FortsaLefkada.gr 
Έγινε την Τετάρτη (17 Αυγούστου 2016) στις 8:00 το βράδυ στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας η παρουσίαση δυο βιβλίων της φιλολόγου Δέσποινας Καλέζου. Πρόκειται για το βιβλίο με τίτλο “Μικρές και μεγάλες στιγμές” που είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συλλογή από άρθρα, ομιλίες και σκέψεις γενικότερα της συγγραφέως και ένα δεύτερο με τίτλο “Η αλαζονεία της δύναμης” που ξεκινώντας με τις διαπραγματεύσεις μεταξύ αρχαίας Αθήνας και Μήλου στα πλαίσια του Πελοπονησιακού πολέμου, που τελικά κατέληξε στην καταστροφή του αδύνατου (δηλαδή της Μήλου), αναφέρεται στην αλαζονεία του ισχυρού έναντι του αδύνατου, που δυστυχώς έχει διαχρονική ισχύ και συνεχίζεται αμείωτη μέχρι σήμερα.
Κατάμεστη ήταν η αίθουσα του Π.Κ…
Η αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου αποδείχτηκε μικρή τελικά για να χωρέσει όλους όσους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της δημοφιλούς (όπως αποδείχτηκε) φιλολόγου κι έτσι αρκετοί απ΄αυτούς παρακολούθησαν την εκδήλωση όρθιοι κοντά στην είσοδο, ή στις καρέκλες του φουαγιέ.
Τον συντονισμό της παρουσίασης είχε η διδάκτωρ φιλολογίας και πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Λευκάδας Παρασκευή Κοψιδά -Βρεττού, ενώ η συγγραφέας ευτύχησε να παρουσιάσουν το μεν πρώτο βιβλίο της δυο μαθήτριές της (απ΄τις πολλές που υπήρχαν στην εκδήλωση), η φιλόλογος και συγγραφέας Λιβιτσάνου-Ντάνου Κατερίνα και η φιλόλογος Αγγελική Κόγκα, το δε δεύτερο ο καθηγητής Οικονομικών, πρώην βουλευτής και πρώην διοικητής του ΟΓΑ Βεργίνης Ξενοφών και η καθηγήτριά της φιλόλογος Μαλακάση-Παλιογιάννη Λίνα!
Η φιλόλογος-συγγραφέας κα Λιβιτσάνου-Ντάνου Κατερίνα (πάνω) και η φιλόλογος κα Αγγελική Κόγκα (κάτω) ενώ παρουσιάζουν τις “Μικρές και μεγάλες στιγμές”.
Ο καθηγητής Οικονομικών κ. Βεργίνης Ξενοφών (πάνω) και η φιλόλογος κα Μαλακάση-Παλιογιάννη Λίνα (κάτω), ενώ παρουσιάζουν το δεύτερο βιβλίο της για την “αλαζονεία της δύναμης”.
Μια ανθοδέσμη από μια παλιά μαθήτριά της, ήταν αρκετή για να συγκινηθεί η καθηγήτρια…
Ατέλειωτα και θερμά τα συγχαρητήρια απ΄όλους τους παρευρισκόμενους…
Ατέλειωτες ήταν κι οι αφιερώσεις με τις υπογραφές που έπρεπε να βάλει σε κάθε αντίτυπ0 πριν τις παρουσιάσεις -με βοηθούς τις εγγονές της- (πάνω φωτογραφία), αλλά και μετά τις παρουσιάσεις (κάτω φωτογραφία)…
Ιδιαίτερα μεστή όμως ήταν η σύντομη ομιλία της συγγραφέως, την οποία παραθέτουμε εδώ αυτούσια, με τον τίτλο “Λίγες σκέψεις“:
Κυρίες και Κύριοι,
Είναι τραγικό και παράλογο να διαπιστώνουμε καθημερινά και ολοένα να συνειδητοποιούμε πιο βαθιά ότι τίποτε δεν άλλαξε στην ανθρώπινη ιστορία. Ό,τι συνέβαινε 2,500 χρόνια πριν το ίδιο εξακολουθεί να γίνεται και σήμερα. Πόλεμος τότε για οικονομικά συμφέροντα, πόλεμος και σήμερα για τους ίδιους λόγους, όσο και αν προσπαθούν να τους κρύψουν κάτω από δήθεν ευγενή κίνητρα και ευγενείς σκοπούς. Και πάντα θύματα οι μικροί και ανίσχυροι λαοί, που κατέχουν όμως μια σημαίνουσα στρατηγική και οικονομική θέση για τα μεγάλα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Οι αιτίες και οι σκοποί ήταν πάντα οι ίδιοι, η ικανοποίηση της απληστίας του ισχυρού, και μετέρχονται κάθε ανίερο μέσο να τη πετύχουν, κάθε μορφή επέμβασης με τελευταία τον οικονομικό πόλεμο. Στραγγαλίζουν τους λαούς με όποια μορφή βίας είναι πιο αποτελεσματική. Και γινόμαστε καθημερινά θεατές του τρομερού σκηνικού που στήσανε σε ευρύτερο και στενότερο πλαίσιο, άναυδοι, ανίκανοι να αντιδράσουμε στη θηριωδία, στην απανθρωπιά, στο διαρκές έγκλημα. Η ψυχή όμως πονά και υποφέρει γι’ αυτά που η λογική αδυνατεί να ερμηνεύσει.
