Η φωτο της ημέρας: Σουρεαλισμός!

του ΝΙΚΟΥ ΓΑΖΗ

Αυτή την θαυμάσια εικόνα που θύμιζε σουρεαλιστικό πίνακα, αντίκριζε όποιος επισκέπτονταν την κεντρική πλατεία της Λευκάδας την περασμένη Τρίτη λίγο πριν το μεσημέρι, την ώρα που στο κέντρο της πλατείας εξελίσσονταν η εκδήλωση για τα παιδιά και για την ανακύκλωση.

Προσέξτε την σύνθεση:Ένα μεταβυζαντινό ιστορικό μνημείο (ο Ναός του Αγίου Σπυρίδωνα), φασκιωμένος με ελιόπανα -ή κάτι το παρεμφερές τέλος πάντων- και κοτόσυρμα, στηριγμένα πάνω σε μεταλλικές οικοδομικές σκαλωσιές. Απ΄ έξω απ΄ αυτό δέκα μεταλλικές καρέκλες τύπου πολυθρόνας με μαξιλαράκι καφενείου και με το μισό τους μαξιλάρι καθίσματος βρεγμένο, βρίσκονται καρφωμένες καλλιτεχνικά εν σειρά και με επιμέλεια πάνω στο προαναφερόμενο πλέγμα (κοτόσυρμα).

Ακριβώς μπροστά τους, σαν παράθυρο στο πλακόστρωτο του υπογείου, περιμένει τον θαυμασμό μας το γνωστό αρχαίο εύρημα με το καλντερίμι, που ανακάλυψε και ανέδειξε περήφανη η περασμένη δημοτική Αρχή (και που ακόμη δεν μάθαμε πόσο μας κόστισε, παρότι τους ρωτήσαμε πολλές φορές…)

Δίπλα απ΄ το αρχαίο καλντερίμι και στην πρώτη σειρά θέασης υπάρχουν: Δυο σταθμευμένα ποδήλατα κώλο με κώλο κι ένα τρίτο λίγο πιο πέρα, ακουμπισμένο στο πλέγμα αυτό. Κάτι μεγάλα διπλωμένα χαρτόνια κάτω απ΄ τα μικρά καλαθάκια των σκουπιδιών, που προφανώς προορίζονται για την ανακύκλωση(!) ένας περίεργος ευμεγέθης μπόγος τυλιγμένος με ύφασμα , που δεν φαίνεται τι ακριβώς είναι και ένα μεγάλο λευκό βαν σταθμευμένο με μη Λευκαδίτικους αριθμούς, σύριζα στο πλέγμα.

Αρχικά υπέθεσα πως πρόκειται για κάποια καλλιτεχνική σουρεαλιστική σύνθεση επιλογής της νέας Δημοτικής Αρχής που θα μας συντροφεύει για καιρό. Αλλά φευ! Στην επόμενη επίσκεψή μου (χθες) απογοητεύτηκα γιατί τα περισσότερα στοιχεία της είχαν αφαιρεθεί. Τα μόνα που είχαν απομείνει ήταν το μεταβυζαντινό μνημείο (και που να πήγαινε αυτό δηλαδή;) με τις φασκιές και το κοτόσυρμά του βεβαίως βεβαίως και το αξιοθέατο καλντερίμι! Όλα τα υπόλοιπα είχαν εξαφανισθεί!! Πάνε τα καθίσματα, πάνε τα ποδήλατα, πάνε τα ανακυκλώσιμα χαρτόκουτα, πάει και το βαν!

Αν λοιπόν δεν πρόκειται για καμιά συνειδητή καλλιτεχνική σουρεαλιστική αφαίρεση, γιατί τίποτα δεν αποκλείεται στον χώρο της τέχνης, τότε ένα από τα δυο συμβαίνει: Είτε ήταν μια σύνθεση της στιγμής που στήθηκε με σκοπό να πλαισιώσει καλλιτεχνικά την εκδήλωση του Δήμου για την ανακύκλωση και μετά απ΄ αυτήν διαλύθηκε, είτε ήταν μια “τυχαία” συνεύρεση όλων αυτών των συστατικών, κανονισμένη από μια ανώτερη δύναμη, που σκοπό είχε να μας δείξει τα χάλια μας.

Διαλέγετε και παίρνετε…