ΣΟΥΛΕΗΜΑΝ ο μικρο-Αναξιοπρεπής Επ.4

Χαλιφάτο 13/06/2013 (του Ανταποκριτού μας)

(Σημαντική σημείωση: Τα πρόσωπα και τα γεγονότα της σειράς είναι εντελώς φανταστικά. Συνεπώς κάθε ομοιότητα με πρόσωπα ή γεγονότα είναι εντελώς συμπτωματική.)

Μπάχαλο!
Σεισμό προκάλεσε στο σεράϊ η προηγούμενη ανταπόκρισή μου και κυρίως η αποκάλυψη  για τις κρυφές επαφές της Χουρέμ- Ζουζούς σουλτάνας και του Γκοράνογλου μπέη, στο ίδρυμα του Δρακόντογλου πασιά των τρικολόρ!  Από τις σίγουρες πηγές μου, μαθαίνω πως ο Σουλεημάν τα πήρε τόσο  στο κρανίο, που έσφαξε στο πιτς φυτίλι δυο ευνούχους του (όχι, όχι, μην ανησυχείτε, δεν ήταν ούτε ο Σουμπούλ αγάς, ούτε ο Κιράζ αγάς) και απ’ το κακό του χαστούκισε τρεις απ’ τις παλλακίδες του που έτυχε να βρεθούν εκεί!

Με το τσάϊ του!
Όμως ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.  ‘Ηταν περίπου η ώρα έντεκα της περασμένης Τρίτης, όταν μια απ’ τις παλλακίδες συνοδευόμενη από έναν αγά του χαρεμιού μπήκε στον οντά του εξοχότατου, κρατώντας τον χρυσό δίσκο, στον οποίον είχε το τσάι του και την έκδοση των ¨Καλών Νέων της Λευκάδας» ζεστά και τα δύο, το ένα πιο φρέσκο από τ’ άλλο!

Σεισμός!
Ακούμπησαν το χρυσό δίσκο στο τραπεζάκι μπροστά στον Εξοχότατο, έκαναν την γνωστή χαριτωμένη υπόκλιση κι ο αγάς του ανήγγειλε με τον τυπικό τρόπο το περιεχόμενο: «Σας φέραμε το τσάϊ και την εφημερίδα σας» και αφού επανέλαβαν την υπόκλιση, έκαναν την προβλεπόμενη οπισθοπορεία  κι έφθασαν στην πόρτα όπου έκαναν την μεταβολή για να φύγουν. Κάπου εκεί ήταν που τους πρόφθασε ο …σεισμός!

Η σφαγή
Κρατώντας στο αριστερό χέρι την εφημερίδα τράβηξε ένα χαστούκι στην παλλακίδα που βρέθηκε μπροστά του και του έκλεινε το δρόμο, κι αμέσως πετά τράβηξε το χρυσοστόλιστο εγχειρίδιο απ’ τη ζώνη του κι έκοψε το λαιμό του δυστυχούς ευνούχου που κοιτούσε απορημένος. Ο αγάδες της πόρτας τα χρειάστηκαν για τα καλά κι έσκυψαν ακόμα χαμηλότερα τα κεφάλια απ’ ότι συνήθως, περιμένοντας στωϊκά τη μοίρα τους!

Η εντολή!
«Ειδοποιήστε την Χουρέμ-πορνέμ σουλτάνα να έλθει αμέσως εδώ», ούρλιαξε ο μεγάλος Πατισάχ και επιστρέφοντας στο τραπεζάκι τράβηξε μια κλωτσιά στον χρυσό δίσκο, όπως αυτός περίσσευε λίγο απ’ το τραπεζάκι και τον εκτόξευσε μαζί με το τσάϊ που είχε μέσα προς τον χας- μπαξέ, βρίσκοντας τον Σουμπούλ αγά (που έτυχε να έχει στήσει αυτί σ’ εκείνο το σημείο), στο μέτωπο, σκίζοντάς του το αριστερό φρύδι, ο οποίος στη στιγμή βουτήχτηκε στα αίματα…

