“Και ο Ιορδάνης εστράφη προς τα οπίσω” ακούσαμε στην σχετική Ευαγγελική περικοπή της Βαπτίσεως του Κυρίου. Όμως είδαμε και τον νεόκοπο κάτοχο του δαχτυλιδιού αντιδήμαρχο και διάδοχο του θρόνου να στρέφεται και μάλιστα συνεχώς προς τα οπίσω! Όμως ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά:
Η πρώτη δημόσια και μάλιστα επίσημη εμφάνιση του δημαρχιακού διαδόχου, μετά την απονομή του δαχτυλιδιού, ήταν στην Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού στον Μητροπολιτικό Ι. Ναό της Ευαγγελίστριας ανήμερα των Θεοφανείων, μετά στην Λιτανευτική πομπή προς την Ανατολική παραλία της πόλης που ακολούθησε και τέλος στην εξέδρα των επισήμων στην προκυμαία, την ώρα του Αγιασμού των υδάτων! Κατά την διάρκεια όλων αυτών των διαδικασιών, ο “διάδοχος” κουστουμαρισμένος, γραβατωμένος κι ατσαλάκωτος ήταν καλά προστατευμένος απ’ τα πλάγια, έχοντας μονίμως τον δήμαρχο στ’ αριστερά του και τον αντιδήμαρχο στα δεξιά του. Μου φάνηκε όμως ότι ένοιωθε κάποιου είδους ανασφάλεια απ’ τα νώτα του ο νεοφώτιστος! Γι αυτό και περισσότερο έλεγχε αυτό το χώρο –γυρίζοντας συνεχώς προς τα πίσω- παρά επικεντρώνονταν στα εμπρός του διαδραματιζόμενα, που είχαν και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον! Και το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει είναι: Τι να φοβόνταν άραγε;
Κι επειδή ίσως κάποιοι θεωρήσουν υπερβολική αυτή μου την εντύπωση, παραθέτω εδώ κάποια χαρακτηριστικά στιγμιότυπα, απ’ τα πολύ περισσότερα παρόμοια που παρακολούθησα…