Αυτός είναι ο κόσμος μας. Ένας κόσμος άκοσμος, γιατί κόσμος σημαίνει τάξη, στολίδι, σεβασμός, δικαιοσύνη, σωστή συμπεριφορά, όμορφη συνύπαρξη, δυσεύρετα όμως στις μέρες μας. Θα περιμέναμε να είναι καλύτερος ο κόσμος μας. Ο άνθρωπος δεν έχει διδαχτεί από τα λάθη του παρελθόντος. Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η πρόοδος που σημείωσε ο άνθρωπος, η θεαματική του επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξή του δεν του ημέρωσε την ψυχή, αλλά τον κατέστησε υπερόπτη και αλαζόνα. Πίστεψε ότι θα λύσει όλα τα προβλήματα του λατρεύοντας την ύλη και απεμπόλησε κάθε ηθική αξία. Όταν όμως διασπάται η αρμονική συνύπαρξη ύλης και πνεύματος και επικρατεί η ύλη, τότε τα αποτελέσματα είναι αυτή η ασχήμια που καθημερινά διαπιστώνουμε. Αυτή η αντιστοιχία, η επανάληψη των γεγονότων και μάλιστα με αγριότερη μορφή και συγχρόνως η αξίωση ότι σήμερα, στον αιώνα του επιστημονικού και τεχνολογικού θαύματος, η θέση του ανθρώπου θα έπρεπε να είναι πολύ καλύτερη και προπάντων να απολαμβάνει τα δικαιώματα που κατέκτησε με θυσίες, ωθεί την ψυχή να στηλιτεύσει παράλογες καταστάσεις, να εκφέρει καταγγελτικό λόγο για όλα τα τεκταινόμενα σε βάρος της ανθρώπινης ύπαρξης.
Κυρίες και κύριοι,
Βιώνουμε μια τρομερή κρίση σ’όλα τα επίπεδα. Πολιτική, ηθική, οικονομική, θεσμική, πολιτισμική. Από τον άνθρωπο εξαρτάται αν θα κατορθώσει να βγει απ’ αυτή την κατάσταση, γιατί η εξέλιξή του δεν καθορίζεται από απάνθρωπους ακατάλυτους νόμους, οπότε η προσπάθεια του θα ήταν μάταιη, αλλά είναι αποτέλεσμα ορθών ανθρώπινων ενεργειών σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Γι’ αυτό και η ευθύνη είναι μεγάλη. Κια η ευθύνη για εμάς τους μεγάλους είναι μεγαλύτερη, γιατί με τα λάθη μας, τις επιλογές, την προξενήσαμε αυτή την κατάσταση. Είναι επιτακτική ανάγκη των καιρών να αλλάξουμε στάση ζωής, να ξαναβρούμε τη χαμένη μας ανθρωπιά, να αντισταθούμε στη λεηλασία της αξιοπρέπειας μας, να δραστηριοποιηθούμε σ’όποιο τομέα ανήκει ο καθένας. Τα νιάτα, η νέα γενιά, που της υποθηκεύσαμε το μέλλον, τα όνειρά τους, περιμένει το δικό μας χέρι να πιαστεί και να βαδίσουμε μαζί αυτό το δύσκολο σημερινό δρόμο. Η συνεργασία της παλιάς και της νέας γενιάς, μαζί οι παλιές και οι καινούργιες ιδέες, ελπίζω να φέρουν καλύτερες μέρες. Ζήσαμε και χειρότερα. Θα τα καταφέρουμε.
*****