Πρώτα απ’ όλα τσάτσος!
Αν και αιματοβαμμένος όμως ο πιστός ευνούχος-αγάς της σουλτάνας, έσφιξε τα δόντια, κατέβασε και πίεσε στο ανοιγμένο φρύδι του το μεταξωτό σαρίκι του για να περιορίσει την αιμορραγία και σφίγγοντας τα δόντια πήγε να προειδοποιήσει την σουλτάνα για τις άγριες προθέσεις του Εξοχότατου. Στην συνέχεια τράβηξε για το ιατρείο του παλατιού, όπου ίσα που έφτασε και αμέσως λιποθύμησε…

Εδώ Χουρέμ, εκεί Χουρέμ, που είν’ η Χουρέμ;
Ο πόρτα-αγάς διέταξε την χαστουκισμένη παλλακίδα, που στο μεταξύ συνήλθε απ΄ το χαστούκι και σηκώθηκε, να ειδοποιήσει αμέσως την Χουρέμ-Ζουζού-σουλτάνα για την επιθυμία του Εξοχότατου. Η σουλτάνα όμως, ειδοποιημένη καθώς είπαμε απ΄το Σουμπούλ αγά, τα χρειάστηκε και φρονίμως ποιούσα, κρύφτηκε όσο βαθύτερα στο χαρέμι γίνονταν.

Κι άλλο …χραπ!
Ο Σουλεημάν έγινε ανήμερο θηρίο όταν του ανακοίνωσαν οι αγάδες πως δεν την βρίσκουν πουθενά. Έτσι, αφού αποκεφάλισε και τον αγά που του μετέφερε αυτό το χαμπέρι, εξαπέστειλε ολόκληρη τη δύναμη του σεραϊού να ψάξουν σπιθαμή προς σπιθαμή για την άπιστη και απείθαρχη σουλτάνα και να του την φέρουν, έστω και σέρνοντάς την απ’ τα μαλλιά στους διαδρόμους, εφόσον χρειάζονταν!

Στο δρόμο της μοίρας…
Είδε κι από είδε η Χουρέμ πως τελειώσανε τα ψέματα και πως μάλλον πηγαίνει για να βάλει το λαιμό στον τάκο και αποφάσισε να πουλήσει ακριβά το τομάρι της. Βγήκε λοιπόν απ’ την κρυψώνα της στο πλυσταριό και μη αφήνοντας κανέναν να την αγγίξει, πλύθηκε, άλλαξε ρούχα και προχώρησε στολισμένη σαν φρεγάτα και παρφουμαρισμένη για να συναντήσει τη μοίρα της!

Η συνάντηση!
Μόλις μπήκε στον οντά του Σουλεημάν λοιπόν, αυτός έκανε νόημα στους συνοδούς της να φύγουν γνέφοντας πως δεν χρειάζονται πλέον. Άφησε μέσα μόνο τον μουγκό ευνούχο με την κομμένη γλώσσα, (ο οποίος έτσι κι αλλιώς σαν μουγκός κι αγράμματος που ήταν, δεν μπορούσε να αποκαλύψει τίποτε). Και τότε ακριβώς,, ποιος είδε τον Αλλάχ και δεν τον φοβήθηκε…

Η επανάσταση!
Άστραψε και βρόντηξε η Χουρέμ-Ζουζού και με αγέρωχο ύφος του πέταξε κατάμουτρα: «Δεν μου λες βρε βάρβαρο καθήκι, ποιος νομίζεις πως είσαι και μου διακόπτεις το πολύτιμο καθήκον της βαλιντέ, για να με φέρουν σηκωτή εδώ και να δω τη φάτσα σου;»

Κι η χειροδικία…
Και πριν προφτάσει να κλείσει το στόμα του απ’ την έκπληξη ο Εξοχότατος, τον πλησιάζει με τρία γοργά βήματα και του τρεσάρει ένα σκαμπίλι με το αριστερό της χέρι, (η Χουρέμ-Ζουζού  πάντα ήταν και παραμένει αριστερή), ενώ ταυτόχρονα του κατεβάζει και το αριστερό μάγουλο με μια γρατσουνιά να, με το άλλο της χέρι!

