Πολύφερνη νύφη το Λιμενικό Ταμείο!

Φωτο 1: Ο κλειστός κόλπος του Βλυχού, με ωφέλιμη για αγκυροβολία έκταση (εξαιρουμένων των ρηχών) μόλις 865 στρεμμάτων, φιλοξενεί πάνω από 100 σκάφη αγκυροβολημένα και περίπου άλλα τόσα δεμένα στους μώλους του… Αρκετοί απ΄ τους ιδιοκτήτες τους ζουν μόνιμα στο σκάφος τους ενώ έχουν και το αυτοκίνητο ή το τροχόσπιτό τους μόνιμα σταθμευμένο σε κάποιο σημείο της ζώνης λιμένος… Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς “αρμόδιος” που πάνε τα λύματα και τα απορρίμματα όλων αυτών των ανθρώπων, καθώς και από που υδρεύονται;

*****

Επικειμένης της κατανομής των αρμοδιοτήτων από την νέα Δημοτική Αρχή, μαθαίνω πως είναι καμιά δεκαριά οι μνηστήρες που πολιορκούν την θέση του προέδρου του Διαδημοτικού Λιμενικού Ταμείου των Δήμων Λευκάδας και Μεγανησίου! Κι αυτό, εκτός από πρωτόγνωρο, είναι και τουλάχιστον περίεργο, δεδομένης της ιδιαιτερότητας και των εξειδικευμένων γνώσεων που απαιτεί αυτή η θέση, αν βέβαια η δημοτική Αρχή φιλοδοξεί να καταστήσει το συγκεκριμένο ταμείο πηγή εσόδων για τους δήμους, τουλάχιστον ισάξιο αν όχι και υπέρτερο της Μαρίνας, όπως είναι δυνατόν να γίνει!

Σίγουρα κάποιοι θα απορούν μ΄ αυτό το τελευταίο, ιδιαίτερα αν τυχαίνει λίγο-πολύ να γνωρίζουν τις αποδόσεις του συγκεκριμένου ταμείου, κατά την τελευταία δεκαετία. Τους καλώ όμως να θυμηθούν ποιοι ήταν αυτοί που ηγήθηκαν στο πολύπαθο αυτό Ταμείο σ΄ αυτό το διάστημα. Γιατί είδαμε διάφορους επαγγελματίες, από πολιτικούς μηχανικούς, πρώην ταξιτζήδες, λογιστές, μέχρι τελώνες, φαρισαίους και δεν ξέρω τι άλλο, να είναι εκεί. Εκείνο όμως που δεν είδαμε, ήταν κάποιον επαγγελματία που να έχει την στοιχειώδη γνώση του αντικειμένου! Και για να μην απορείτε, σας καλώ ν΄ αναρωτηθούμε: Πόσοι απ΄ αυτούς που πέρασαν απ΄ το πολύπαθο αυτό Ταμείο γνώριζαν τι είναι λιμάνι και πως αυτό πρέπει αλλά και πως μπορεί να λειτουργεί; Ο καθένας μας ας δώσει την απάντηση που νομίζει…

Όταν όμως κάποιος έχει άγνοια μιας δουλειάς, η οποία μάλιστα εκ της φύσεώς της είναι πολύπλοκη και με αυξημένες απαιτήσεις, τότε είναι απολύτως αδύνατο να την διαχειριστεί σωστά κι αποδοτικά.  Ιδιαίτερα μάλιστα στην εποχή μας που είναι άκρως απαιτητική και η κάθε δραστηριότητα καταλήγει άκρως ανταγωνιστική και συχνά συγκρουόμενη με συμφέροντα που καραδοκούν είτε να την εκμεταλλευθούν, είτε να την υπερκεράσουν αν διαπιστώσουν πως είναι ανεπαρκής κι αδύναμη…

Ας αφήσουμε όμως τις αναδρομές στο παρελθόν για να επιστρέψουμε στις απορίες του παρόντος; Και η κυρίαρχη απορία μας είναι, πως στην ευχή ξαφνικά, εκεί που η θέση του προέδρου του Λ.Τ. ήταν μια δευτεροκλασάτη θέση απ΄ αυτές που μοιράζει μια δημοτική Αρχή, κατέληξε να είναι η πιο πολύφερνη νύφη, που στην ποδιά της σφάζονται περισσότερα παλικάρια απ΄ όσα σφάζονταν στην ποδιά της Μαρίας της Πενταγιώτισσας;

Ομολογώ πως δυσκολεύομαι ν΄ απαντήσω σ΄ αυτό το ερώτημα. Το μόνο βέβαιο είναι πως το κίνητρο δεν είναι τα λίγα κατοστάρικα που παίρνει ανά μήνα ο πρόεδρος, τα οποία άλλωστε συνήθως παρακρατούνται απ΄ την εφορία κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, ιδιαίτερα στην περίπτωση που αυτός παίρνει μισθό (απ΄ τη δουλειά του) ή σύνταξη. Συνεπώς άλλο είναι το δέλεαρ, που προς το παρόν όμως δυσκολεύομαι να ανιχνεύσω…

Βέβαια θα συνεχίσουμε να το ψάχνουμε. Το σημαντικό όμως είναι να το ανιχνεύσει ο νέος Δήμαρχος που άλλωστε έχει το πεπόνι και το μαχαίρι. Και επιτέλους να γίνει αυτός ο πρώτος αιρετός του τόπου μας που θα δραπετεύσει απ΄ την ελληνική παλαιοκομματική κακοδαιμονία, της ανάθεσης αρμοδιοτήτων στον κάθε άσχετο, επειδή είναι ημέτερος, επειδή είναι κομματικός ή επειδή στηρίζεται από τον χ μεγαλοπαράγοντα.

Κυρίως όμως, πριν ο δήμαρχος αποφασίσει, ας ρωτήσει τον κάθε επίδοξο μνηστήρα να του εξηγήσει το σχέδιό του για την ανάπτυξη και κυρίως για την απόδοση του Ταμείου. Γιατί τα λεφτά -που υπάρχουν τρόποι σε καιρούς χαλεπούς να διοχετευθούν σε καίριους τομείς του Δήμου- είναι πολλά και οι δυνατότητες μεγάλες, αν βέβαια ξέρεις να τις βρεις… Διαφορετικά θα παραμείνουμε στα ίδια, με την αναρχία, την ρύπανση και την αισχροκέρδεια να βασιλεύουν στα υποβαθμισμένα και τριτοκοσμικά λιμάνια μας…

Ο Σχολιαστής

Φωτο 2: Εκατόν είκοσι σκάφη, αν τα μέτρησα σωστά, βρίσκονται άναρχα αγκυροβολημένα στον όρμο “Βουλιαδίτη” -αποκλείοντας ουσιαστικά την ασφαλή διέλευση προς τον κόλπο του Βλυχού- ή βρίσκονται δεμένα στην απέναντι παραλία του Μ. Αυλακίου, απ΄ την Αγία Κυριακή μέχρι το Στενό. Και ακόμα είναι απόγευμα, που σημαίνει πως τόσο εδώ όσο και στον κόλπο του Βλυχού (βλπ. πάνω φωτογραφία) μέχρι να νυχτώσει τα σκάφη συνεχώς θα αυξάνονται. Τα ίδια χάλια και τα ίδια ερωτήματα με αυτά για τα σκάφη του Βλυχού ισχύουν και εδώ…