του Ν. ΓΑΖΗ
Είχα ακούσει για πολλών λογιών ψαρέματα: Το ψάρεμα της μαρίδας, του παλαμιδιού, του τόνου, του ροφού, του αφρού, της συρτής και των πετρόψαρων, αλλά για το ψάρεμα της καρέκλας δεν είχα ακούσει! ‘Ωσπου σήμερα το μεσημέρι, πίνοντας το καφεδάκι μου στην Σικελιανού, έπεσα πάνω στο ψάρεμα της καρέκλας, κάτι εντελώς αναπάντεχο μα και πρωτόγνωρο για μένα!
Αυτό που χρειάστηκε να γίνει (για να ξεκινήσει το ψάρεμα) ήταν ένα μικρό σιφωνάκι (μικρής διάρκειας, μικρής έκτασης και σχετικά μικρής έντασης) στον πεζόδρομο της Σικελιανού, το οποίο όμως ήταν αρκετό για να παρασύρει τις καρέκλες από τα τραπέζια που βρίσκονταν κοντά στην θάλασσα, να σηκώσει κάποιες απ΄ αυτές (που δεν πρόφθασε να τις μαζέψει το προσωπικό) και να τις πετάξει στη θάλασσα, μερικές μάλιστα στη μέση του μικρού καναλιού!
Παρακολουθείστε κάποιες φάσεις απ΄το ψάρεμά τους που επακολούθησε:
Τελικά η προσέγγιση και το αγίστρωμα (με γάντζο) μια καρέκλας, δεν είναι τόσο εύκολο όσο νομίζουμε…
Αφού αγκιστρωθεί, ρυμουλκείται με προσοχή και με το φορτίο της -εν προκειμένω μια τσάντα κι ένα μπουφαν- προς την προκυμαία…
Εκεί ακολουθεί η συνεργασία με τους ενδιαφερομένους: Πρώτα με τον ιδιοκτήτη της τσάντας και του μπουφάν βέβαια, που έτρωγαν ήσυχα κι ανύποπτοι οι άνθρωποι μέχρι που έχασαν τα πράγματά τους από δίπλα τους!
Αφού επιστρέψουν τα πράγματα στον ιδιοκτήτη τους, ακολουθεί και η σωτηρία της ίδιας της καρέκλας…
Ο γάντζος επανέρχεται στην διάσωση και ψαρεύει στην θολούρα της μούτελης μέχρι να εντοπίσει νέα ναυαγό!…
Μόλις η νέα καρέκλα “τσιμπήσει”, η διαδικασία επαναλαμβάνεται…
Με την συνδρομή του δεύτερου διασώστη ολοκληρώνεται κι αυτή η διάσωση,…
Αφού βέβαια προηγουμένως αδειάσει υπομονετικά ο κούφιος σκελετός της απ΄ τα νερά (για να ελαφρύνει)…
Και η διαδικασία συνεχίζεται, υπό τα περίεργα βλέμματα, τα οποία όπως είναι φυσικό, όλο και αυξάνονται…