Υπάρχουν και χειρότερα…Η δεύτερη και μεγαλύτερη έκπληξη!!
Κι εκεί που ο μουγκός προσπαθούσε  να καταπιεί τη γλώσσα του (που δεν είχε) και να πνιγεί απ’ την έκπληξή του για το θράσος αυτής της γυναίκας, μια νέα έκπληξη, μεγαλύτερης έντασης και εμβέλειας ήρθε καπάκι στο δωμάτιο:

Η δεύτερη και μεγαλύτερη έκπληξη
Αντί ο Εξοχότατος να τραβήξει το κοφτερό εγχειρίδιο και να τρέξουν κι άλλα αίματα, όπως όλοι περίμεναν, ώ! του θαύματος: Με μιας γλύκανε το πρόσωπό του, έπεσε στα γόνατα μπροστά της, αγκάλιασε τις ενισχυμένες τελευταία λαγόνες της και κρύβοντας το πρόσωπό του στην βάση των μηρών της, απ’ την μέσα πάντα, της ζητούσε ταπεινά συγνώμη, κι άρχισε να της λέει ερωτόλογα!

Και στο βάθος …χαλβέτι!
Ούτε κι ίδια η Χουρέμ-Ζουζού σουλτάνα δεν είχε υποπτευθεί μέχρι τότε τη μαζοχιστική αυτή πλευρά του Εξοχότατου. Παρά ταύτα, αυτοκυριαρχήθηκε γρήγορα, του χάιδεψε απαλά την καράφλα και τον σήκωσε βάζοντας το χέρι της κάτω απ’ το πηγούνι (κι απ’ την γενειάδα του),  όπως ακριβώς αυτός ενθάρρυνε  και σήκωνε τις παλλακίδες που πήγαιναν για χαλβέτι! Και πήγαν ευτυχείς στο σοφά για χαλβέτι, αφού πρώτα τράβηξαν έξω οι αγάδες της πόρτας  τον μουγκό ευνούχο, που εν τω μεταξύ είχε πέσει κάτω ξερός απ’ τις εκπλήξεις…

Πάμε παρακάτω…
Ας αφήσουμε λοιπόν την -αναβαθμισμένη πλέον- Χουρέμ-Ζουζού να απολαμβάνει την ανέλπιστη μαζοχιστική διαστροφή και το χαλβέτι του Εξοχότατου κι εμείς να ρίξουμε μια γρήγορη ματιά για να δούμε τι  συμβαίνει στο Χαλιφάτο γενικότερα.

Ζήλειες…
Ομολογώ πως ζηλεύοντας τις επιτυχίες της Κιτρίν- πατσαβούρ φυλλάδας και τις συνεντεύξεις της με όλες τις διασημότητες του Χαλιφάτου, θα της κάνω κι εγώ ρελάνς, προαναγγέλλοντας συνέντευξη προσεχώς με τον …Κολέα και με πόνημα διασήμου διπλωματούχου επιστήμονα υδραυλικού με θέμα: Πως να κάνετε οικονομία διατηρώντας  τα κόπρανά σας υδαρρή, ώστε να μην φρακάρει η λεκάνη της τουαλέτα σας…

Απλά μαθήματα εκλογικής οικονομίας…
Ζήλεψε όμως όπως φαίνεται κι η Νικιάρ -Κοντύλω- χανούμ τα «απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας» προς τους αναγνώστες των «Καλών Νέων», κι αποφάσισε να την μιμηθεί γράφοντας τα «απλά μαθήματα …εκλογικής οικονομίας» με αποκλειστικό αποδέκτη όμως την …Χουρέμ-Ζουζού! Πως λέμε Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει; Ένα τέτοιο πράγμα…

Προπαίδεια!
Αν η μια οικογένεια διαθέτει (και δίνει) τρεις ψήφες, οι τριακόσιες οικογένειες πόσες ψήφες δίνουν; Για να λυθεί το πρόβλημα όπως βλέπετε, μας οδηγεί στην απλή μέθοδο των τριών κι επειδή τα ποσά είναι ευθέως ανάλογα λέμε: χ ίσον ο υπεράνω αυτού αριθμός(3) επί το κλάσμα αντεστραμμένο (που γίνεται 300/1. Κάνουμε την πράξη και γουρλώνουμε τα μάτια όταν δούμε πως μας κάνουν 900 ολόκληρες ψήφες! Άρα άξιος ο μισθός της φτώχειας και στο φινάλε χαλάλι της!

