Ζητούνται επειγόντως καλαθάκια σκουπιδιών

σκουπιδο-δεντράκι

Είναι διαπιστωμένη βέβαια η τεράστια έλλειψη καλαθιών απορριμμάτων, τόσο στην πόλη της Λευκάδας όσο και στα χωριά. Και τα λιγοστά που υπάρχουν κατά μήκος της αγοράς μόνο, υπολείπονται κατά πολύ ώστε να καλύψουν την πολύ μεγαλύτερη ζήτηση! Ενδεικτικό παράδειγμα που ενισχύει αυτή την άποψη ήταν η παρακάτω μικρή και καθημερινή ιστοριούλα που καταγράφηκε ένα Κυριακάτικο πρωϊνό στην πόλη:

Μια μεσήλικη και καλοβαλμένη γυναίκα βγαίνοντας μετά το πέρας της Θ.Λειτουργίας, απ’ τον Ι. Ναό της  Ευαγγελίστριας (την Μητρόπολη), παίρνει ένα πλαστικό κυπελάκι με κόλυβα που μοίραζαν για το μνημόσυνο που είχε προηγηθεί στο Ναό. Τρώει μια δυο-κουταλιές, με το πλαστικό κουταλάκι και προχωρώντας επί της πλατείας, κοιτάζει γύρω της με φανερή την πρόθεσή της να ρίξει τα υπόλοιπα κόλυβα σε κάποιο καλαθάκι απορριμμάτων. Δυστυχώς, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα επί της πλατείας, οπότε η κυρία προχωρά με κατεύθυνση προς την διασταύρωση των οδών Πεφανερωμένης και 8ης Μεραρχίας, ενώ συνεχίζει να ψάχνει με το βλέμμα κάποιο καλαθάκι απορριμμάτων. Περνάει έξω απ’ το 2ο Νηπιαγωγείο της πόλης και φθάνοντας στη γωνία με την οδό Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, στρίβει αριστερά προς το Νοσοκομείο. Ούτε κι εκεί υπάρχει κανένα τέτοιο καλαθάκι, υπάρχει όμως ένα καφαο του ΟΤΕ και ακριβώς δίπλα του και λίγο χαμηλότερα ένα κουτί της ΔΕΗ. Απελπισμένη η γυναίκα πως δεν πρόκειται να βρει πλέον διαθέσιμο καλαθάκι στην ευρύτερη περιοχή για να ξεφορτωθεί τα κυπελάκι με τα κόλυβα, ρίχνει μια γρήγορη ματιά γύρω της –μην τυχόν και τη βλέπουν- και με μια επιδέξια όσο και φυσική κίνηση αφήνει το κυπελάκι, το πλαστικό κουταλάκι και τη λευκή χαρτοπετσέτα πάνω στο κουτί της ΔΕΗ, δίπλα σ’ ένα πλαστικό κύπελλο του καφέ και σ’ ένα παλιό λουκέτο, (βλπ. κάτω φωτογραφία) που κάποιοι άλλοι είχαν αφήσει εκεί, (απελπισμένοι προφανώς από τον ίδιο λόγο) κι έφυγε!

κουτί ΔΕΗ

Λίγα μέτρα παραπέρα προς το Νοσοκομείο, ένα μικρό χαμηλό δένδρο του πεζοδρομίου είχε μετατραπεί από κάποιους σε αυτοσχέδιο “υποδοχέα σκουπιδιών”!. Ανάμεσα στα χωρίς φύλλα κλαδιά του, είχαν σφηνωθεί κάποια νάϋλον διπλωμένα (σεβαστών μάλιστα διαστάσεων), ένα άδειο χάρτινο κουτί από γάλα, μια συσκευασία ασημόχαρτου από γαριδάκια(;) και η φλούδα μιας μπανάνας, ενώ στο λίγο χώμα γύρω απ’ τη ρίζα του, δίκην λιπάσματος είχαν αφεθεί ένα άδειο μπουκαλάκι από νερό, μερικά καπάκια νάϋλον, κάποιες μεταχειρισμένες χαρτοπετσέτες ή χαρτομάντηλα και διάφορα άλλα μικροπράγματα!(βλπ. φωτογραφία πάνω).

Παρότι είναι απαράδεκτη αυτή η συμπεριφορά, εν τούτοις είναι εντελώς αναμενόμενο να συμβαίνει, αφού ο κάθε ενδιαφερόμενος που θέλει να πετάξει κάτι αγανακτεί και στο τέλος υποκύπτει στον πειρασμό να  ξεφορτωθεί ότι κουβαλάει, όπου θεωρήσει πως είναι το “βολικότερο” σημείο…

Ακούει όμως κανείς απ’ τους δημοτικούς μας άρχοντες, ή μήπως είναι απορροφημένοι απ’ τα “δαχτυλίδια” και τα προεκλογικά τους παιχνιδάκια; 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *