Ακρωτήρι Λευκάτας: ένα τοπίο μοναδικό!

Οφείλει την ονομασία του στο άσπρο χρώμα που παίρνει κατά τη δύση του ήλιου, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το πήρε από τον Λεύκο, σύντροφο του Οδυσσέα ή τον Λευκάτα, έναν νέο που στην προσπάθειά του να αποφύγει τον Απόλλωνα που τον καταδίωκε, πήδηξε από το βράχο. Γνωστό και ως Κάβος της Κυράς, Κάβος της Νιράς ή Κάβο Δουκάτο, εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με τους τεράστιους απόκρημνους βράχους που αναδύονται από τη θάλασσα προκαλώντας θαυμασμό και δέος με το άγριο και ταυτόχρονα πανέμορφο τοπίο της φύσης που απλώνεται μπροστά του. Σύμφωνα με την παράδοση, μάλιστα, από το συγκεκριμένο ακρωτήρι λέγεται ότι έπεσε η αρχαία ποιήτρια Σαπφώ, μετά την ερωτική απογοήτευση που είχε με τον Φάωνα.

Γύρω στο 1.200 π.Χ. οι κάτοικοι του νησιού χρησιμοποιούσαν το ακρωτήρι ως χώρο θυσίας προς τους θεούς, ενώ αρκετά αργότερα (περίπου το 400 π.Χ.) το χρησιμοποιούσαν ως τόπο τιμωρίας των καταδίκων. Πριν τους πετάξουν από το βράχο έδεναν στο σώμα τους φτερά και πουλιά έτσι ώστε να είναι πιο “ομαλή” η κατάβαση. Στη θάλασσα τους περίμεναν βάρκες, έτσι ώστε στην περίπτωση που σωζόντουσαν να τους διώξουν μακριά.

Από το 1890 στο Ακρωτήρι λειτουργεί ο Φάρος Δουκάτο, με ύψος 15 μέτρων και εστιακό ύψος 70 μέτρα. Η λειτουργία του, σύμφωνα με πινακίδα της Υπηρεσίας Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού, πραγματοποιήθηκε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε κλειστός και επαναλειτούργησε το 1945, για να καταστραφεί από σεισμό το 1950 και να λειτουργήσει προσωρινά ως αυτόματος πυρσός ασετυλίνης έως το 1956. Από το 1986 λειτουργεί με ρεύμα.

Πηγή: www.greekguide.com