Το καταραμένο μέρος!
Σε όλα τα χαλιφάτα του κόσμου υπάρχει κι από ένα μέρος, όχι συνήθως  ίσιωμα, αλλά περίπου βραχώδες κι ανώμαλο, απ’ όπου κατάγονται ενίοτε κάποια πρόσωπα, που με τις   πράξεις ή τις παραλείψεις τους, αποκτούν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την δημόσια αναξιοκρατία και την κακομοιριά που παρατηρείται γύρω μας. Έτσι μπορεί να δείτε κάποιον που μπορεί μα είναι …ακούρευτος για παράδειγμα, (που τον κατηγορούν -αλήθεια ή ψέματα, δεν γνωρίζω-) διάφοροι ανεύθυνοι πως βρωμάνε οι μασχάλες του, όμως που  να επηρεάζει τελικά σοβαρά τις πολιτικές εξελίξεις ο τύπος!

Κακό χωριό τα λίγα σπίτια…
Στο Χαλιφάτο του Σουλεημάνογλου του μικρο-αναξιοπρεπούς για παράδειγμα, το μέρος αυτό είναι το Δραγανήσι! Το τι συμφορές έχουν προκληθεί στον τόπο απ’ αυτό το μικρό χωριό, δεν είναι καθόλου εύκολο να περιγραφεί εδώ. Τελευταία όμως κάποιοι εκ των χωριανών προσβλήθηκαν απ’ το μικρόβιο της λύσσας και τρώγονται μεταξύ τους. Το μικρόβιο, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, τους το μπόλιασε η Νιγκιάρ-Κοντύλω- χανούμ, χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο, απλά έτσι, γιατί το κουβαλάει μαζί της! Το αποτέλεσμα; Θα πέσει πολύ γέλιο στις αίθουσες…

Δικαιοσύνες…
Η δικαιοσύνη της κάθε ιστορικής περιόδου συχνά διαφέρει ριζικά απ’ την προηγούμενη ή την επόμενη! Έτσι το ίδιο αδίκημα σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους έχει εντελώς διαφορετική μεταχείριση. Αφήστε που κάποτε, παύει να είναι καν αδίκημα.

Παραδείγματα:
Ας πάρουμε σαν παράδειγμα το «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Για την θεϊκή δικαιοσύνη των θεών του Ολύμπου, (τουλάχιστον στην φιλελληνική πλευρά της), στα χρόνια του Τρωικού πολέμου, τιμωρούνταν με θάνατο, κι έτσι τα φίδια βγήκαν και έπνιξαν τον δυστυχή Λαοκόωντα! Το ίδιο πράγμα στην αρχαία κλασσική Ελλάδα, κάποιους αιώνες αργότερα δηλαδή, πιθανότατα θα τιμωρούνταν με κανέναν εξωστρακισμό! Στην εποχή του Σουλεημάν του Μεγαλοπρεπή (ή Νομοθέτη, όπως τον προτιμούν οι συμπατριώτες του), το ίδιο αδίκημα ίσως θα επέφερε αποκεφαλισμό, (εκτός αν είχες τα λεφτά για να λαδώσεις τον καδή!). Στην σύγχρονη με τον Σουλεημάν τον μικρο-αναξιοπρεπή εποχή, τι ποινή θα επέφερε άραγε;
Αν δείξετε λίγη υπομονή, δεν αποκλείεται να το μάθετε, αλλά και να διασκεδάσετε προσεχώς…

Όλως υμέτερος
Ο χαμπέρ κουτσομπόλ εφέντης

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *