτε και παρά την αναμφισβήτητη τσιγκουνιά του,  έχουν αγοραστεί απ’ τον ίδιο  το ίδιο πρωΐ απ’ τα μανάβικα! Κι έτσι ερμηνεύτηκε και το παράδοξο, πως θα ήταν δυνατόν, ένα τόσο δα κηπάκι να έκανε ολόκληρη αυτή την παραγωγή, που έχει χαριστεί για τόσους μήνες τώρα!

Βρε τι σκαρφίζεται ο άνθρωπος, όταν τον ζορίσει για τα καλά το άγχος της (επαν)εκλογής του…

Πάντα δικός σας

Ο Κουτσομπόλ χαμπέρ-εφέντης

(Σημαντική σημείωση: Όλα τα πρόσωπα και τα γεγονότα του σίριαλ είναι εντελώς φανταστικά. Συνεπώς ενδεχόμενη ομοιότητα με πρόσωπα ή γεγονότα είναι εντελώς συμπτωματική.)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *