Μαριδόπιττα: Μια παραδοσιακή Λευκαδίτικη λιχουδιά

Πολύ λίγοι από όσους έχουν δοκιμάσει την παραδοσιακή Λευκαδίτικη μαριδόπιττα, δεν έγιναν ένθερμοι οπαδοί της! Πρόκειται για μια εκλεκτή γεύση, την οποία παλαιότερα απολάμβανε ακόμη και η φτωχότερη τάξη των ψαράδων και των αγροτών των παραλιακών χωριών του τόπου μας, δεδομένου πως -τουλάχιστον τότε- τα υλικά που απαιτούνταν ήταν φθηνά και συνεπώς προσιτά σε όλους. (Σήμερα βέβαια με 15 ευρώ το κιλό το μαριδάκι, μάλλον δεν ισχύει πια κάτι τέτοιο…)

Η κυρά Πανάγιω στο “βασίλειό της”, την κουζίνα!

Μια απ΄ τις πιο αναγνωρισμένες παρασκευάστριές της είναι η κυρά Πανάγιω (Κατωπόδη), που φτιάχνει την φημισμένη μαριδόπιττά της για πάνω από εβδομήντα χρόνια και η οποία πρόθυμα μας  αποκάλυψε τα μυστικά της παρασκευής της, για τους αναγνώστες του ΦΟΡΤΣΑ ΛΕΥΚΑΔΑ.

Λέει λοιπόν η κυρά Πανάγιω:

Κατ΄ αρχήν να πούμε πως η μαριδόπιττα φτιάχνεται κυρίως κατά το δίμηνο Αυγούστου – Σεπτέμβρη, γιατί μόνο τότε το μαριδάκι που χρειαζόμαστε έχει το σωστό (πολύ μικρό) μέγεθος. Βέβαια εκείνη την εποχή μάλλον απαγορεύεται το (νόμιμο) ψάρεμά του, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Τα υλικά που χρειάζονται είναι τέσσερα ανοιγμένα φύλλα από ζυμάρι αλευριού (ανά ταψί), ψιλοκομμένη ντομάτα, κρεμμύδι και σκόρδο επίσης ψιλοκομμένα, πιπέρι, αλάτι, λάδι, το λιανομάριδο βέβαια που είναι η βάση και πασπάλισμα όλων αυτών με λίγο αλεύρι.

Η προετοιμασία και το ψήσιμό της γίνεται ως εξής: Απλώνουμε τα δυο φύλλα (από τα τέσσερα) στο ταψί, κάτω, και στην συνέχεια βάζουμε τα υλικά και τα απλώνουμε ομοιόμορφα σε όλη την έκταση του ταψιού. Πασπαλίζουμε την γέμιση με λίγο αλεύρι και την σκεπάζουμε με τα υπόλοιπα δυο φύλλα από τα τέσσερα που ανοίξαμε. Βάζουμε το ταψί στον φούρνο με θερμοκρασία 200 βαθμών και μετά την κατεβάζουμε στους 180 και 170 βαθμούς, αφήνοντάς την να ψηθεί με την ησυχία της.

Είναι βέβαιο πως το αποτέλεσμα θα σας ενθουσιάσει τόσο, που θα το ξανακάνετε…